Ranking

Gdy noc nadchodzi, zamykam oczy i słucham podszeptów księżyca, z dala od lamp i ulic tłocznych, od blichtru miasta i wycia. Cisza w dolinie pochłania głębię czarnej czeluści prześwitów, gdzieniegdzie błyśnie przez ucho igielne jarzącą kaskadą świetlików. Drzewa na wzgórzach wiatr uwięziły, w zielone liście ubrały, zastygły strachem zszarzałej czerni, czekają do świtu bramy. Niebo barwami akwamarynu zatapia domy, podwórza przez okiennice szczeliną zerka, spokój w mych oczach zanurza. 15.09.2018r.

Beznamiętnie byłeś blisko tak wiele lat poznałam każdego demona marzenie i plan a jednak ukłuło gdy o niej wspomniałeś znikł obiektywizm swobodna przyjaźń odeszła a może już dawno jej nie było?

Na podstawie słuchawek do iPada, można zaobserwować dążenie świata do chaosu, zgodnie z drugą zasadą termodynamiki. Według tej zasady kabelki słuchawek zawsze, jako izolowany ład, będą dążyły do takiego stanu, w którym chaos jest największy, czyli do maksymalnego splątania. Po pewnym określonym czasie, bez działania czynnika zewnetrznego, przywracającego porządek w układzie, wysłuchanie np. utworu na Youtube, staje się kompletnie niemożliwe a to z powodu, że rozplątanie kabelków i zorganizowanie przestrzeni - czyli zaprowadzenie ładu, zajmuje dokładnie tyle czasu ile trwa sam utwór.

Mam życie już wymarzone Dom, żonę, firmę ze snów Obudzę to zakurzone Dziecko po latach swe znów Zacznę od akrobatyki, Przejdę po linie wysoko, Zakończę wsze złe nawyki, Które ukryte głęboko Książkę przeczytam następnie, Która się kurzy od lat, Do Ciebie podejdę dostępnie, Pozbądźmy się razem swych wad. Usiądę, pomilczę, posłucham Swój spokój za połę złapię, Resztki agresji rozdmucham, Rozpocznę miłosną terapię Bo miłość jest dobra na wszystko Załamanie ciała i duszy Pomaga nam być z sobą blisko Bagniste niesnaski osuszyć

Poranek Szczerze raduje poranek, gdy myśli spacerują chodnikami, ciągnąc za sobą ciężar tygodnia i unoszą godność nabitą na pal. Szczerość wyrosła, jak grzyb, podczas pełni nadziei na niebie, gdy gwiazdy syciły pogaństwem, symbolami żywiołów nieokiełznanych. Słońce ze śpiochami w oczach powoli chwyta rękoma realia, poznaje jak Ślepiec otoczenie, kijka mu do szczęścia nie potrzeba. Mgielne polany i lasy zaczarowane o poranku głoszą filozofię ciszy, jeno ćwierkanie skowronka, jak dźwięk budzika, przepełnia eter. Słysząc filharmonię cudu poranka, sił nie braknie, by zaparzyć kawę, nie braknie nadziei, by czas frunął jak jastrząb, gdy łańcuchy zapięte. Autor: Dawid Rzeszutek

Taka Siedząc w holu szpitala Spostrzegłam starość Przygarbiona ale pewna siebie Przemykała od drzwi do drzwi Porcelanowa cera Policzki różane i usta malinowe Popatrzyła na mnie szklanym wzrokiem Taka piękna bezradna i krucha Mimo to uśmiechała się Uśmiechała się dusza młoda Korytarz przesiąkał upływem czasu Gdzieś pomiędzy odnalazłam siebie Przecież taka będę Taka Sylwia Błeńska 4.07.2018

Social Media Porankiem rozczochrana, ale w mejkapie, rozpocznę dzień od selfie jeszcze w piżamie, a w tle skopane łóżko, rozkosznie i słodziutko, zaraz ląduje wszystko na Instagramie. Potem zdjęcie koktajlu bardzo zdrowego, dla moich followersów, niech wszyscy wiedzą, co na śniadanie jada laseczka taka jak ja, hasztag paleo dieta, hasztag DASH, zero. Dalej czas na codzienny z youtube'em workout, jak zrobić dobrą pupę poradzi Owska, ale nim zacznę fitness tipsem sweet focię cyknę, belfie w nowych legginsach na fejsa dodam. Jeszcze napiszę tweeta — „żyj tu i teraz! ” — w planach seksi tatuaż, partner z Tindera, sprawdzę lajki i hejty, odpowiem na komenty, na fish gape face w profilach zdjęcia pozmieniam. I nawet nie wiem kiedy, a czas jak piasek, dzień mi przemienił w wieczór, uciekł przez palce, ja wciąż wpatrzona w ekran, bo mój świat przecież jest tam, tutaj całkiem samotna w poduszkę płaczę.

budzę się wstaję i przez okno patrzę w niebo kremowozłoto rozbrzaśnione gdzie siwymi chmurami cień nocy niebieski trzyma miejską stęchliznę niżej nieboskłonu (cisza w ścianach wibruje od tupotu szczurów i rurami się niesie elektryka dźwięków mdło świecącej półżywej żarówki klatkowej która blednie powoli pod zórz wschodnich wstęgą) dopijam wczorajszą ciemną herbatę w codziennym rytuale przesiąkłą stęchłym cieniem i machinalnie oddaję się całą umysł ręce do pracy tam gdzie błękit dnieje

Niczym zapałka jest miłość kiedy się ją rozpaliło należy ją wykorzystać Chociaż z pewnością jest miłą to tylko ulotną chwilą mogącą zostawić zgliszcza W południe odpalasz palnik z pomocą jednej zapałki i zwyczajnie robisz obiad Płomień przez sekundę tańczył po tej sekundzie ten żar znikł z zapałki pozostał odpad Taka życia jest przywara zamiast długo się wypalać lepiej wszystko posiąść w moment Dziś zapałka się przydała jutro nową się wystaram rozświetlić życiową drogę

Chyba bardziej na odczuciu chciałabym polegać... więc dzięki :) Często próbuje "marsza grać" pisząc. Najczęściej nie jest to najlepszy pomysł. Zrozumiane - będę próbować nie zawsze i nie na siłę klaskać na "raz".

wybierz nogę którą wstanę poczuj rześki strumień z kranu (nie doczekuję cieplejszej wody) rodzynki osłodzą owsiankę wsyp ich nie za mało moją ręką skrop cytryną wodę z miodem i pij - na zdrowie wsiądź na rower poczuj za mnie wolność wiatr i brzasku tchnienie tam pod górkę jak ja daj radę a potem moim się oblejesz by potem z ulgą zmyć go z siebie bądź mną przez dzień cały poznaj wszystkie zakamarki a wieczorem jak się uda poznasz mnie niepoznaną gdy mnie trafi niemechanizm i odchylę klapki - uważaj - raz rani a raz darzy - mocno nazbyt ******** wiem tak się nie da czy w ogóle nam niezbędne tak dogłębne rozpoznanie może jednak nam wystarczy siebie widzieć i być blisko gdy potrzebne będzie zainteresowanie

Fajny wiersz ;) Chociaż osobiście uważam, że pewne wady warto mieć, nie jestem fanką dążenia do absolutnej doskonałości :) Pozdrawiam :)

Serdecznie wszyskich witam! Przepraszam najmocniej, że dopiero. Życie rodzinne skutecznie odciągnęło mnie od internetów. Na początek bardzo dziękuję głosującym i komentującym @Deonix_, @Niewygodna, @Marcin Krzysica, @MaksMara,, @Anastazja Sokołowska, @Annie_M, @Wojciech Bieluń -Targosz, @Ithiel, @Polman, @AnDante, @Joachim Burbank, @Jacek_K, @8fun, @beta_b, @Waldemar_Talar_Talar, @WarszawiAnka. Każdemu z osobna przesyłam głębokie ukłony i szeroki uśmiech. Nawiązując do rozgożałej dyskusji to sam, ostatnio coraz rzadziej kożystam z Facebooka, ale opisuję w wierszu sytuację, w której mamy osobę od społecznościówek uzależnioną. Stały się one sceną, na której występujemy zdobywając cyfrowy poklask, a wg. ekspertów rosną tendencje narcystyczne w społeczeństwie. Poziom narcyzmu w ostatnich 20 latach wzrósł o 65 procent, a ludzie urodzeni po 1982 roku to najbardziej narcystyczna generacja w historii. Młode pokolenie jest zapatrzone w siebie i przekonane o własnej niepowtarzalności, oczekuje więc podziwu otoczenia. Eksperci wykazali ścisły związek między narcystyczną naturą i zaniżonym poczuciem własnej wartości,a ilością czasu spędzanego w mediach społecznościowych. Kolejne lajki podnoszą nam samoocenę, ale chcemy ich więcej i więcej. Młodzi ludzie wychowali się w internecie i na mediach społecznościowych z przeświadczeniem, że jeśli tylko czegoś im się zachce, to im się to należy. Media społecznościowe doprowadzają do polaryzcji, wyodrębnienia się jednostek, przekładania indywidualnych potrzeb nad potrzeby ogółu. Moje potrzeby, moja popularność, mój wizerunek — to jest najważniejsze, inni ludzie już niekoniecznie. Obym się mylił. Niestety badania nad moralnością w internecie spięte z zachowaniami użytkowników mediów społecznościowych dają obraz przesówania się w stronę narcystycznego, egoistycznego społeczeństwa. Jeżeli odpowiednio szybko nie uświadomimy sobie tego, w jakim kierunku idziemy, za jakiś czas możemy jako społeczeństwo obódzić się w miejscu, w którym nie chcieliśmy być. Co do wyrażania siebie kolejnym selfie, czy szlaczkiem na paznokciu to jestem przekonany, że gdyby ludzie w poszukiwaniu samoakceptacji, czy poklasku potrafili, bądź próbowali osiągnąć to poprzez jakikolwiek bardziej twórczy sposób niż przez strojenie min i dzubków do aparatu, czy nowy wzorek na paznokciu świat byłby lepszym i ciekawszym miejscem. Tyle tylko, że do wyrażenia siebie w taki sposób potrzeba czegoś więcej niż selfie stick. Dlatego „potępiam zainteresowania” o takim wymiarze, bo może nie ograniczają czyjejś wolności w jej szerokim pojmowaniu, ale mają wpływ na to jak będzie wyglądać społeczeństwo przyszłości, a to zaczyna już mieć i będzie mieć jeszcze większy wpływ na wszyskich w nim żyjących. Poza tym wiersz z założenia to satyra w pełni swej istoty — wyrażeniu krytycznej postawy autora wobec rzeczywistości, ukazywanie jej w krzywym zwierciadle poprze negację i ośmieszenie. Czy zatem idąc tropem miłościwie panującego w kraju nieRządu powinniśmy twórczość takich jak np. Horacy, Molier, Rej, Kochanowski, Żeleński, Tuwim, Lechoń, Gałczyński, Przybora, Młynarski ocenzurować, bo wyśmiewają? Z pozdrowieniami i wyrazami szacunku :)

Na grzybach z kochaną mamą. Na grzybach z moją mamą ukochaną, było cudownie chwila niezapomniana, ta godzina była nasza, Chodziłyśmy same my dwie po lesie, nie było nikogo jedynie słychać było echo, echo naszych myśli. Już wiem co to opieńki i kurki, Mogę trochę grzybów nazbierać, Dzień będzie krótszy. I sen lepszy, ciekawszy, lżejszy. Kocham cię mamo za to czego mnie uczysz, Rozpoznawania grzybów i sensu ich zbierania, Czuję się natchniona do wiersza pisania,

Dziękuję Marcinie dopiero widzę co schrzaniłam w wierszu wieczorem poprawię pozdrawiam serdecznie :)

To sikaj na siedząco z ołówkiem i kartką w ręku ...

To wers dla nastroju poprawy Kolejny do zdrowia wiecznego A ten jest dla dobrej zabawy Nastepny dla wyjścia przed ego Nastrój to efekt myślenia Zdrowie się bierze z dobrego Zabawa z powagi uśpienia A ego to wiele jest złego Więc ruszam we świat dziś otwarty Wybieram się w podróż szczególną Wiem to, miłości jest warty Nagrodę dostanę ogólną

Krótki i prosty, ale z dużym ładunkiem emocjonalnym i wyrazistą puentą. Puenta jest wprawdzie przewidywalna, ale to nic nie szkodzi...:) Dodam jeszcze, że długoletnia bliskość najczęściej nie jest beznamiętna...

Tak pięknie malujesz słowami, że aż się rozmarzyłam :) Bardzo lubię takie obrazowanie w utworach. Pozdrawiam :)

Ładny, szczery opis grzybobrania i uczuć do mamy. Mama jak przeczyta wiersz, będzie jej miło. Pozdrawiam :))

To źle, czy dobrze według Ciebie. Bo na ten przykład ja, jak czegoś nie wiem, nie rozumiem, to chciałabym być poinformowana/ uświadomiona. Piszę tu subiektywnie, inni może wolą być nieświadomi skutków, konsekwencji jakiegoś zachowania czy postępowania/ łamania przepisów ruchu drogowego chociażby. Pozdrawiam :))

To nie takie nowe, najczęściej się zdarza, gdy na horyzoncie pojawia się nowe uczucie.

To takie prześmiewcze określenie środowiska internetowego. Internet jest wprawdzie jeden, ale taki duży i tak różnorodny, że czasami go można rozmnożyć ;)

Ja też oglądałam, w sumie to wszystkie odcinki. Według mnie są mocne. Dobrze pokazują to do czego zmierzamy. Black Mirror sezon 3. odc.1 "Nosedive" -> "Na łeb na szyję" ;) pozdrawiam

Oglądałam ten odcinek nie pamietam tytułu, ale zrobił na mnie duże wrażenie. Do takiego świata chyba dążymy tam też było ocenianie do 5 gwiazdek :) Wiersz bardzo dobrze to przedstawia. Podobasie :) Pozdr.

Bardzo ciekawy, ale ma jakieś ukryte drugie dno, do którego nie mam dostępu.

Przemyślane, zwięzłe, falujące

Smutne ale prawdziwe :) I to tyle. Takie czasy pozdrawiam

Podoba mi się, bb

Felek, wszystkim znany zakapior z Krakowa raz wypił za dużo. Wysiadła mu głowa. Zaczepił chłopaków grupę - więc ci skopali mu dupę. Ni siedzieć, ni leżeć. Mocno odchorował

no dla mnie znalezc mogla bede nie jest po polskiemu gdy to czytam moj mozg sam przestawia slowa ale moze ktos madrzejszy sie ode mnie wypowie bo ja bardziej czuje niz potrafie technicznie doradzic

No przecież ja nie mogę Ci tutaj nic nakazać ... Przejdź się po działach, przeczytaj to, co przy każdym zapisał administrator i to wszystko ... Ten tekst sam osobiście umieściłbym w gotowych, albo w satyrze - lecz nigdy nie w miniaturkach

Wiersz ciekawy, ale trudny. Mam wrażenie, że trochę wewnętrznie sprzeczny, ale może tak miało być? Od strony językowej nie są dla mnie jasne dwa wersy: 1) "nieznacznie / daje do zrozumienia" - do czego odnosi się "daje"? 2) "zezwoliło genom tolerancje" - chyba powinno być: "zezwoliło genom na tolerancję"? Pozdrawiam