Ranking

Ach! Jakbym chciała wzlecieć nad poziomy, zostawić, zepchnąć przyziemne uczucia, zrobić krok do przodu w stumilowej prawdzie, tylko najpierw muszę starym myślom uciec. Ach! Jakbym chciała polną drogą kroczyć, na soczystej trawie poczuć świeżość mocy, nowe światło ujrzeć płynące znad linii, horyzontu zdarzeń wschodu i północy. Ach! Jakbym chciała lekka być jak piórko, wcześniej opróżniwszy balast przepychanek, niepokoje serca i obawy duszy tylko dodaj siły, odwagi mój Panie. 31.08.2018r.

z cyklu "Warkocze myśli" ~~~ Marzenia utkane obleśnymi myślami tworzą pisany słowem obraz upstrzony frazesami w postaci ozdobników stylistycznych Tekst wraz z autorem oczekują oklasków od wiernych klakierów promujących nazwisko Żenujący spektakl trwa nadal w przestrzeni sieciowych portali Kulturowa błazenada ...

Stwierdziła piękna Euterpe weź się w puzon postukaj, zacznij przestawiać w głowie i rozsądku poszukaj. Otwórz czachę, co dymi poplątanym z pomieszanym i zrób w niej porządek, odkurz mózg z neuronami. W przedmózgowiu pozamiataj, w Castoramie są miotły, możesz kupić za bezcen nim się móżdżek ulotni. Ściereczką z mikrofibry półkule wyglancuj sidoluxem z Biedronki o zapachu pomarańczy. I przedłuż rdzeń wydłużony, bo się skurczył po zimie, gładź, czyść i poleruj aż głupota cię minie. 24.08.2018r

Wraca czasami ze zdwojoną siłą nagle i z różnych stron przeszywający głos szepcze wije sieci w które wpadam zbierana miesiącami pewność siebie, wiara znika rysy, skazy niedoskonałości, wady tonę w zazdrości

ze zdwojoną siłą wróciło messenger, telefon, e-mail strach i rozpacz przepraszam, że się spóźniłem rozrywa ból gdzie jesteś choć twoje ciało tu Ty odszedłeś ja zostałem z niewypowiedzianym na stałe jestem i kocham cię Tato

Była sobie dziewczynka, która szła do babci, po drodze spotykały ją przygody. Idąc zatrzymała się na chwilkę, <jabłonka woła> ; "dziewczynko zerwij jabłka z moich gałęzi, jest mi ciężko, w nagrodę dostaniesz kosz jabłek," dziewczynka zerwała i poszła dalej. Idąc zatrzymała się na chwilkę, <spotkała krowę> ; "dziewczynko wydoisz mnie proszę, jest mi tak ciężko, w nagrodę dostaniesz, szklankę mleka". Dziewczynka wydoiła i poszła dalej. Idąc zatrzymała się na chwilkę, <spotkała piecyk> ; "dziewczynko czy włożysz ten chlebek do pieca? w nagrodę dostaniesz chleb". Wreszcie dotarła do domu babci ta ją wita i mówi; - gdzieś ty dziecko się tyle czasu podziewała? - na to dziewczynka wszystko jej opowiedziała. Tak więc widzicie moi mili warto mieć dobre serce, bo często za to spotyka nas nagroda, ale warto jest też, być dobrym dla samego siebie.

miotam się po wszystkich pokojach rozplątując wstęgi ciszy pęd powietrza obrywa mnie ze skóry lodowy ogień rozdziera wewnętrznie brzegi powiek mam żarowrzenne i cała się trzęsę a jednak zasypiam nawpółśmiertnie wiotczeję i opadam w czeluść smolistą strugą Styksu lecz kiedy się budzę igły nadfioletu cisną się do źrenic i z bólem wpycham w siebie strzęp powietrza nie wiedząc dlaczego

spowije- wybije istoty- żywoty zdychają- znikają błagać -zniesławiać gdy dwunasta wybijei noc nas spowije do snu rymów zabierze gdzie istoty znikają i żywoty zdychają czy o litość was błagać czy w złości zniesławiaća może po prostu przemilczeć ...pozbądź się rymów, będzie fajny wiersz

W takich chwilach tylko serce pęka...

zawsze wiedział gdzie i kiedy ma iść dziś już nie daje rady jest bezradny myli drogi złe wybiera zakręty - czuje że coś jest nie tak że coś się zacięło a to tylko dlatego że zgubił przeznaczenie któremu zaufał był mu wierny teraz ma problem nie wie co robić by było jak było czyli nie gorzej

Wygodnie nam W domach Budujemy ołtarze Dla jezusa Dla buddy Dla szatana, hitlera Potem zakładamy garnitury Idziemy do pracy I podajemy sobie ręce Wspólnie klękamy przed najwyższym z bożków

Rozdarci Z hańbą na ustach Z pianą na ustach Z krwotokiem wewnętrznym Odrzuceni Rozwścieczeni Upadamy Z dziesiątego piętra W zapomnienie

Pierwsze dwa wersy są najlepsze, spodziewałam się poetycznego opisu lasu nocą, a tu niespodzianka, trudna do rozgryzienia o co chodzi, bo niby wiem, ale sam podmiot liryczny gubi się w wywodach. Rymy gramatyczne aa : niezbyt dobrze wybrzmiewają. Kolejne wersy mogłyby tak lecieć: kaźda kropla drąży listek na gałązki spływa, lśni się mokre strugi nocy tańczą obertasem nad akacją .................................. itd. Ale to tylko moje zdanie, Pozdrawiam :)

Dziękuję Marcinie za czytanie :) Pozdrawiam ?

Dziękuję za komentarze. Macie rację, przekaz wiersza nie jest dość jasny, dlatego go edytuję. Nie chcę się usprawiedliwiać, ale wspomnę tylko, że wiersz nie miał na celu negowania wartości postawy tolerancji wobec wyznań religijnych czy ideologicznych. Chodziło mi o zwrócenie uwagi na to, że w dobie postmodernizmu, wszelka aksjologia przejawia się jedynie na poziomie deklaratywnym. Brak jej jest za to w domenie działania ludzkiego. Deklarujemy swoje poglądy, ale słowa nie idą w parze z czynem. beta_b dobrze powiedziane. Służymy bożkom. Bo to nie są już Bogowie przez duże B, tylko statuetki bożków pochowane gdzieś po domach. Ale w gruncie rzeczy służymy najwierniej tylko jednemu z nich - bożkowi mamony. Idąc do pracy mamy w nosie wyznawaną religię, służymy tylko pieniądzu. Do czynu pcha nas zew konsumpcjonizmu. Nie ma w świecie wartości autentycznie przeżywanych i tylko o to chodziło mi w wierszu. Na pewno nie o namawianie do świętej wojny, nietolerancji, czy nie daj boże faszyzmu itp. Pozdrawiam.

Waldku, Jeśli ktoś nie pije alkoholu i odmawia jest uważany za dziwadło, a wręcz podejrzany pomimo, że mocne napoje przynoszą wiele niedobrego. PozdrawiaM.

zamykam dobre chwile, dobre słowa w słoikach pamięci, potem odstawiam je na półki … może je ktoś kiedyś we swe dłonie weźmie, otworzy, razem ze mną chwilę znów pobędzie …