Ranking

akryl wg Webera X 2017 r. Najbardziej bolą słowa niewypowiedziane, Jak drzazga w umyśle tkwią. Zasypiasz i budzisz się , szarpiąc tę ranę. Co podkopuje twój dom. Najbardziej bolą żale skrywane, Tocząc rozum utraconą nadzieją. Rzucone w głąb siebie jak krzesiwo na kamień, Na tej pryzmie wciąż iskry goreją. Już nie skrywasz smutku w źrenicach I nie liczysz, że ludzie się zmienią. Chciałbyś wszystko im dzisiaj wykrzyczeć, Lecz czy oni to docenią? Nie myśl o mnie pochopnie dzisiaj, Moją winą jest wiara w człowieka. Wiem, nie byłam przebojową dziewczyną. Myślałam - będzie dobrze , tylko chwilę poczekaj. VI 2017r.

świat ujrzał w pięknej epoce u schyłku dziewiętnastego wieku nie pamiętał młodość burze zawieruchy dyplom inżyniera oblewał w mieście nad Newą lat trzydziestych stanowiska awanse aureole fruwały lecz nie rozświetliły zawsze bronił swoich racji świadomy że - religia jest opium ludu z charakterem zapach kawy i znaczki pocztowe z łatwością sadzały go przy stole kiedyś - tuż przed północą gdy jeszcze siedział przy biurku ze ściany spadł portret matki o świcie telegram - mama zmarła tuż przed północą to zdarzenie sprzed lat uwierało jego niczym nieograniczone myśli pęczniały inaczej niż pąk kwiatu * sędziwy wiek samotność to młodsi filateliści byli razem z nim w ostatnich dniach niespokojny jakby czegoś szukał Janek zapytał go - panie Grzegorzu może panu czegoś trzeba - Jasiu ty wiesz czego mi potrzeba to była długa i ważna rozmowa może najważniejsza w życiu zakończona wiatykiem w tym samym dniu - zawsze chłodno myślący ciągle patrzył na drzwi wpatrywał się w te drzwi jakby doznał olśnienia że one nie tylko zamykają ale przede wszystkim otwierają

ciężko mi myśleć o świecie przez który przemawia polityka i prześcigam się w myślach co gorsze? fanatyczna twarz religii czy wyrachowany teatr masek i cieni? idee piękne i dumne jak posągi wysysają, podduszają, trują gazem zarówno wrogów jak i nosicieli nie zaznasz tu prawdy a pewność możesz mieć tylko do siebie a i to nie zawsze bo może już cię zaprogramowali lub wirus właśnie zmienia twoje dane póki jestem gdzieś obok staram się chociaż zrozumieć i wiesz co? każdy ma trochę racji i to nawet sporo szkoda bo szpony idei nie lubią braku krwi a karty gazet i historii milczą o tym co przeszło szczęśliwie i bez szwanku 2016

A nawet jak do mnie, to nie ma sprawy. Natomiast co do palmy, to nadal jestem przeciwny tej lokalizacji, bo moim zdaniem jej miejsce jest tam, gdzie rodzą się kosy dla nas, a więc w bezpośrednim sąsiedztwie cyrku. ;)

my świat czy on nas uczy szacunku my jego czy odwrotnie płakać śmiać on nas zabija czy my tak grzeszymy no cóż dużo jeszcze wody upłynie nim człowiek do prawdy się przekona - a na razie jesteśmy więźniami wspólnego labiryntu w którym to my i świat ze sobą się kłócimy gdzie każdy chce być od siebie mądrzejszy

Wysłany: Wczoraj 23:22 z piasku jestem słyszysz przesypuję krew kiedy kolejny dzień wynurza słoneczne kręgi z morza w głębi człowiek płacze jak kamień sumienie zostawia ślad istnienia samotność lgnie do miłości kruszy rzeźbę płomienia na amen

O słowach Słowa - niepochlebne i te miłe Głupie i nędzne istoty Mieszają ludziom w głowach Ileż nadziei się w nich skrywa? Ileż pragnień i obietnic? Słowa tak łatwo powiedzieć Przychodzą prędko i nagle Nie raz raniąc czym popadnie Słowa wprowadzają tyle emocji Tyle uniesień i rozczarowań A to tylko głupie istoty Sprytnie wykorzystywane przez ludzi Którzy tylko czekają Aby słowo w ranę obrócić

This is Polish Literary Portal Marcin Krzysica

Po polskiemu piszemy jak umiemy Bo to przeca portal Polski z Polską poezją :)

Płacz to krzywda, smutek - bezradność, rozczarowanie, żal - strata . Czy na takich emocjach można zbudować coś dobrego ? Takie odczucia prowadzą do stanu depresji. PozdrawiaM.

Jestem na tyle zboczona, że większość z tych rzeźb mi się podoba, choć większość to nie wszystkie. Ale nie mogę rozgryźć intencji autorki, nie wiem, jaki jest cel tego przedsięwzięcia, prócz zaszokowania publiki i zdobycia jakichś tam dochodów.

Powinno być; Literówka; Tu bym dała przecinek przed "że"; A tu przecinek po "wiem"; Poza tym, podoba mi się wiersz, jest rytmicznie poprowadzony, jedynie ostatni wers mnie trochę wybija. Z treścią też nie dyskutuję, docierają do mnie emocje Peelki. Ale niestety stosujesz w tym wierszu ograne rekwizyty. "Sztylet", "iskry", "chmurne oblicze" itp., to wszystko się już gdzieś przewinęło. A Ciebie stać na oryginalność :) Pozdrawiam :))

Nie chciała Zuzanna z Bytomia Janusza, co duże dość "to" miał. A lubi napęcznieć, więc jest nieporęcznie. No cóż, maiestatis non omnia.

Nie chciała Zuzanna z Bytomia Janusza, co duże dość "to" miał Znalazła mniejszego I kocha za ego A Janusz z problemem pozostał