Ranking

nie cudeńko z obrazka, nie złudzenie - zjawisko: pospolity trądzik, radosne rzęsy, całość przekorna, wciąż roztrzepana. wyraźne legato, grała staccato, na złość chłopakowi obcięła warkocze, kwitnącą ciszę burzyła metalem - z głośnika o lwiej paszczy; gdy pytał, dlaczego ogląda mu palce, mówiła – bo jestem delikatna. coraz dłuższy dzień, rozwijał wszystkie pąki, buszowała między konarami, biel i róż w sukience, częścią biało-różowego kwiecia. to były noce, które wabią zapachem. owady – nie wiadomo skąd - bez opamiętania zaczęły trzepotać, wierzgać i to ją zatrzymało, coś utemperowało. tym razem grzecznie i posłusznie, pierwszy raz przechyliła głowę, zamykając oczy.

witryna w błękicie zaprosiła samotność na Wigilijną kolację w wymuskanej sali nie było tłoczno dwóch kelnerów i ona otulona płaszczem trochę peszyły ugrzecznione uśmiechy wykrochmalone koszule i obrusy zastawiony barszczem i karpiem ucieszył wyciszony głos kolęd wzruszył uszka były maleńkie i pierogi jak u mamy sernik makowiec i szarlotka stary Kraków tysiącem oblicz patrzył bała się nocy oddać

Życzę wszystkim wspaniałych dni świątecznych i udanego jeszcze lepszego nowego roku!

Za tych, którzy wierzą i za niewierzących, tym, co teraz patrzą zagubieni w morze, którym to pomoże albo nie pomoże - śpiewajmy, śpiewajmy, śpiewajmy. Tym, co pamiętają lub nie pamiętają i chorym i zdrowym, fałszywym, uczciwym, wesołym, żałosnym, biednym i bogatym - śpiewajmy, śpiewajmy, śpiewajmy. Cele swe znającym, idącym bez celu, skrytemu wrogowi, tobie - przyjacielu, ciągle czuwającym, ogarniętym snami - śpiewajmy, śpiewajmy, śpiewajmy. Za tych, co odeszli, nim to spostrzegliśmy, reszcie, co została zebrać po nich myśli, wszystkim, co dziś będą i nie będą z nami - śpiewajmy, śpiewajmy, śpiewamy HEJ KOLĘDA, KOLĘDA! ---

Jest taki kraj, daleki od biblijnych krajów. Kraj, któremu najdalej we wszystkim do Raju, gdzie Jezusek nie miałby nawet jak się zrodzić, bo zamiast do stajenki, żubr samopas chodził. Więc powracał po latach, umrzeć nie na krzyżu, a w powstaniach, na wojnach, wreszcie - w Oświęcimiu. Lecz bywa, że choć rzadko, przyjdzie w czas spokojny, jak kiedyś do Stajenki, a nie do Zbrojowni. Nie wiem, jak reszta moich serdecznych Rodaków, ale ty, moje serce, tym czasem się raduj! --- Zdrowych, Radosnych i nade wszystko - Spokojnych Świąt.

Przed dekadami kiedy elfów paluszków się trzymając wypatrywaliśmy miłości przyczajonej w borze sowiookim - Pięknie nam być musiało lata najmilszą rozkoszą gdy to nie my na wrzosach ale wrzosy na nas leżały

Pięknie gdyby nie ten karp na stole co wydyma usta lecz poza tym to po prostu dla zmysłów rozpusta

Złośliwy ognik na twojej twarzy mówi: nie podchodź, bo się oparzysz! Nabierasz mocy i syczysz wściekle, gorąco w tobie jak w samym piekle. Boję się podejść do ciebie z bliska, kiedy iskrami humorów tryskasz. To nie jest dla mnie już tajemnicą, potrafisz dopiec, ty piekielnico! Kto się do ciebie zbliżyć odważy, będzie się stapiał, dusił i smażył, ten żar przenika do samych kości; nie pofolgujesz, nie znasz litości. Kiedy cię wodą próbuję schładzać, twa złość się w wrzącą kipiel przeradza, kto nieostrożny niech się nie łudzi, że łatwo taki żywioł ostudzić. Gdy twoja wściekłość syczy mi w uszach, potrafię jednak cię udobruchać; unoszę lekko, przykrywam szczelnie; tak robi każdy, kto ma patelnię.

Jeszcze raz, tym razem tradycyjnie. I jeszcze raz życzę Wszystkich Zdrowych i przede wszystkim Spokojnych Świąt.

Dziękuję i Tobie również Oxyvio Wesołych Świąt :)