Ranking

Pewien staruszek ,,patriota,, z Poronina ciągle czasy komuny Pewien staruszek ,,patriota,, z Poronina ciągle czasy komuny z łezką wspomina Zbiera śmieci na ulicy i wstawia je do piwnicy Dziś ma w domu nawet popiersie Lenina z łezką wspomina Zbiera śmieci na ulicy i wstawia je do piwnicy Dziś ma w domu nawet popiersie Lenina

już po wszystkim cisza jest przejmująca. znamiona nabrzmiały na twojej ciepłej skórze i patrzę na nie niecierpliwie, jak na jeżyny czarne od słońca.

"Pocieszenie" kochanie długo nie mogłem zasnąć licząc nadzieje gubiłem się przy liczbach jakich żadna szkoła nauczyć nie może dzień za dniem owinięte paskudnie tykaniem zegara płynącym w echo między ścianami moimi niby ale obcymi strasznie noc za nocą karmione duszą rozrywaną pomału kłami koszmarów pełnych prawdy ale takiej od których woli się kłamstwo ale wczoraj wolny lekko się poczułem kochanie bo czerwień obcych ust zupełnie zatopiła pustkę na dnie chwili pocieszenie przyszło bez moralności i skrupułów ale ze szczerością z jaką aniołowie i demony wiersze swe piszą oby zostało teraz przy mnie obok w rękach mych i przy sercu moim bo znów słońce mi wstaje rankiem a gwiazdy nocą świecą cicho jak w bajce jak chciałem zawsze

bardzo chętnie napisałabym co nieco ale nie przebrnę przez to coś... A można było tak: kochanie długo nie mogłem zasnąć licząc nadzieje, gubiłem się przy liczbach jakich żadna szkoła nauczyć nie może dzień za dniem owinięte paskudnie tykaniem zegara płynącym w echo między ścianami moimi niby ale obcymi strasznie noc za nocą karmione duszą rozrywaną pomału kłami koszmarów pełnych prawdy ale takiej od których woli się kłamstwo ale wczoraj wolny lekko się poczułem kochanie, bo czerwień obcych ust zupełnie zatopiła pustkę na dnie chwili pocieszenie przyszło bez moralności i skrupułów ale ze szczerością z jaką aniołowie i demony wiersze swe piszą oby zostało teraz przy mnie obok w rękach mych i przy sercu moim bo znów słońce mi wstaje rankiem a gwiazdy nocą świecą cicho jak w bajce jak chciałem zawsze Moim zdaniem : rozrzucenie wyrazów nie sprzyja wierszom, przypomina mi raczej dukanie przy tablicy, lepiej jest jeśli wiersz zapisany jest w strofach. Nie wiem czy wiersz mi się podoba, nie przemawia do mnie. Na przykład: kochanie długo nie mogłem zasnąć licząc nadzieje, gubiłem się przy liczbach jakich żadna szkoła nauczyć nie może powiedziałbym raczej długo nie mogłem zasnąć rozpamiętując nadzieje utracone, gubiłem się w liczbach jakich żadna szkoła nauczyć nie umie dzień za dniem owinięte paskudnie tykaniem zegara płynącym w echo między ścianami moimi niby ale obcymi strasznie dzień za dniem owinięte paskudnie - owinięte paskudnie też zmieniłabym ale nie mam pomysłu, nie wiem czym zastąpić tykaniem zegara niesionym echem między ścianami moimi a tak obcymi pocieszenie przyszło bez moralności i skrupułów ale ze szczerością z jaką aniołowie i demony wiersze swe piszą nie wiem czy aniołowie i demony piszą wiersze ale licentia poetica - rozumiem- za to napisałabym to nieco inaczej pocieszenie przyszło moralności na przekór bez skrupułów, ze szczerością ... oby zostało teraz przy mnie obok w rękach mych i przy sercu moim bo znów słońce mi wstaje rankiem a gwiazdy nocą świecą cicho jak w bajce jak chciałem zawsze przy mnie, to raczej obok, więc obok można odrzucić. Mych , moim, mi , za dużo zaimków. Wystarczy jeśli napisałbyś: oby zostało teraz przy mnie w moich dłoniach i sercu bo znów słońce wstaje rankiem dla mnie a gwiazdy nocą świecą cicho jak w bajce tak jak chciałem zawsze Napisałeś coś ale - moim zdaniem - nie dopracowałeś. Zajrzyj do tekstu za jakiś czas, wyrzuć słowa niepotrzebne, tych co zostaną nie rozrzucaj ale zbierz w logiczną całość i zamieść jeszcze raz :) Powodzenia :)

to ma być delikatne z nutą humoru i chyba jeszcze coś zmienię jak czas pozwoli imiona czy najważniejsze przypomną sobie natychmiast w słuchawce czy słowo pierwsze zagra w głęboko na zmysłach :)

Pewien rezoner gdzieś spod Jawora czuje się pewnie w roli indora. Swoje pióra wciąż stroszy, by w prostackiej rozkoszy pouczać innych, jaka ich rola. .