zabierz okna, Boże...

w ciemni
dwa anioły
inne

przedziel nas szybą boże!

niech się nasze dłonie
więcej
nie splatają

nie pozwól mi karmić go więcej
nadzieją
ciepłem
bo umrze

w ciemni
pod sufitem
przyczajony cierpi
jasnooki krzyż

boże, kajdany nam zdejmij!

nie świtaj, nie błyszcz
bo znów mnie dotknie
złoconą dłonią
głosem purpurowym

boże, zabierz
zabierz okna....

Piękna modlitwa. Akcentujesz mocno prośby pl-a, co sprawia, iż nabierają one charakteru żądania.
Widzę jednak nutkę niezdecydowania :

„przedziel nas szybą boże!”

i

„boże, zabierz
zabierz okna...”

...czyżby wahanie?

Bardzo nastrojowy.

Pozdrawiam
Aneta

czytam i czytam... i chyba jeszcze trochę poczytam... no i zabiorę, oczywiście... nie mogę oderwać oczu od obrazu przez szybę. Kapitalnie, Aga.

szyba to nie to samo, co okno, okno to takie miejsce w szybie, przez które można przejść na drugą stronę...

Wspaniałe!!!!
Do ulubionych -oczywiście!!!
O miłości ale w jakże inny sposób!!!
Świetny Anieszko, cudowny ;-)


Dziuńka


Peace

on nie jest o milości.... a może.... ale o innej...
[sub]Tekst był edytowany przez Agnieszka_Gruszko dnia 12-10-2003 20:26.[/sub]

Agnieszko,
ostatnio ładnie Ci pisanie wychodzi,

Kłaniam się,
Kai Fist

To jest jeden z tych wierszy, które się pamięta.
Tak, i mi, ta bezsilność jest nieobca,
Aż za często osatnio, chce się krzyknąć:
Panie, zabierz, zabierz te cholerne! okna...

seweryn m.

Jedno obowiązkowe "ale",
Rozumiem, że uciekasz od zaczynania wersu z dużej litery i tak dalej, jednak "Boże" wypadałoby pisać z dużej - jakikolwiek to jest Bóg.

pozdrawiam,
seweryn

nawet jeśli jest to bóg, który dla mnie jest nikim?

Ja odebrałem ten "niemy krzyk", jako modły...
okey.

a czy modlić nie można sie do kamienia?
do błota?
pyłu, światła, wiatru....
boga?

Ok, ostateczna wersja tego komentarza, dodam wiersz i idę spać.

Można. Ale modlisz się do czegoś/kogoś kto stoi ponad Tobą i przez sam szacunek do tego czegoś/tego kogoś, powinnaś pisać jego "imię", "nazwę", "tytuł" z dużej litery.

Jakbyś miała "łańcuszek szczęścia", napiszesz:
"Łańcuszku (Kamieniu, Błotku, Lampko) szczęścia pomóż mi",
Do niego nie kierujesz swych modeł przecież, ale do siły tkwiącej w nim, w którą wierzysz; niemniej jednak, on jest łącznikiem, czymś wyjątkowym, czymś co należy podkreślić, ble, ble, ble. Tak samo, jakbyś zwracała się do tej metafizycznej siły bezpośrednio.

Jejciu, jest 23:31, nie mogę się już skupić.
:(
[sub]Tekst był edytowany przez Seweryn Muszkowski dnia 12-10-2003 23:36.[/sub]

...podoba mi się... choć ja zawędrowałam w interpretacji w opowieść o miłości cierpiącej już, o gasnącej więzi...
...zabieram do ulubionych dla klimatu i... tych okien...


...a co do małej dyskusji na temat wielkich i małych liter, to choć nie potrafię tak metodycznie jak Seweryn wyrazić swego zdania, to po części się z Nim zgadzam...
...ja to czuję tak...
...jeśli rozmawiam z kamieniem, mówię mu Kamieniu...
...jeśli szepczę modlitwę wiatrowi, mówię mu Wietrze.......

cielutko pozdrawiam
Kasia

Mała czy wielka litera - wybór autora i nie ma co dyskutować.
Wiersz jak obraz.
Bardzo dobry obraz.
Pozdr.

ooo! zniknęło cos, co już tu było... Seweryn redaguje myśl od nowa?...
...poczekam więc chwilkę...

Sewerynie.... jak chcesz, mozesz sobie to czytac jako duza litere... ja po prostu nie mam szacunku do sił wyższych....
nie bylo tematu

Agnieszko, tak masz rację. Przepraszam, przyczepiłem się niepotrzebnie. Zapomniałem, że przecież jak do kogoś szacunku nie mamy, to napiszemy: janie, tomku, karolu itd.

Przepraszam za zamieszanie. :-)

seweryn
[sub]Tekst był edytowany przez Seweryn Muszkowski dnia 12-10-2003 23:48.[/sub]