Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Samochody..


Emalka

Rekomendowane odpowiedzi

Za oknem ciemno. W mieszkanku moim cicho, cichuteńko... w oddali zza okna słychać leniwie jeżdżące samochody ... to świadczy tylko o tym, że ktoś podobnie jak ja nie śpi. Samochody o 1 w nocy... Któż może nimi jeździć.?
Pewnie jedni to tirowcy z dziwnym towarem na karku, śpieszą się by jak najszybciej dojechać do celu. Po to by mogli wrócić do domu, rodziny...
Inni to młodzi dresiarze z muzą na full, żelem na włosach, łokciem wystawionym przez okno, bo to takie trendy, cool. Jeżdżą z nudów i to jest smutne...
Kolejni to zapracowani, ze snem i zmęczeniem na powiekach marzących o łóżku i szklance gorącego mleka przed snem. Głowy ciężkie mają od planów na wczoraj i wiecznie urywających się telefonów... Znajdą się i tacy, którzy jadą na wakacje z sercem w gardle i dusza na ramieniu, marzą o słońcu i chwili wypoczynku. Dzieci śnią w niewygodnych fotelikach o szumie morza i babkach z piasku...
Kto jeszcze może jeździć o 1 w nocy? Karetki, policja, straż?
Zasmuceni jeżdżący bez sensu... Tylko, dlatego, że potrzebują pobyć chwilę ze sobą lub dlatego, że cierpią na bezsenność?
Dwoje młodych ludzi jadących na wschód słońca nad morze...
Para randkująca w samochodzie przesyłająca sobie spojrzenia ukradkiem i przytulająca się wzrokiem iskrzącym.
Może ktoś śni o jeździe samochodem ... samochodem wyśnionym snem malinowym, ciepłym, puchowym, ...sielskim anielskim...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

jak kartka z pamiętnika, bez konkretu, napisana z potrzeby napisania czegokolwiek na pustej kartce, nie mówię, że to źle, ale mało dające z siebie.


na powiekach marzących o łóżku i szklance gorącego mleka = powieki marzące o mleku?

od planów na wczoraj = proponowałabym "na jutro" skoro mamy noc, ludzie myślą o tym co trzeba jutro zrobić, jakie mają plany, bo plany wczorajsze albo się zrealizowało albo nie

Karetki, policja, straż?
Zasmuceni jeżdżący bez sensu... = dlaczego zaraz zasmuceni? skąd taki wniosek?

przytulająca się wzrokiem = koszmarkowe połączenie (moim zdaniem)

samochodem wyśnionym snem = jakiś brak logiki w tym fragmencie, wyśniony jest sen czy samochód?

.......

tyle ode mnie, zachęcam do głębszych refleksji :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Komentarze są do bani. Nie bież ich do serca. Prawdziwie pisze się jeśli się odczuwa, a nie zmyśla. A ci pojadacze kochają tylko siebie, zwłaszcza swój czas cenią. I swoje. Namawiam państwa do czytanie a nie przeglądania. I tak nie ma to większego sensu. Wiem. To oczywiście prośba.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie Marcinie, może sobie coś wyjaśnimy.
Po pierwsze, tutaj nie komentuje się komentarzy a zamieszczane teksty.
Po drugie, skąd ta refleksja, że komentujący kochają siebie nawzajem? Pan wie coś, o czym nie wiemy?
Po trzecie, i tu odpowiadam tylko za siebie, tekstów przeglądanych tylko nie komentuję. Jak Pana zdaniem wyłapałabym te niuanse, które wymieniam w komentarzu? Chyba tylko czytając ten tekst, nieprawdaż?

Pomijając te uwagi nie skomentował Pan opowiadania, czyżby Pan go w ogóle nie przeczytał i skupił się na naszych opiniach?
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dziękuję za komentarze... może i troche zkręciłam...Przeżywam świat całą sobą, to fakt inaczej bym nie pisała... Cieszę się że to zostało dostrzeżone pozdrawiam Cię Marcinie:) i dzięki za przychylność.. Natalio Tobie również dziekuję - wskazówki cenne:):)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zbliża się w dziwnej metalowej masce. Z wywierconymi w niej niesymetrycznie wieloma otworami. O różnej wielkości, różnym kształcie. Tam, gdzie powinny być oczy albo uszy, bądź usta… Coś, co jest zdeformowane zwielokrotnionymi mutacjami syndromu Proteusza, czy von Recklinghausena... Żywe, to? Martwe? Ani żywe, ani martwe. Idzie wolno w szpiczastej, nieziemskiej infule, jarzącej się na krawędziach odpryskami gwiazd. Idzie w ornacie do samej ziemi, ciągnąc za sobą szeroką szatę po podłodze usianej miliardami ostrych jak brzytwa opiłków żelaza. Najpewniej chce wydawać się większym. Tylko po, co? Przecież jest już i tak największym wobec swojej ofiary. Jest tego dużo, tych wielobarwnych luminescencji i tych wszystkich mżeń. Jakichś takich niepodobnych do samych siebie w tej całej gmatwaninie barw, wziętych jakby z delirycznej, przepojonej alkoholem maligny. Idzie wolno, albo bardziej skrada się jak mięsożerca. Stąpa po rozsypujących się truchłach, których całe stosy piętrzą się po ciemnych kątach, bądź wypadają z niedomkniętych metalowych szaf…   Lecz oto zatrzymuje się w blasku księżyca. W srebrnej poświacie padającej z ukosa przez wysokie witraże tak jakby fabrycznej hali. Rozkłada szeroko ramiona z obfitymi mankietami, upodabniając się cośkolwiek do krzyża. W rozbrzmiałym nagle wielogłosowym organum, płynącym gdzieś z głębokich trzewi. Rozbłyskują świece. Ktoś je zapala, lecz nie widzę w półmroku, kto. Jedynie jakieś cienie snują się w oddali, aby rozfrunąć się z nagłym krakaniem niczym czarne kruki, co obsiadają pod stropem kratownicę gigantycznej suwnicy. Otaczają mnie pogłosy metalicznych stukań, chrzęstów w tym grobowcu martwych maszyn. Pośród pogiętych blach, zardzewiałych prętów, zdewastowanych frezarek z opuszczonymi głowami… W odorze rozkładu rdzawych smug znaczących ich puste w środku korpusy… Wśród plątaniny niekończących się rur, rozbebeszonych rozdzielni prądu, sterowniczych pulpitów, nieruchomych zegarów…   Tryliony komórek naciekają wszystko w szmerze nieskończonego wzrostu. Pośród zwisających zewsząd cuchnących szmat przedziera się niezwyciężona śmierć. Na aluminiowym stole resztki spalonej skóry. Skierowane w dół oko kobaltowej lampy zdaje się nadal je przewiercać kaskadą rozpędzonych protonów. Mimo że wszystko jest milczące, dawno zaprzepaszczone w czasie i bezczasie… Nie zatrzymało to tryumfalnego pochodu nienasyconej śmierci. Okrytej chitynowym pancerzem. Przecinającej powietrze brunatnymi szczypcami… To się wciąż przemieszcza, ciągnąc za sobą rój czarnych pikseli. W jednostajnym i meczącym, minimalistycznym drone. Na zasadzie długich i powtarzających się dźwięków przypominających burdony. Przemieszcza się jak ćmiący, tępy ból w piskliwym szumie gorączki.   A przechodzi? Nie. Nie przechodzi wcale. Zatrzymało się, jarząc się coraz bardziej na krawędziach. Błyskając rytmicznie. Stąpa w miejscu jak bicie serca. W tym całym obrzydliwym pulsowaniu słyszalnym głęboko w rozpalonych meandrach mózgu, przypominającym uderzenia ciężkiego młota. Szum idzie zewsząd, jak mikrofalowe promieniowanie tła. Na ścianie tkwiący cień mojej czaszki pełga w nerwowych oddechach nocy. W dzwoniącej ciszy nadchodzącego sztormu. Chwytam się desek, prętów, wszystkiego, aby nie stracić świadomości. Nie zemdleć. Sześciany powietrza już furkoczą od nastroszonych piór. Otaczają mnie całe ich roje. Tnąc wszystko stalowymi dziobami, spadają ze świstem en masse. Wbijają się głęboko aż po rdzeń. Przebijają się z trzaskiem poprzez mury, podłogi. Jak te świdry, udary, pneumatyczne młoty… Poprzez krzyki malarycznych drżeń, które nawarstwiają się i błądzą echem jak rezonujące w oknach brzęczące szkło.   Poprzez śmierć.   (Włodzimierz Zastawniak, 2024-04-26)      
    • @andreas Bo poeci to podobno wrażliwi, empatyczni ludzie :) Zdrówka też :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      A to jest ciekawe i mądre spostrzeżenie :) Dzięki za refleksję i zatrzymanie się pod wierszem :)   Pozdrawiam    Deo
    • Popada; rano narada - pop.    
    • @poezja.tanczy   Dzięki. Pozdrawiam.   @Jacek_Suchowicz   A ziemia wiosną się odrodziła...   Dzięki.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...