Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

jesienny pesel


Andrzej_Wojnowski

Rekomendowane odpowiedzi

Kormorany na łąkach żałośnie śpiewają

powtarzane co roku jesienne zaklęcie

przed podróżą w cieplejsze i słoneczne miejsce

jutro będzie już cicho odlecą nad ranem

 

uciekają przed chłodem co wszystko ogarnie

białym puchem przykryje kolorowe liście

pozamraża pragnienia co jeszcze nie przyszły

a ja w lecie zgubiony czuję się bezradny

 

chciałbym z nimi pofrunąć wzbić się ponad ziemię

poszybować jak orzeł poznać nowe kraje

posortować marzenia powrócić znów majem

nienawidzę jesieni najgorszy jest wrzesień

 

niby lato trwa jeszcze a już puka jesień

zapominam wciąż o tym marząc że odlecę

ale pesel na schodach nieustannie krzyczy

musisz skończyć z lataniem dostajesz zadyszki

Edytowane przez Andrzej_Wojnowski (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mam uwagę co do sposobu obrazowania.

To jest trochę reportaż, sprawozdanie z wydarzenia.

Za mało w tym poezji.

Nie ma miejsca na własną interpretację ze strony czytającego.

Do mnie bardziej przemawia tekst pisany w takim stylu:
 

Smutkiem śpiew kormoranów łąki okrywa

tym corocznym głosem jesiennego wyznania

tęsknoty do słońca i ciepła u progu poranka

który już jutro z wiatrem porannym odpłynie

Edytowane przez Polman (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...