haiku

zapach żywicy
ulatują świetliki
iskry z ogniska

Gratuluje. Naprawde ładne.

Ładne, zgadzam się, ale jakby niedopowiedziane,trochę takie nie haiku, choć temat fajny. Zapodałeś trzy obrazy, według mnie. Bez komentarza, bez cięcia, trzy wersy, trzy o czymś innym i to wszystko.

Pozdrawiam
Robert

Hmmm, dlaczego o czymś innym?
zapach żywicy ---> iskry z ogniska
iskry z ogniska ---> ulatują [jak] świetliki

Pozdrawiam
Iga

Może rzeczywiście związek jest, zbytnio się pospieszyłem, ale coś dalej mi w tym nie gra.
Pozdrawiam
Robert

Dzięki za komentarze. Może rzeczywiście coś nie gra, chociaż ja uważam, że wszystko współgra. No ale ja nie jestem ekspertem;)

Ze mnie taki ekspert jak... już nie powiem dalej:) Ale lubię czasem wypowiedzieć się to co czuję, chociaż może to być błędne.

Gorąco pozdrawiam
Robert

No i bardzo dobrze, tak powinno być:) Jeśli jeszcze mogłbyś uściślić, co tu nie pasuje, byłabym wdzięczna, bo może rzeczywiście jest coś nie tak, czego nie dostrzegam...

zapach żywicy
ulatują świetliki
iskry z ogniska

[Noriko]

W komentarzach powyżej jest dużo wahania odnośnie poprawności
budowy tego haiku. I słusznie. Jest to konstrukcja bliska granicy nie-haiku,
ale jest jeszcze po tej właściwej stronie.
To, czy jest jakieś powiązanie tematyczne, nie ma większego znaczenia -
ważniejsze jest powiązanie gramatyczne.
Haiku generalnie składa się z dwóch fragmentów zdań.
U Ciebie druga część haiku stanowi gramatycznie jedną część składającą
się z jednego orzeczenie i dwóch podmiotów (w warstwie podstawowej):

zapach żywicy --
ulatują świetliki,
iskry z ogniska

W drugiej warstwie dochodzi już do "wymieszania" świetlików i iskier ;-)

Trochę podobne jest haiku:

szara ulica
opona mąci strumyk
kolory tęczy

[Marion]

które w drugiej części haiku ma jedno orzeczenie i dwa dopełnienia bliższe.

Rozróżnienie co jeszcze jest, a co już nie jest haiku jest bardzo ważne.
Na tym forum i na niektórych polskich vortalach poetyckich często
pojawiają się utwory składające się z trzech zupełnie oddzielnych fraz.
Na forach zagranicznych przeciwnie - każdy wystrzega się formy użytej
przez Noriko czy Marion, bo od razu budzi ona sprzeciw.
A tłumaczenie, że "stary staw" Basho to jeszcze cięższy "przypadek",
nie zawsze jest możliwe.

Aha, zapomniałem dopisać, czy utwór mi się podoba, czy nie ;-)
Podoba mi się. Nie odczytuję go jako nachalnej próby przyrównania
świetlików do iskier lub odwrotnie. Odbieram go jako chwilę zadumy,
taka bezmyślną - zmysłową ;-)

Pozdrawiam,
Grzegorz

Masz i prawdziwego eksperta powyżej:) Ja niestety taki dobry nie jestem.

Pozdrawiam
Robert