karuzela

świat na zakrętach wcale nie jest gorszy
przypomina migawkowy obraz od którego kręci się w głowie
układam to co jest nie do pomyślenia
a jednak wciąż się trzymam młyńskiego koła

wyrasta z podłogi

nie rozczulaj się nade mną  diabelski młyn trzeba przeżyć 
inaczej fala przetoczy po mnie swój ciężar i wypłynie
na światło dzienne zapuchnięta od kołyski twarz

oszczędź więc niepotrzebnych słów
wystarczy salon śmiechu w którym ciągle ta sama dziwka 
wytyka mnie palcami dlatego biorę wszystko

na wesoło znacznie łatwiej doić kosmos
nie uwierać
 

Kolejny świetny wiersz. 

Może Peelka ma rację, że "trzeba przeżyć". 

Ale ja się boję diabelskiego młynu, tak dosłownie, jak w przenośni. 

Pozdrawiam, 

D. 

U Ciebie Tetu zawsze dla siebie coś znajduję :-) świetny wiersz :-) pozdrawiam serdecznie

Witam - faktycznie dobry pełen emocji wiersz - 

                                                                                               Miłego ci życzę.

Dzięki Deonix. Słusznie, że się boisz. Z diabelskiego młynu trudno się wydostać. 

Tutaj akurat peelka diabelskim młynem nazywa życie, którego też się boi, kiedy tylko przestaje się kręcić. Pozdrawiam.

Gosławo, Waldku, dziękuję za wgląd. Pozdrawiam.

Z przyjemnością dołączę do pozytywnych głosów. Dobrze skrojony wiersz.

Wtrącę jeszcze...

i tutaj...

... próbowałam.. na światło dzienne na zapuchniętą od kołyski twarz... wiem, dwa razy "na", ale nie wadzi mi, co gorsza..:))

Tetu'... to nawet nie sugestie, ot tak, czasami kombinuję.

Pozdrawiam.

Lubię Cię czytać tetu i Twoje układanki "nie do pomyślenia" - tego zazdroszczę i dałbym od razu dychę z wielkim

Przegapiłem, ale nadrobione. Warto było. :)

Pozdrawiam.

Nat, dzięki za Twoje spojrzenie. Trochę tu przemeblowałam i pewnie zostały jeszcze jakieś niedociągnięcia. Początkowo pierwsza strofa kończyła się na wersie 

"a jednak wciąż się trzymam" i potem była druga. Przerzuciłam to młyńskie koło do pierwszej i tak zostało. Dzięki za zwrócenie uwagi. Pomyślę. Pozdrawiam. 

Dzięki Janko za lubienie, w końcu tego nigdy za wiele;) A dychę zostaw na wesołe miasteczko, bo tu to szkoda;) Ale dziękuję pięknie. Miło, że zajrzałeś.