Uzdrowisko

zmierzch zapadł

szarobłękitną płachtą

lodowe bańki wypełnia kręcony

sodowy ogień

w powietrzu słodko-słonym

jem śmietankowe lody

nad pomostem się wznosząc

lotnym krokiem księżycowym

Ładny obraz, może pozbyłabym się tylko inwersji?

Pozdr. :)

 To jest tylko pół utworu.

Co dalej?

                                                            pozdrawiam

Dziękuję ;)

Racja, przestawię.

Również pozdrawiam ;)

A dalej to już sobie można dopowiedzieć ;)

Dzięki za czytanie i wpis ;)

Pozdrawiam ;)

Jak dobrze dedukuję - powietrze "słodko - słone" + "pomost" to obrazek uzdrowiska nadmorskiego. Kołobrzeg, Świnoujście? (bo tu i tam byłem)

Tekst udany, więc życzę też udanych wieczorków zapoznawczych ...

Tak można by było pomyśleć,

ja mam w pamięci Inowrocław ;)

Co nie znaczy, że jak kto woli o morskich kurortach myśleć,

to nie może ;)

Dziękuję, że zajrzałeś ;)

A co do wieczorków zapoznawczych... hę,... - jeszcze nie było ;)

Dzięki raz jeszcze i pozdrawiam ;)

A co to jest kręcony sodowy ogień wypełniający bańki? Naprawdę nie wiem.

Faktycznie - zapomniałem o Ciechocinku i Inowrocławiu - tam są tężnie ze słoną wodą. W Ciechocinku byłem, w Inowrocławiu parę razy, lecz jedynie przejazdem.

Miłego pobytu - SIEMA!!!

Osobiście miałam na myśli spiralnie skręconą żarówkę świecącą na żółto w kulistej czaszy latarni ;)

Ale to moja wizja ;)

Nie bronię mieć własnej ;)

Pozdrawiam ;)

:))))))))

Siema ;)

Dziękuję za wyjaśnienie. Podoba mi się taka latarnia. Super określenie, bardzo indywidualne :)) Ogólnie Twoje wiersze są charakterystyczne, określają Ciebie i Twoje spostrzeganie. Pozdrawiam :)

To mnie połechtałaś :))))

Naprawdę, miło mi się zrobiło niezmiernie, dziękuję :)

A ja myślałam, że mój styl jest nieokreślony, nieskrystalizowany i tak różnorodny,

że trudno w nim znaleźć coś charakterystycznego ;)

Dzięki raz jeszcze, pozdrawiam :)

Twój wiersz, choć tak krótki, porusza wszystkie zmysły i przez to jego działanie wydłuża się bardzo ponad czas jego czytania. Tak na mnie zadziałał :) Szczególnie "szarobłękitna płachta" zrobiła na mnie wrażenie, i może dlatego zauważyłam, że słowo "zapadła" mi trochę nie pasuje... Może zaryzykowałabyś nieco niegramatyczne sformułowanie  "zmierzch opadł szarobłekitną płachtą"? Dla mnie zwiększyłaby się przez to bardzo wyrazistość tego obrazu.  Pozdrawiam :)

Dziękuję Duszko ;)

Zastanowię się nad Twoją propozycją ;)

 Fajnie, że zmysły zostały poruszone ;))

Pozdrawiam ;)

@Niewygodna

Dziękuję pięknie :))))))

Ciekawy zmierzch. Mi się zmierzch kojarzy z szarością. Masz fajny punkt widzenia. 

Te bańki, to zarówki? Lodowe? Pęlłyby , pod wpływem wysokiej temp. Ale w wierszach wszystko jest mozliwe. 

To stan nieważkości? Ale suuuper. 

Pozdrawiam Deonix_. J. 

Dla mnie osłony żarówek wyglądały jak przejrzyste kule lodu :)

Nieważkość- tak :))

Dziękuję za wizytę i wnikliwe czytanie :)))))))

Pozdrawiam Cię :)))

Tak też napisałam. Wiersze to baśniowy swiat, Deonix_. Wiesz o tym. :)) 

Jasne ;)

Się chciałam po prostu swoim postrzeganiem podzielić ;)

D.