za dnia na nowo umiera

dzień za dniem dociska
pętlę na mojej szyi
obdrapuję ściany z obrazów
które mam pod powiekami
usiłuję sobie odpowiedzieć
i zabielić czerwone oczy
ale gdy myśl ma stać się 
słowem usta się zamykają
krzykliwa natura mojej ekspresji
wyje jak wilk nocą w blasku pragnień
a gdy zaczyna świtać
za dnia na nowo umiera

Ja bym powiedziała "obdrapuję" :)

Dziwnie to brzmi dla mnie,

jakoś trudno mi sobie wyobrazić,

by ekspresja miała niekrzykliwą naturę :)

Poza tym ładne i podobasie :)

Pozdrawiam :)

Się zgodzę z koleżanką do tych pazurków i drapania poza tym podobasie 

Ładne. :)))))

Dziękuję Deonix_ :) "odrapuję" już poprawione, a co do ekspresji ten wers miał za zadanie podkreślić i uwydatnić ową oczywistość jeszcze bardziej. Raczej nie chcę tu niczego zmieniać, ale pomyślę nad tym fragmentem :) Pozdrawiam

Dziękuję Marcinie :) Pozdrawiam serdecznie

Dziękuję MaksMara :))

Ale to co cytujesz było przecież do mnie :))

Przepraszam, nie chciałam cytować, przez nieuwagę nacisnęłam.

Już usunęłam.

Spoko :))

Dzień za dniem
jak wartki potok
czas
zacieśnia krąg
istnienia mego
dzień za dniem
uciekam dalej
dalej
dalej
mych złudnych pragnień
splot upada (...)

C.K.Norwid "Człowiek jam niewdzięczny"

Polecam posłuchać w wykonaniu Czesława Niemena

Dla mnie Twój tekst kojarzy się z próbą opowiedzenia tego, co już powiedział CYprian Kamil.

W takim razie każdy z nas ma do opowiedzenia podobną część swojej historii... :) Podesłany wiersz C. Norwida był mi wcześniej nie znany, ale dziękuję za przybliżenie go. Pozdrawiam

Jest to tylko fragment. Ale tak mi się skojarzył ten wiersz.  Zdarzyło mi się napisać utwór, który wielu osobom przywoływał wiersz Stanisława Grochowiaka i wszystko byłoby OK, bo siedziałem wtedy nad tym poetą, tylko, że ten przywoływany wiersz przeczytałem w trzy dni po popełnieniu swojego. Więc nie zarzucam Tobie broń Boże kalkowania, naśladownictwa.

Natomiast , to przy czym, jak czytam Twoje odpowiedzi tutaj, upierasz się mocno, razi mnie bardzo.

Krzykliwość i ekspresję w zasadzie śmiało można połączyć znakiem równości , Ta kwestionowana i przez Deonix_ fraza brzmi równie prawdziwie i zgrabnie jak twierdzenie, że w maśle jest dużo masła. Sorry, ale być może odmiennie pojmujemy termin ekspresja?

Pozdrawiam, Anastazjo.

Rozumiem :) Muszę przyznać, że jest to masło maślane, ale na tą chwilę nie wiem jak mogłabym ten wers przerobić. Pozdrawiam, Kocie Szarobury

Sorry, że Cię dręczę komentarzami. Ale np. słownik języka polskiego definiuje ekspresję jako wyrazisty sposób wyrażania uczuć.

Krzyk czy krzykliwość mieszczą się swobodnie w tej wyrazistości.

Więc nie jestem do końca pewien co chciałaś przekazać odbiorcy. Być może gdybym ekspresję przełożył sobie na osobowość

to wtedy znaczenie zamykałoby się wokół czytelnej dla mnie treści. I tak zresztą mniej więcej odbieram Twoje intencje. Poza tą właśnie frazą wiersz jest w porządku. Owocuje obrazami. Fajnie oczywiście włożyć pomiędzy wersy jakąś chwytliwą frazę, ale oprócz fajnego brzmienia musi mieć ona treść, sens czytelne nie tylko dla autora. Pozdrawiam i do poczytania :)