Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Oxyvia Opublikowano 2 Listopada 2017 Ta odpowiedź cieszy się zainteresowaniem. Zgłoś Udostępnij Opublikowano 2 Listopada 2017 zawsze odejście bliskiego człowieka jest jak przerwany film niedokończony i wcale nie jest jak zamknięta księga lecz jakby brakło jej ostatniej strony i zawsze najpierw przychodzi zdziwienie jak to: już nigdy? jakże to: już nigdzie? dopiero później jak spiżowy wieniec najgłębsza rozpacz nieuchronnie przyjdzie wtedy brakuje Ci rozdzierająco głosu, uśmiechu, spojrzenia Tych oczu ale najbardziej tego, co cię gniotło co trzeba było wybaczyć i poczuć zlew ciągle pełny kuchennych przyborów teraz tak pusto świeci czystą bielą nikt nie wydziwia i nie ma humorów jak śnieg gładziutkie łóżko pod pościelą nikt cię nie rani, nie złości, nie gniewa i już nie krzykniesz nigdy, że jak zawsze "zawsze" przemknęło jak chwilka i trzeba nieść ranę pustki, której nic nie zatrze 10 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
azk Opublikowano 3 Listopada 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo przejmujący wiersz, Asiu. Całujem Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Alicja_Wysocka Opublikowano 3 Listopada 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Wzruszyłam się i teraz mi smutno. Pozdrawiam przez łzy. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Leszek Opublikowano 3 Listopada 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Każdy z nas mógłby się podpisać pod Twoimi słowami. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maciej_Jackiewicz Opublikowano 3 Listopada 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Joanno twoje wiersze niezmiennie mi się podobają za słowa,klimat i tematy wszystko na TAK Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
egzegeta Opublikowano 3 Listopada 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Skąd ja to znam... ... z własnego podwórka. Ładnie to ujęłaś. Pozdrawiam PS. Oxyvio, dziękuję za koment pod moim ostatnim wierszem. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Anna Świętokrzyska Opublikowano 3 Listopada 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Bardzo,, bardzo !!!!refleksje, które chyba każdy z nas przeżywa, przeżywał, lub dopiero będzie. Świetnie to ujęłaś.:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 3 Listopada 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bo szczery. Dziękujem. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 3 Listopada 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Alicjo, przepraszam, nie chciałam aż tak. :( Ale pomyśl, że życie jest tyle warte, ile nasza miłość do niego, a ona właśnie sprawia, że tak bardzo nam żal, kiedy ktoś umiera - ktoś kochany, kto był wielką częścią naszego kochanego życia. Dobrej nocy, Poetko. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 3 Listopada 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. No to miło mi, że wyraziłam w tym wierszu uczucia wielu ludzi - bo nie tylko Ty mi to mówisz, Leszku. O to mi chodziło: żeby nikt, kto kogoś stracił, nie czuł się sam ze swoją rozpaczą i tragedią. Wszyscy to przeżywamy i jest to nieuchronne, o ile kochamy bliskich. To jest zapłata za miłość. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 3 Listopada 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo Ci dziękuję, Macieju. Niezmiennie mnie to cieszy. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 3 Listopada 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Wiem, że to znasz, Egzegeto, i pięknie o tym napisałeś w swoim wierszu, który mną potrząsnął. Dlatego nie dziękuj mi za koment pod Twoim wierszem. To ja Ci dziękuję za niego (za wiersz, znaczy). Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 3 Listopada 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Anno, dziękuję bardzo, bardzo!!!! Potrzebne mi są takie euforystyczne komentarze pod niektórymi wierszami (choć krytykę też przyjmuję, staram się rozumieć i wyciągać z niej korzystne dla mnie wnioski). :) Serdeczności. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 3 Listopada 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo Ci dziękuję, Aniu, za miły komentarz. Wiesz, wszystko zależy od tego, w co kto wierzy. Ja akurat nie wierzę w życie pozagrobowe, i chociaż początkowo bardzo trudno mi było przyzwyczaić się do tej myśli, to teraz jednak nie chciałabym istnieć po wieczność z moją ludzką świadomością i pamięcią jako coś całkowicie innego, w całkowicie odmiennym świecie niż ten, który mnie stworzył, który ja sobie stworzyłam i który ukochałam. Nie chciałabym, wolę wiedzieć, że to już na zawsze i że życie jest dlatego właśnie tak wiele warte, że tylko jedno i że takie ulotne. Pozdrawiam Cię serdecznie. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 3 Listopada 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 @Annie_M Jak by nie patrzeć i w co by nie wierzyć, bliskich tracimy tutaj - na Ziemi - na zawsze. Tutaj oni już nigdy nie zagoszczą. Podobnie jak my zresztą - pożegnamy się z tym światem na zawsze. I wolałabym nie tęsknić do niego na zawsze z jakiegoś innego świata - ale to już mój prywatny światopogląd. Jeszcze raz serdeczności. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Annie Opublikowano 3 Listopada 2017 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 3 Listopada 2017 (edytowane) Nie będę się z Tobą spierać, to jest twoja droga i Twoje widzenie świata. Ja ogólnie widzę, że mam inne zdanie na wiele spraw i nie chcę za bardzo polemizować, bo szanuję światopogląd każdego i nie uważam ,że mój jest jedyny słuszny. Dla mnie ludzka świadomość jest ograniczeniem narzuconym przez mózg, jesteśmy wieczni a tutaj na Ziemi żyjemy tylko chwilę by doświadczyć życia, grać pewną rolę jak aktorzy na scenie. Ale może sama kiedyś zmienię zdanie. Dlatego min. wykasowałam poprzedni komentarz. Dziękuję serdecznie za odpowiedż, to bardzo miłe. Pozdr. serdecznie Edytowane 3 Listopada 2017 przez Annie_M (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Oxyvia Opublikowano 5 Listopada 2017 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 5 Listopada 2017 @Annie_M Ja też nie staram się narzucać nikomu swojego światopoglądu. Kiedy ktoś pisze mi o swoich poglądach, to ja wtedy odpowiadam swoimi - n tym polega dyskusja. Ale to nie znaczy, że zależy mi, żeby każdy myślał i czuł identycznie jak ja. Możemy być dobrymi znajomymi, mając różne poglądy na sprawy ostateczne. Bo to nie ma większego znaczenia, bo - jak piszesz - nikt nie wie, co czeka nas po śmierci i jaki ten świat jest naprawdę, i każdy z nas jeszcze może zmienić poglądy. Naprawdę nie ma o co się kłócić (choć niektórzy uwielbiają). :) Pozdrawiam Cię serdecznie. 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się