I tylko kruki (rzecz o przemijaniu i wieczności ;) )

Lecz kiedy mówisz: Nic się nie stanie,
staje się właśnie - szaro i mżyście.
A kiedy myślisz: Nic się nie zdarzy,
Mgła za mgłą mija i liść za liściem.

I tylko kruki, co kraczą wiecznie
Płosząc na świerkach wiatry cmentarne,
Każą nam wierzyć i mieć nadzieję,
że jeśli miną, miną ostatnie...

Zainspirował mnie wiersz znajomego i może jeszcze Edgar Allan Poe i jego poemat www.youtube.com/watch?v=NykmXl24qcc&feature=related

Zgrabnie napisane, choć przemijanie jako takie - temat rzeka. Co nie znaczy, że temat ujmuje wierszowi. Podoba mi się. Pozdrawiam serdecznie.
J.

bardzo podoba mi się, wiersz płynie, poprzez mgły i krakanie:)))

Nie no, kunsztowna rzecz. Poego akurat ostatnio czytałem, warto :)

Pozdrawiam.

poczułam klimat. z wiatrem na plecach...
dobre.
pozdrawiam:))

niepotrzebne co w nawiasie, w tytule, reszta niczego sobie, pozdrawiam

Dziękuję pięknie i również serdecznie pozdrawiam. A dla dopełnienia jakiegoś, pokażę może ten wiersz, dzięki któremu napisałam swoje dwie strofki, wyglądał tak:

"Znaki"

Na szczycie
cmentarnego świerku
przysiadł kruk.
Zagadał do mnie,
kilka razy krakaniem
płoszył wiatr.
I nic się nie stało!

Dym z palenisk krąży
jak mgła nad mogiłami.
Słucham echa kroków
w alejce.
Lecz nic się nie dzieje !

Mżyście i szaro
spadają liście
pod moje nogi.
Rozpaliłem ogień.

Wracam szczęśliwy.
Chyba nic się nie stanie...

Bardzo proszę
i
dziękuję za "zabranie" :)

Dobrej nocy
:)

Poza podtytułem nie tknęłabym nawet jednej literki. Pozdrawiam :)

Cała prawda, zaobserwowałam, że w życiu tak jest, jeśli się powie jest dobrze, fajnie, nic sie nie dzieje, to zaraz życie wali po łbie. Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam:)

Dziękuję. Miło mi, że wiersz trafił do gustu tylu osobom :)
Pozdrawiam!