Zamieszkujesz w borach niedostępnych...

Zamieszkujesz w borach niedostępnych
gdzie moje słowa
powoli tracą instynkt
zdziczałego zwierza
walczącego o przetrwanie
na niebezpiecznych ścieżkach
nieustannie upadającego mroku
z rozpaczliwie schorowanych tęsknotą
moich pustych dłoni.

Wyliczanka dopełnień. To sposób na kawałek wiersza a nie na cały wiersz.

Tak, brakuje puenty lub historii opowiedzianej do końca.
pozdrawiam

tak czyta się na jednym wdechu- brakuje gdzieś przysłowiowej kropki- taka forma nie do przyjęcia- pozdrawiam

mnie będzie łatwiej , bo znawszy osobiście autora i ... ach te miłości ...
Puenty brak , to fakt , ale niczym nie różni się to od polskiego rządu , a przecież niektórzy go chwalą :-)
Marku , dobry zapis pewnej sytuacji - chociaż po gębie nie bije ...
Właściwie każdy nieszczęśliwie zakochany powinien to czuć ...

nie wiem czy dobrze zrozumiałam Twój wiersz i zawartą w nim myśl... podoba mi się początek:

"Zamieszkujesz w borach niedostępnych
gdzie moje słowa
powoli tracą instynkt
zdziczałego zwierza..."

pozwoliłam sobie przy nim pomajsterkować:



zamieszkujesz w borach niedostępnych
gdzie moje słowa powoli tracą instynkt
nie jestem zdziczałym zwierzem
walczącym o przetrwanie
na niebezpiecznych ścieżkach
nieustannie upadam w mroku
rozpaczliwie
z chorymi na tęsknotę
moimi pustymi dłońmi


starałam się nie wyrzucać Twoich słów,
wróć do niego za jakiś czas - nie skreślaj go,
pozdrawiam ciepło :)

dla żubra warto wyjść