skarb

otulić ramionami
maleńką istotkę
spojrzeć prosto na jej
oczęta cudowne
poczuć pod palcami
delikatną skórę
zapamiętać na wiek
bez ząbkowy uśmiech

pragnienia cudowne
lecz nieosiągalne
dla płaczącej matki
zdradzonej przez zdrowie
mogła teraz mieć je
calutkie dla siebie
lecz los postanowił
odebrać jej szczęście

nikogo nie wini
samotnie rozpacza
wymarzonej chwili
już tak była blisko
będzie się musiała
jakoś z tym pogodzić
lecz w niej już na zawsze
pozostanie pustka

jeszcze miesiąc temu
słała nam uśmiechy
dziś już tylko leży
pełna obaw lęku
ile to juz razy
biedna próbowała
w ciążę zajaść nie problem
gorzej wytrwać całą

ciesz się jeśli możesz
nosić w sobie szczęście
później gdy dorośnie
da ci radość w pełni
ale bardzo proszę
nie szargaj tym darem
ono jest tak cenne
jak skarb w oceanie

Starasz się być za bardzo dosłowna. Mało to przypimina formę wiersza, bardziej jest to wypowiedź bez znaków interpunkcyjnych. Poprowadż czytelnika trudniejszą drogą, zaufaj w jego domyślność i intuicję. Zakrywaj jeden wers i twórz zamiast niego jeden wyraz. Skracaj formę...
Takie moje rady...

Adam

no fakt, chociaż poruszające, nie jest to wierszem... zbyt proste jak dla mnie

Dziękuje bardzo za opinie macie racje troszkę przudługie , postaram się nastepnym razem ufać z domyslność czyteników Pozdrawiam.

...nie wiesz kim byl ...i kim by zostal...
..czy zyc by umial i zyciu sprostal...lecz ..
..byl przez chwilke...
..jak oka mgnienie...
..zostawil placz i ...
..i wspomnienie......

Natalko...ja...
..ja nie lubie nikogo cytowac...
..jednak w sytuacji ..gdy ...przeczytalam ten wiersz...
Twoj wiersz...
..musialam ...bo...
..bo temat ..jest mi ...jakos bardzo bliski ..:(...
..nie znam autora slow wyzej wypowiedzianych przezemnie...
..nie wiem tez ..czy ...
..czy przytoczylam je dokladnie...
..jednak oddaja to...
..to co chyba obie czujemy ....

Piękne jest to co napisałaś Łezko..
ślicznie dziękuję za ten komentarz,jest naprawdę bardzo cenny

serdecznie pozdrawiam
Natalia