Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kochania powszedniego
daj mi Panie wzajemnego
mężczyzny mego cudownego
uwielbiania codziennego
daj mi seksu powszedniego
do dnia wiecznego
gdy dasz pana zbożnego
bedziesz miał modlitwę chwalebnego
daj wkrasć się do serca jego
nawet tego strzegącego
daj Panie nawet tego zmożonego
żeby coś ciągnęło do niego

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski parkowe róże, rosną w dobrym, spokojnym miejscu, nikt nie zawadza i kwitną pięknie, a ja wącham i pamiętam:)
    • wszystko zmienić    tylko ONI wiedzą  jak budować  szklaną nierzeczywistość  ozdabiać iluzją    nie potrafimy iść swoją drogą  pokażą ją ONI zza miedzy    ONI wiedzą  w jakie piórka NAS wystroić  i co gdzie ma wystawać    codzienne składamy im hołdy czasami pogłaszczą  w drugim wagonie    TYLKO ONI WIEDZĄ co jak  a MY MY bezwolnie klaskamy  POZWALAJĄ    po cóż tożsamość  urodzonym u podnóżka    5.2025 andrew   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję za krytyczne oko.  Zrobienie karykatury nie było celowe, ale dobrze, że zwróciłeś na to uwagę, tak jak i poprzednia czytelniczka :) punkt do zastanowienia. Pozdrowienia!
    • @Naram-sin Jak zwykle masz rację.  Postaram się lepiej pokazać myśli.    Pozdrawiam serdecznie 
    • @Navyeth Styl bardzo trąci myszką.   Większość rymów to słabe, gramatyczne, np. biło/kryło, głębokie/szerokie, wersach/wierszach. W ten sposób można wygenerować setki rymów, które nie mają większej wartości, no ale rym się klepie, wiersz leci...   Tekst naszpikowany patetycznymi wyrażeniami: krzyk rozpaczy, cień ducha w czeluści, głucha cisza, żałość, do tego - a jakże - serce, łzy i krew w co drugiej niemal linijce. A temat przecież sam w sobie ma duży ładunek emocjonalny, nie trzeba tego dodatkowo podkręcać i zakrzykiwać. Im bardziej bolesne treści wiersz ma przekazać, tym uważniej należy szafować słowami.   Miejscami niektóre linijki wyłamują się z rytmu, a szkoda, bo akurat dobry rytm mógł być zaletą w tym wierszu.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...