Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Niebo spadło z góry
ziemia rozstąpiła się,
by uwolnić uwięzione
we wnętrzu demony.
Księżyc stoczył walkę ze Słońcem,
by zawładnąć i dniem i nocą.
Gwiazdy zmieniły się
w ognistą amunicję-
broń w ręku Najwyższego.
Wody wezbrały, by uspokoić
tętniące życiem miasta.
Ogień, który zdążył już
spalić ciała
przerzucił się na dusze,
słysząc jak skwierczą
i wołają o pomoc
podsycił jeszcze płomień.
Wiatr powywracał życie
do góry nogami
i przepadł
zwolniona z obowiązku
patrzenia na koniec
zgasiłam światło,
by nazajutrz
obudzić się już po drugiej stronie.

[sub]Tekst był edytowany przez Alessia dnia 20-08-2004 20:43.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Alessia dnia 26-08-2004 13:20.[/sub]

Opublikowano

Hmmm... wiersz trafia w moją strunę wrażliwości poetyckiej...(...)
Gratuluję:)! Podoba mi sie zwłaszcza bardzo dobre ujęcie zdarzenia w zakończeniu. Twoja 'decyzja'. Jak najbardziej słuszna:)["zwolniona z obowiazku..."]. Gratuluje i czekam na więcej!

ps. dodam jedynie, iż ja sama jestem A.G
i myślę, iż wg mnie mogłoby wszystko wyglądać podobnie;)

Opublikowano

Niejednoznaczny...może przez to ciekawy...zajrzałam z ciekawości bo też jestem A.G....i myślę sobie , że tak może wyglądać koniec świata...a może koniec jakiegoś etapu życia...to mi chyba wygląda na wielką wewnętrzną przemianę...a może pogardę do....i tu mam tysiące interpretacji.Ogólnie podoba mi się. Gratuluję. A.G.

Opublikowano

Dziękuję za "odzew", był dla mnie ważny, bo to pierwszy wiersz po dość długiej nieobecności, literówki poprawiłam(dziękuje za zwrócenie uwagi).Pozdrawiam wszystkie A.G, zresztą innych też:)

Opublikowano

ciesze że mi sie to udało, lubie zaskakiwać, choć nie zawsze trafiam.Co to tytułu to chicałam,żeby to wszystko było po prostu moje od początku do końca.
Pozdrawiam serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Arsis ładne starocie:)
    • @KOBIETA   dziękuję Dominiko :)   serdeczności :)    
    • @Migrena  Wiersz jest przemyślany, głęboki i dopracowany w kazdym calu.  Czlowiek pokazany jako istota z pozoru słaba i ułomna, a jednak wywyższona przez Stwórcę na wszystkie sposoby. Człowiek - istota zdezorientowana, bo zraniona miłością odwieczną/ idealną - bożą, której jeszcze w tym życiu doścignąć nie jest w stanie lecz w głębi Ją czuje, Jej szuka i Jej pragnie. Fragment o wolności- wspaniały. Czysta prawda ubrana w poezję- porusza każdą emocję. Gratuluję !      * jesli ten tekst nie porusza w kimś emocji, śmiem twierdzić,  że ten ktoś powinien poszukać zakalca w samym sobie.   Pozdro.  
    • @Tectosmith tak właśnie chciałam wyrazić tę trudność życia z podszeptami serca a z drugiej strony z nakazami rozsądku. Walka jednego z drugim może wyczerpać i bynajmniej nie jest to banalna sprawa. Starałam się w tym wierszu także nie być banalna. Nie wiem czy mi się udało, ale próbowałam:)  Dziękuję serdecznie i pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @beta_b   zaintrygowała mnie Twoja odwaga, by pod wierszem metafizycznym prowadzić rozważania kulinarne o… drożdżówkach. to dość osobliwy kontrapunkt, ale rozumiem : każdy czyta tyle, ile sam w tekście potrafi zobaczyć.   nie wymagam więc więcej, niż Twoja percepcja jest w stanie unieść.   jeśli kiedyś zechcesz wejść poziom wyżej  z przyjemnością wyjaśnię sensy, które umknęły. na razie jednak gratuluję konsekwencji. niewielu potrafi tak pewnie dreptać po powierzchni, mając ocean tuż pod stopami.     @huzarc   dzięki wielkie.   komentarz tradycyjnie głęboki.        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...