Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Za rozbite kolumny czas przebrał się, ale
Nie zdołał już dosłyszeć, że ta maskarada
Miała się skończyć wczoraj. Dziś zegar zapada
Przez to o wiele wcześniej, no i zbyt nachalnie

Dreszcz przebiega po wietrze moimi słowami
Czerwony aerozol dyfunduje w liściach
Z Arrasów monitorów, płaskich, da się widać
Całe wczoraj, pół jutra - co są już.. za nami

Czas się nie zestarzeje, lasy też, siwizna
Śniegu to jest kamuflaż przed zachłannym wzrokiem
Tylko klepsydra ciała jest zawsze prawdziwa.

Sypiemy się ziarnami oczu i powietrzem
Tunelami żył pędzi po nas własny koniec
A czas się ciągle bawi. I nic o tym nie wie.

Opublikowano

Wyjaśniam, o co mi chodziło:) Bo "da się widzieć", nie zaś : "da się widać". Ale przy "widzieć"- nie masz rymu:) Pozdrawiam,cieplutko, zawsze mi się podobają twoje sonety, prace translatorskie także. Acha! jeszcze "się" w pierwszym wersie przestawiłabym przed czasownik, będzie czyściej! Ale i tak jest pięknie, przez metafory takie jak "tunelami żył pędzi czas po własny koniec"!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




tylko, że pory roku się zmieniają w nieskończoniość, a my się zmieniamy w śmierć :(


nie tam..tak samo mogę sobie powiedzieć:
pory roku w niektórych liście gniją,
a my nie tak dosłownie w śmierć
J. (:

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Arsis ładne starocie:)
    • @KOBIETA   dziękuję Dominiko :)   serdeczności :)    
    • @Migrena  Wiersz jest przemyślany, głęboki i dopracowany w kazdym calu.  Czlowiek pokazany jako istota z pozoru słaba i ułomna, a jednak wywyższona przez Stwórcę na wszystkie sposoby. Człowiek - istota zdezorientowana, bo zraniona miłością odwieczną/ idealną - bożą, której jeszcze w tym życiu doścignąć nie jest w stanie lecz w głębi Ją czuje, Jej szuka i Jej pragnie. Fragment o wolności- wspaniały. Czysta prawda ubrana w poezję- porusza każdą emocję. Gratuluję !      * jesli ten tekst nie porusza w kimś emocji, śmiem twierdzić,  że ten ktoś powinien poszukać zakalca w samym sobie.   Pozdro.  
    • @Tectosmith tak właśnie chciałam wyrazić tę trudność życia z podszeptami serca a z drugiej strony z nakazami rozsądku. Walka jednego z drugim może wyczerpać i bynajmniej nie jest to banalna sprawa. Starałam się w tym wierszu także nie być banalna. Nie wiem czy mi się udało, ale próbowałam:)  Dziękuję serdecznie i pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @beta_b   zaintrygowała mnie Twoja odwaga, by pod wierszem metafizycznym prowadzić rozważania kulinarne o… drożdżówkach. to dość osobliwy kontrapunkt, ale rozumiem : każdy czyta tyle, ile sam w tekście potrafi zobaczyć.   nie wymagam więc więcej, niż Twoja percepcja jest w stanie unieść.   jeśli kiedyś zechcesz wejść poziom wyżej  z przyjemnością wyjaśnię sensy, które umknęły. na razie jednak gratuluję konsekwencji. niewielu potrafi tak pewnie dreptać po powierzchni, mając ocean tuż pod stopami.     @huzarc   dzięki wielkie.   komentarz tradycyjnie głęboki.        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...