Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

    ×


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • tie-break
      Miejska legenda

      Przez tie-break · Opublikowano

      Chcę być dla ciebie miastem w deszczu - - nagim, by dotyk mógł zabłądzić między dachami, gdy je wieczór smaga za karę wiatrem rwącym.   Chcę być ulicą zawstydzoną natłokiem nazbyt śmiałych pytań oraz tym drzewem, co przez okno cieniem gałęzi cię usypia.   Chcę być kałużą, w której gubisz odbicie, złoszcząc się i płacząc; niech beton przetną żywe strugi, wśpiewają w twoje stopy - światło.   A jeśli stanę się witryną, stłucz ciemną szybę, bierz co twoje; i tylko później pozwól spłynąć tkliwością modlitw w ciepłe dłonie.  
    • Poezja to życie
      Sama

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Człowiek myśli  Ból przemija    Jesteś sama  Czyja wina? 
    • Marianne_
      Boob

      Przez Marianne_ · Opublikowano

      Bob.      
    • Lidia Maria Concertina
      Ma padać

      Przez Lidia Maria Concertina · Opublikowano

      Bóg dziś zdjął ze świata czarną chmurę... I co, pogodzili się?    
    • Lidia Maria Concertina
      Notatki z imprezy

      Przez Lidia Maria Concertina · Opublikowano

      Jakie piękne historie miłosne pisze deszcz! Jak bardzo nie chce się wstawać od stołu nakrytego przez wrażliwość! Herbata stygnie. Pokolenia odchodzą, ale nie przemijają. Początek świata? To wszyscy "my" pochyleni nad kubkiem kawy i z mocnym postanowieniem poprawy ... W Paryżu nigdy nie kończy się noc. W człowieku zbyt często nastaje epoka lodowcowa.  Bawmy się!   Apetyt na życie prosi o menu.  Na srebrnej tacy grzech Podano do stołu!   Ludzie? Niech dalej śpią, śnią, burzą i kochają. Ja i tak nastąpię.  Ostrożnie i  ...  po nich.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...