Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na białym śniegu
tuż przy peronie
pod parasolem
w windzie
na molo
w gwarnej kolejce
u zbiegu ulic

przypadkiem

w ciasnym uścisku serdecznych dłoni
po krótkiej wymianie słowa przepraszam
nagły błysk w oku

a chwilę później
już wspólna kawa
kino i ławka w parku

połączyła chwila ulotna
brak świadomości
własnego ego
już tylko on i ona
jej jedyny i jego wymarzona

i już nie ważne
kto z kim i kiedy

dwa cienie nakładają się
zielona trawa na dwa rozdarta
drzewo bólem dwojga imion poranione

i tylko jedno
na koniec prawdziwe
bilet w nieznane
tym samym pociągiem
relacji młodość - przywiązanie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin No dobrze. Więc każdy gest bohaterki musiał być automatycznie klasyfikowany jako problem tożsamości. W moich oczach i moim rozumieniu ,magia w poezji nie jest kwestią protez czy tarcz. Czasem polega po prostu na odważnym unoszeniu się nad ziemią. Nawet jeśli tylko na chwilę. Nie każdy ruch musi być symbolicznie rozpisany na wszystkie możliwe znaczenia.   Jesteś analitykiem słowa. Szacunek. Ale poezja to nie analiza słowa. W małej części tak. Ale naprawdę w małej.   @Roma tym się nie przejmuj. Każdy ma gorsze dni
    • @Naram-sin  Masz rację i w tym i w poprzednim komentarzu.  Wczoraj jak odpisywałam na niego, trochę go wyolbrzymiłam i postanowiłam ten wiersz na siłę bronić. Niepotrzebnie. Jako autorka chciałabym, żeby było tak jak napisałam w poprzednim komentarzu i tyle. No ale cóż, trzeba dać peelce czas, może wiersz, może kilka wierszy, żeby zrozumiała. Jeszcze raz dziękuję za komentarz, fajnie, że można na takie trafić. @Nata_Kruk Nata, dziękuję. Zmieniam na "na" :) @Migrena Migrena za Twoją interpretację również bardzo dziękuję. I za to, że widzisz w tym wierszu trochę tego co mogłoby być. Dzisiaj jakieś nieskładne te komentarze piszę, ale mam nadzieję, że zrozumiecie :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        W tekście Romy bohaterka liryczna próbuje tę magię zedrzeć z siebie, jak niechcianą skórę, a nie uczynić z niej swoją tarczę. Ja tu widzę problem z tożsamością, a adaptacja do rzeczywistości powinna opierać się na własnych mocnych stronach, tylko umiejętnie wykorzystanych.
    • @viola arvensisPoczułem się dziś w obowiązku przeprosić, bo chyba sponiewierałem ten wiersz bardziej, niż na to zasługuje. Zdenerwował mnie bezkrytycyzm innych, który zasadniczo nie powinnien mnie w ogóle obchodzić i rzutować na mój odbiór. Wywal z wiersza rymy gramatyczne i w przyszłości omijaj banały, np. takie: 'miłość przemija' (cóż w tym odkrywczego?),  'życiem zmęczona' (każdy grafoman tak się czuje). Miejsce zaimków 'twe','me' jest na strychu. No i tyle. Obiektywnie po ponownym przeczytaniu moje ogólne wrażenie jest dużo lepsze, niż wczoraj. 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Krótka linijka wiersza, ale precyzyjnie rozkłada starość na czynniki pierwsze we wszystkich jej aspektach.  
    • @Naram-sin   Innteresująca interpretacja. choć wygląda, jakby Twój teleskop nastawiony był wyłącznie na defekty. Kilka gwiazd i odrobina brokatu w moich oczach wciąż potrafi uniesć więcej niż całe kosmiczne analizy. Czasem magia polega nie na rozkładaniu wszystkiego na czynniki, ale na odważnym patrzeniu w niebo.   Nawet jeśli tylko na moment. Nie sądzisz ?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...