Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kawalątek duszy


Rekomendowane odpowiedzi

pomięty zeszyt w plamach po kawie
to moje życie i duszy tchnienie
pożółkłe kartki strzępów papieru
zroszone łzami serca milczenie

i nic już więcej nie chcę od życia
buty wędrowca w sakiewce wiatr
łyk zimnej rosy i piętka chleba
z chmury zmartwienie z ulewy żart

a wszystko po to by wstać o świcie
i poczuć w sobie kawałek duszy
by wieczne pióro łzami nasycić
i kogoś jak ja czasami wzruszyć

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

znowu smęcisz ale fajnie choć rym drugiej strofy mi stuka
ale

wziąłbyś łopatę i ziemię wzruszył
następie posiał jakieś ozime
miast tu wylewać z zakątków duszy
i łzawić oczy czyjeś

wstań ze skowronkiem, łyk zimnej rosy
zjedz pajdę chleba i patrz ze swadą
trzeźwym spojrzeniem świat wokół oceń
a sercem dojrzyj radość

pozdrawiam Jacek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

jakiś straszny, płaczliwy niechluj ukazał się w pierwszej zwrotce - zeszyt w kawie, pomiętość, pożółkłość, strzępistość...

Boże, któż to jest, autorze!
Jacek wskazał słuszną drogę -
do roboty, do roboty,
nawet przy łopacie.
wyprać gacie,
zetrzeć kurz
i już!


Do Emila

a dusza - pytasz

a
żyć
najpierw
trzeba przez ość
barwność, krwistość, radość
zawsze przez jedno echo ech
grzech

a dusza - pytasz

klęczy, modli się
ciągle jej mało
więcej chce
ech i ości

bliskości, dbałości, miłości, wierności...






:)) pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

kawałek duszy - jak mokra ściera
od łez kałuży - oferma niema
co pisać chciała, lecz nie umiała
w kącie cichutko kwiląc skonała.


Emilu,
nie smęć w takie piękne lato, plizzz :)
wybierz się na raki, ryby. lwyby ;)
uszy do góry

pozdrówka
/b

Error PS !
kazali mi poprawić smędzenie na smęcenie, co niniejszym czynię.
/b

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiesz Emilu, ja kiedyś też popełniłam "duszno-serdeczny" wiersz
a oto i on ów :

ZONED [koń-kursowy]- ot.chłanie mi.ości

jak wczoraj się na mnie spojrzałeś
to serce mi moje zabrałeś

łzy leję w ocean rozpaczy
bo dzisiaj się na mnie nie patrzysz

niewymowne cierpię katusze...
-wiersz o tym napisać muszę!

me serce się szarpie w udręce
a udręka na strzępy rwie serce

już serce porwane na strzępy
w mej duszy wpada odmęty

te strzępy w odmętach toną
lecz chociaż toną - wciąż płoną !

a ciebie nic a nic nie rusza
ma skrwawiona serdecznie dusza

Emilu, nie syć pióra łzami, bo z tego ino wodolejstwo może wyniknąć,
zdaje się, że Twoje rymne inklinacje wodzą Cię za nos po manowcach ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



I Ty Brutusie też przeciwko mnie?! O czekaj Ty faryzeuszu jeden. Jak Ci dałem "kawalątek" do przeczytania, toś nicponiu w spódnicy napisała: "piękny", a teraz ble, ble? Ja się wezmę za Ciebie i w końcu zrobię Ci chłopaka, co byś mu dała na imię...
Ale mnie wystawiłaś na muszkę, huncwocie jeden zatracony! A tu okazuje się taki gniot!
Już Cię nie posłucham, przyrzekam... hahaha
Masz szczęście że masz Magda na imię. Przez wzgląd na moją Muter, daruję Ci te grzechy...
W te niedzielę masz iść i wyspowiadać się księdzu... Ludwikowi... hihihi :)
Poczekaj, ja Cię dojadę w tej Warszawce. Tam aż roi się od moich ludzi. Przyprowadzą Cię
przed moje oblicze i nie ręczę, że będę Cię uwielbiał... hahaha Pozdrawiam Jawnogrzesznicę i tak trzymaj.
Wszyscy mówią, że zetki już nie ma, więc wstawiłem tam wiersz, z czasów, kiedy F.isia miała 4 latka i dwa złote kucyki uznając, że to miejsce jest dobre na takie wiersze. Boshe, jakże się myliłem. Aż się zagotowało, jak od piranii w dorzeczu górnej Amazonki, ale dziękuję wszystkim za komentarze i obiecuję poprawę... hihihi
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



I Ty Brutusie też przeciwko mnie?! O czekaj Ty faryzeuszu jeden. Jak Ci dałem "kawalątek" do przeczytania, toś nicponiu w spódnicy napisała: "piękny", a teraz ble, ble? Ja się wezmę za Ciebie i w końcu zrobię Ci chłopaka, co byś mu dała na imię...
Ale mnie wystawiłaś na muszkę, huncwocie jeden zatracony! A tu okazuje się taki gniot!
Już Cię nie posłucham, przyrzekam... hahaha
Masz szczęście że masz Magda na imię. Przez wzgląd na moją Muter, daruję Ci te grzechy...
W te niedzielę masz iść i wyspowiadać się księdzu... Ludwikowi... hihihi :)
Poczekaj, ja Cię dojadę w tej Warszawce. Tam aż roi się od moich ludzi. Przyprowadzą Cię
przed moje oblicze i nie ręczę, że będę Cię uwielbiał... hahaha Pozdrawiam Jawnogrzesznicę i tak trzymaj.
Wszyscy mówią, że zetki już nie ma, więc wstawiłem tam wiersz, z czasów, kiedy F.isia miała 4 latka i dwa złote kucyki uznając, że to miejsce jest dobre na takie wiersze. Boshe, jakże się myliłem. Aż się zagotowało, jak od piranii w dorzeczu górnej Amazonki, ale dziękuję wszystkim za komentarze i obiecuję poprawę... hihihi

no, tym wyznaniem to podpadłeś na całego. odpowiedzi"awki" życzę!!
ech
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



czyli wyszło maleńkie zamieszanko :P :D
dając mi "kawalątek" do przeczytania oczekiwałeś zachwytu - :P
ale widzę, że to Ty mnie "wystawiałeś", a ja Ci pięknym za nadobne :*
jesteś starym wygą, drukującym na tej stronce, wiesz doskonale, co jest gniotem, a co nie :D

a z Warszawką....obiecanki cacanki :P
a z uwielbieniem...spokojna głowa - radzę sobie.
masz szczęście, że masz....Emil(hłe hłe Emil!) na imię !
buziak!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Emilu, to jest niestetey sprawnie napisany gniot - wyświechtane zlepki frazeologiczne, jak np.:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Reszta też nie jest rewelacyjnie odkrywcza ani oryginalna. E tam! Powiedz, że to parodia romantyzmu, tych wszystkich "pielgrzymów" i "wygnańców"! No powiedz! Szybko!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Hm, strzępy papierów, to to, co zostało po kartkach... Oxy, to nie parodia romantycznych wygnańców. Chociaż prawda w oczy kole, bardziej ją od kłamstwa wolę... hihi :)
Samotny i nieznany wędrowiec nie zaznał gościny, chociaż godzien był każdej.
Dzięki za wdepnięcie. Nic się nie martw. Może ten zaczyn nie bardzo wyrósł, ale ciasto gniotę dalej.
hahaha Pozdrowienia przeserdeczne, romantyczne i liryczne :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Oxy, sama widzisz, dlaczego muszę pisać zakalcem na "Z-ce". Jest tutaj kilku ponurych ogrodników ustawicznie jeżdżących z taczkami pełnymi nawozu ze swojego ogródka. Muszą gdzieś to wywalić, prawda? A że taczki czerwone, to może ze straży pożarnej wzięte, nie wiem.
... właściciele wszystkich czerwonych taczek proszeni są o zajęcie miejsca w czerwonym autobusie z napisem "koniec wyścigu".
"mopsik malusi! skoro szczeka na słonia, jak silny być musi!"
Pozdrawiam Cię, Oxy... :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jasiński To pana błąd. Otóż wydaje mi się, że rozumiem całkiem sporo, a wiele sytuacji - również zdrowotnych - mogę lepiej zrozumieć przenosząc je na własne podwórko. No ale człowiek czasem stroi tutaj kuglarza i wypina miny. I wydaje mi się, że rozumiem, iż sprawą dużą jest, że Pan się jeszcze na nas wszystkich nie obraził. Że gdzieś pan przykrył urazę, a musi być ona spora, i wymienia przynajmniej z co poniektórymi się na komentarze. Byłoby bowiem całkiem zrozumiałe gdyby zachował się Pan inaczej i powiedział spierdalać i mam was tych wszystkich krzywdzicieli gdzieś centralnie w czterech literach. I taką postawę też jak najbardziej bym zrozumiał... Właściwie z tego co Pan pisze zrozumiałbym nawet bardziej... @Łukasz Jasiński "Dorosłe dzieci mają żal - za kiepski przepis na ten świat ://" @Łukasz Jasiński Zresztą powiem panu, że też mam sporo żalu w sobie. I o niejedno mogę mieć pretensję tak naprawdę. To jest bardzo długa historia, ale niektóre szczegóły z niej są naprawdę interesujące. Zresztą jej część nawet opowiedziałem przejściowej tutejszej poetce o nicku TylkoJestemOna, której tutaj już zdaje się nie ma. No ale nie bardzo widzę jak to ogarnąć, a największą przeszkodą wyjazdową jest mój wiek, moja wtórna niezaradność, a przede wszystkim sprawy finansowe. I stąd właśnie śmieję się w duchu z tych wszystkich poetów i poetek, które twierdzą, że pieniądze znaczenia nie mają. No ale to mój prywatny pogląd jest na sprawę. O ile pamiętam odrzucił pan moją propozycję wydania książki ze mną.. Moją trzecią tutaj książkę z kolei oni odrzucili... I tak kręci się kabarecik na krótkiej smyczy....
    • Matko piekarska śląskim dymem spowita Patronko pracy ciężkiej jak węgiel módl się za nami        
    • @Leszczym w moim życiu zaistniał Piotruś, najbardziej by pasował do mojego towarzystwa, jest uniwersalny, niekoniecznie jako facet, mógłby być przyjacielem, członkiem rodziny:) potrzebuję dużo pieniędzy, bo mam dużo pomysłów, mi partnera będzie wybierała raczej wnuczka czy się sprawdzi w roli dziadka:) życie się inaczej potoczyło, bardziej normalniej:)
    • szukam Cię w słowach i znakach pomiędzy ziemią a niebem może się wreszcie spotkamy kiedy się przyznam do siebie
    • @Leszczym   Łażenie sobie bez celu jest charakterystyczne dla ludzi niedojrzałych emocjonalnie - dorosłych dzieci, wie pan, iż siedemdziesiąt procent tych dorosłych dzieci nadal mieszka (przedział wiekowy: trzydzieści - czterdzieści pięć lat) z rodzicami w blokach i to oni mogą pozwolić sobie na łażenie bez celu - zawsze wracają do ukochanej mamusi na obiad, wysprzątany pokój i po pieniążki na piwko, tymczasem: ja - nie mogę sobie na to pozwolić - te dorosłe dzieci nigdy w życiu nie walczyli o przetrwanie i gówno wiedzą o życiu, a takich jak ja oceniają według własnej miary, de facto: obniżają - poziom, oczywiście: czasami wychodzę na spacery (kiedy możliwości finansowe mi na to pozwalają) - na mieście podczas długiej wędrówki człowiek odczuwa głód i pragnienie i do tego właśnie potrzebne są pieniądze, niech ci, którzy łażą sobie bez celu - niech piją sobie wodę z Wisły i niech zjadają resztki jedzenia ze śmietnika i tyle na temat.   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...