Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jesteś młoda
ale znak czasu
wyrył blizny na twarzy
nasze spotkanie
dało uśmiech
a w oku
zakręciła się łza
wyrzuć z siebie
te demony
przeszłości
po kolei
aż zaboli
ostatni

jesteś młoda
znak czasu
wyrył już
blizny na twarzy
nasze spotkanie
dało usmiech
a w oku
zakręciła sie łza
płacz
wyrzuć z siebie
demony przeszłości
po kolei
aż zaboli
ostatni

Opublikowano

przeszłość w tym wierszu ma znamiona właśnie demonów ,nie da się tego zapomnieć poprostu , trzeba je przerobić w sobie ,przeanalizowć a to wiąże sie z bólem ,cierpieniem właśnie .Zmiana dla mnie straci sens ale to tylko moje zdanie...dzięki za wpisy

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



najlepiej zamaszerować przeszłość i demony, to najlepszy sposób
sprawdziłam
pozdrawiam
:))
Potwierdzasz więc myśl pewnego filozofa duńskiego Kierkegaarda , który twierdził /
Ja codziennie zapuszczam się sie na przechadzkę między swoje najlepsze myśli i wiem że nie istnieje myśl tak natrętna, od której nie uwolniłby mnie spacer/.....

miłych spacerów zyczę bez złych myśli - pozdrawiam
Opublikowano

Jesteś młoda
ale czas
wyrył blizny na twarzy
nasze spotkanie
dało uśmiech
a w oku
zakręciła się łza
wyrzuć z siebie
kamienie
przeszłości
po kolei
aż zaboli
ostatni

sorki za zmiany ale tak ja odczytuję ten wiersz, nie wnikam w niuanse jak:,, znak , te" może inne słowo niż kamienie sam nie wiem jednak ciekawa kompozycja i myśl zawarta w wierszu

pozdrawiam

13

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



czasem płacz jest sposobem na wyrzucenie z siebie bólu złych wspomnień
w mojej propozycji tytuł z puentą stworzy klamrę spinającą wiersz
w kwestii "znaku" Sfinks ma rację bo albo znak czasu albo blizny
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...