Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Mam taki sen prawie co noc
że budzę się i że na jawie
dotykam jej kochanych rąk
i że zrywamy kwiaty w Stabie

dawniej pragnąłem jej
co dzień o życie z losem grając w kości
dzisiaj na ścianie tańczy cień
ginący w mroku samotności

choć znów odeszła
wróci tu
i wiem
obdarzy mnie względami

może to tylko piękny sen
jak echo pieśni nad pieśniami.

Opublikowano

zwiewny wiersz...leciutko na palcach o uczuciu...

może wyrzuciłabym jedno że --że budzę się i na jawie
niepotrzebne u w czwartym wersie,chyba że ma być -i
dlaczego Stabie z dużej litery,to jakieś symboliczne miejsce,czy ma być w stawie?

jak echo pieśni nad pieśniami

pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

ciekawy wiersz:) i komentarze , i teresy ;) bardzo odważne prawie jak zwykle-rozumiejąca ponad i odważna kobieta .... :))

zaintresowały mnie : "też ta Staba" - czyli inaczej spod gruzu ?
i '"zrywamy kwiaty" tzn. kto ? - ponieważ najpierw sam śnisz :) - oczywiście
jeśli mogę zapytać...
a ponadto ...
piękne zakończenie ...ja osobiście korzystając jak z myśli płynącej ocieram się
rzadko, ale tak, o utwory znanych poetów i mimo iż one same nie są inspiracją
tylko efektem edukacji i rodzaju zamiłowaia, to zastanawiam się, czy nie powinno się podawać
tytułu i autora, tego jednak podpierającego korzystania z cudzej poezji .. co niosłoby
wg mnie pozytywne cechy uzasadnienia ze względu chociaż na przypomnienie autora
i jakiemuś porządkowi poetyckiemu w sensie rozumienia cytatów i ich wieloznaczności :))

Pozdrawiam niechcący ?) wnikliwie i serdecznie

Opublikowano

w tym wierszu i w niektórych komentarzach jakbym znowu usłyszała, ze jakaś
zwariowała ..ile to ma związek z prawdą to widać, ale po czym nie trudno nie dojrzeć :))
też mi trochę o tym wiadomo :))) i współczuję innym...niestety

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko staruszka, która się garbi albo na laskach mocno się trzyma, wypatrzy ciebie — głodny gołąbku, który przyszłości większej już nie masz. Natrętne stadko rozrzuci kwestę, w garnuszku przecież zabrakło wody... Gdy się podziała gdzieś atencjuszka w ludzkim skupisku, dawnej ślebody.          
    • liryczniejemy pomiędzy sklepowymi alejkami promieniami słońca a kroplami ulewnego deszczu   liryczniejemy przedwiośniem w ogrodach Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej   przed zimą pod kocem w mimozy liryczniejemy   bo nasze dni to wersy do poskładania w poemat epicki jak Mahabharata i bezczelnie czuły         strofami mija nam czas gdy tak sobie liryczniejemy   bo słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiersz)   gdy słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiesz)        
    • Interpunkcyjnie także pięknie. Pzdr :-)
    • Noszę koronę niewidzialną, przeźroczystą I własnymi drogami chodzę miłościwie, Odkąd w swym sercu mnie koronowałeś tkliwie Swoją miłością pół płomienną i pół czystą; I jak blisko może przejść przebrana królowa, Przez targowisko między nędzarzy tłumem, Płacząc ze współczucia, lecz skrywając dumę, Ja swoją chwałę wśród lęku zazdrości chowam. Ma korona ukrytą słodyczą zostanie Ranek i wieczór modlitwą chronioną wiernie, A kiedy przyjdziesz, by mi koronę odebrać, Nie będę płakać, prosić słowami ni żebrać, Lecz uklęknę przed tobą, mój królu i panie I na zawsze przebiję moje czoło cierniem.   I Sara: I wear a crown invisible and clear, And go my lifted royal way apart Since you have crowned me softly in your heart With love that is half ardent, half austere; And as a queen disguised might pass anear The bitter crowd that barters in a mart, Veiling her pride while tears of pity start, I hide my glory thru a jealous fear. My crown shall stay a sweet and secret thing Kept pure with prayer at evensong and morn, And when you come to take it from my head, I shall not weep, nor will a word be said, But I shall kneel before you, oh my king, And bind my brow forever with a thorn.
    • @Annna2Muzyka jak balsam, pasuje do wiersza, a wiersz do niej :) Nawet skowronka w trelach słyszę.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...