Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

pieśń bezruchu bez gwizdania


Rekomendowane odpowiedzi

wyrafinowany ten bezsens
w parafrazie cienia jak w chmurze
czyni jasnowidzenie

skąd w wywrotach ust i oczu
z kadzeniem olibanu – gałęzi
podręcznej czereśni

skąd o postawie sensu stricte
z unijnych powiązań kończyn
dalekich w susach

skąd topografia zdarzenia
przybiera barw i kształtów
i mapą tonus odżywa

wyimaginowany ten bezruch
z chmur schodzi i tonie w dżungli
ziemią rozkłada ślad myśli

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Podoba mi się: wyrafinowany bezsens (definicja dekadencji?), parafraza cienia, podręczna czereśnia, topografia zdarzenia, ostatnia zwrotka.
Nie podoba: że obraz mi się rozpada, rozkleja, rozprasza uwagę. A powinien skupiać. Poza tym c z y n i e n i e jasnowidzenia, unijne powiązania kończyn (eurokończyny?;)), wywroty ust.
Pieśń bezruchu - a to z kolei ładne:)
W skali od 0 do 69 ocena: 44,02.
Pozdrawiam, mp

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wyrafinowany ten bezsens- idealnie Pan to powiedział;)
Wiersz się świetnie czyta, bo nigdy nie wiadomo, co będzie za chwilę.
Jedyne, co mi jakoś nie gra, to "przybiera barw i kształtów" -ale może po prostu słuch mam niedoskonały:(
Poza tym gra wszystko - i to taką pieknie się potykającą melodię...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Za dużo Pan dał.

W skali od 0 do 33 daję 7.

Takie dziwolągi miały na to duży wpływ:

"skąd w wywrotach ust i oczu
z kadzeniem olibanu"

Nie, pomyliłem się - daję 3, bo jeszcze to:

"skąd o postawie sensu stricte
z unijnych powiązań kończyn
dalekich w susach "

l.

Do Autora: zamiast wymyślać niedorzeczości - proszę pomyśleć o napisaniu dobrego wiersza. Pan potrafi.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to nie sen  świat rozpada się na kawałki  fruwające ręce nogi  kawałki dzieci  szarpane przez  zgłodniałe psy  choroby zjadają żywcem  z dziurawych ścian  spoglądają smutne oczy  nie przerażają nikogo wywołują uśmiech  takie obrazki są  codziennością  konsumujemy je tlumnie w TV po kolacji na deser    to zabawy w wojnę  panów polityków  w białych koszulach  nie tylko na Ukrainie i Libanie    a my  my... nas jakby nie było  namaszczamy ich    12.2024  andrew
    • A wołanie tłumu, gdy trwogi miały swój ton, Ja-przezroczysta, próżna, jak papierowy tron, co wiatr niesie w dal. Miała, straciła, w płaczu nadziei obłed, Bluźni ciernie, róży płatki obłędne, krwią zraniona w duszy.   Urodziwa, lecząca woda, w jej lustrze odbicie czyste, Głosem spłoszyła, na wierzbie z głową wciąż wpatrzoną. Żywicą krwawi, lecz pnie się ku niebu, kwitnie w ciszy, Choć gwiazd nie dotknie, wciąż wyżej rośnie, ponad czas, ponad świat.   Korzenie nieszczęścia, płytkie, lecz silne jak kłącza tej wierzy, Wśród wierzby rozwiewają smutek, jak jej łzy, jak jej śpiew, na szkle rysa Wciąż się pnie, choć łamie ją wiatr, choć z serca wycieka żywica, Nie dotknie gwiazd, lecz w swym wzroście nie ustanie, płacząca ta wierzba.     A cry of the crowd, when dread took its tone, I-transparent, hollow, like a paper throne, Carried by winds to the faraway vale. She had it, she lost it, in hope’s wailing spell, Cursing the thorns, the rose’s bewitched veil, Bloodied in soul, in her anguish frail.   Graceful, healing water, her mirror’s clear gleam, Her voice once startled, on the willow’s dream. Bleeding with resin, yet climbing the skies, Blooming in silence, though stars she won’t prize, She reaches still higher, beyond worlds, beyond time.   Roots of misfortune, shallow yet strong, Entwined like the willow’s mournful song. Her sorrow’s dispersed, as her tears softly chime, A crack in the glass, a fracture in rhyme. Though broken by winds, her heart leaks resin, Yet the weeping willow will rise, ever driven.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W każdym razie, w wierszach ty To zawsze podmiot liryczny.pzdr  
    • Jestem taki opiekuńczy i zrozumieć wszystkich mogę cierpliwości mam tak wiele wskażę innym prostą drogę jestem miły i uczynny kocham dzieci i zwierzęta nie brak mi inteligencji kto mnie spotka zapamięta jestem piękny ponad miarę włosy lśnią na mojej głowie zęby białe jak perełki ciała piękna nie wypowiem i tak dziwię się tym ludziom każdy gardzi poniewiera że nie lubią mnie a przecież jestem skromny jak cholera  
    • Dlaczego serce moje Do Ciebie śpiewa Bez wzajemności   Dlaczego szarpie Twej bliskości brak Tak długi już czas   Dlaczego lustrzanie Nie dzieje się nic Na drugim końcu nici   Dlaczego kielich miłości Solą łez smakuje Tęsknoty niespełnionej   Dlaczego nadzieja  Umrzeć nie chce W obliczu codzienności   Co tak naprawdę  Przędzie między nami los Pod osłoną rzeczywistości
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...