Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Waldku... puenta wiersza jest bardzo względna... bo wyzwania należy stawiać według możliwości
danego człowieka. Przy realizacji niektórych zamierzeń siłą rzeczy może pojawić się brak wiary
w ich wykonanie... Zatrzymać zegar... gdyby tak można...
Serdecznie uśmiecham się do słów zawartych w treści... :) Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


"....bierz siły na zamiary nie zamiar według sił"

zatrzymać zegary, obrócić kalendarze
niech chociaż na chwilę ustanie bieg zdarzeń

zniszczyć wagi, połamać miary
zakazać słońcu świecić
uwierzyć w magię przywrócić czary
może na miotle odlecić

lecz zamiast myśleć o dyrdymałach
zabrać się do roboty
zmieniać wokół świat choć taki mały
poczuć szczęścia dotyk

pozdrawiam Jacek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


oj Talarku, też bym taka chciała:)
pozdry


No to jaki problem - zatrzymać , obrócić , zniszczyć i połamać
Żartuję rzecz jasna Jagodo - ale z drugiej strony patrząc
gdyby czas i te inne sprawy zatrzymać człowiek miał by
większą szanse na realizacje wyzwań o których mowa.
Dzięki za wgląd i pozd.
udanego wieczoru życzę
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


"....bierz siły na zamiary nie zamiar według sił"

zatrzymać zegary, obrócić kalendarze
niech chociaż na chwilę ustanie bieg zdarzeń

zniszczyć wagi, połamać miary
zakazać słońcu świecić
uwierzyć w magię przywrócić czary
może na miotle odlecić

lecz zamiast myśleć o dyrdymałach
zabrać się do roboty
zmieniać wokół świat choć taki mały
poczuć szczęścia dotyk

pozdrawiam Jacek




Dzięki Jacku za przeczytanie i i pozd.
No i jeszcze za taki a nie inny kom.
kłaniam się i pozd.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ten zegarek i kalendarz kojarzy mi się, jakby ktoś domagał się decydować o samostanowieniu


Każdy ma prawo na swój sposób rozumieć zatrzymane zegary i obrócone
kalendarze .
Dziękuje za odwiedziny .
udanego wieczoru życzę
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ten zegarek i kalendarz kojarzy mi się, jakby ktoś domagał się decydować o samostanowieniu


Każdy ma prawo na swój sposób rozumieć zatrzymane zegary i obrócone
kalendarze .
Dziękuje za odwiedziny .
udanego wieczoru życzę

nie lubię się tak panoszyć
bo też może być niedobrze

ale lubię podziękować za uszanowanie daru Wolnej Woli

a wieczór dziękuję udany
wzajemnie
Opublikowano

Symbolicznie z tymi zegarami..przecież nam wszystkim chodzi,żeby troszkę zwolnić...
życie nabrało przyspieszenia i...trzeba czasem stanąc w miejscu i troszkę zamarzyć się...
Pozdrawiam serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski  lubię Twoją poezję Robert. Doskonale wiesz czym jest wolność- wiara jest wolnością, Ty wierzysz- jesteś wolnym człowiekiem. Że masz pytania? To normalne- z Człowieka wypływa.  Dziury na Krzyżu- sumienie. I miłość jest wolnością nigdy nie zniewoleniem. Wolność. Bo można być niewolnikiem i można być wolnym.  I nikt tej wolności nie może odebrać- można tylko samemu jej się pozbawić, bo wolność można sprzedać, za przywileje, stanowiska, etc... Tyle lat byliśmy w niewoli- na mapach Europy nie byliśmy, ale zawsze wolni  
    • miłość nie zna granic - rozsadza horyzont świata, pęka w dłoniach jak promień, którego nie sposób zatrzymać, jakby samo niebo rozbierało się z cienia, żeby znów zobaczyć siebie. jakby światło chciało dotknąć swojego początku. nie da się jej stłumić, bo rodzi się z ciszy, która pamięta krzyk stworzenia, z drżenia - gdy światło dopiero uczyło się wypowiadać ciemność. chcę kochać - i kocham, jak ogień, który nie prosi o tlen, jak ocean, co nie szuka brzegu, jak sen, który śni sam siebie, jak puls wszechświata, który bije w sercu atomu, jak światło, które spala się na ustach poranka. bezszelestnie, bezgranicznie, bezwarunkowo, bez zazdrości, bez cierpienia, bez końca, bez oczekiwania, bez przywiązania, bez analizowania. liczy się tylko bez, liczy się tylko to, co zostaje, gdy odejmiesz już wszystko - ciało, strach, pamięć, imię - zostaje światło, które mówi Twoim głosem, rozszczepia się na czułość, i ciszę, która ma Twój kształt, jak odbicie duszy w tafli nocy. czy jesteś, czy tylko światło uczy się milczeć po Tobie?      
    • Piszę, że widzę że skoczyć, zaskoczyć łączy się z
    • @Ewelina To ‚rozdzieranie promyka’ jest mocnym obrazem — jakby nadzieja była czymś tak kruchym, że trzeba ją złapać zanim zgaśnie. Pozdrawiam serdecznie. 
    • @Somalija tak, wyzdrowiałam i czuję się wspaniale:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...