Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

"Dolina śmierci"

szaman dekadent
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

szaman dekadent

szaman dekadent

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

W dolinie śmierci mam swoje imię
Tam nigdy nic nie będzie nijakie
Wiem, że gdy przyjdą
Będę spokojny
Nic już nie będzie takie jak przedtem
W dolinie śmierci mam swoje imię
Więc czekam na Was i czekał będę
Aż po mnie przyjdziesz Kobieto w Czerni
Drogę mi wskażesz ku mej wieczności
Bo cóż me życie może być warte
Jeśli mój ból jest anonimowy
Nikt o nim nie wie, nikt nie pomoże
Ulgą w cierpieniu ma być stracenie
Lecz to nie miejsce, to nie godzina
Czas niechaj wskaże dzisiaj Wyrocznia
Tam będzie lepiej, w życiu ostatnim
Już nie usłyszę słowa - Dobranoc...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Blizny

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Annna2   Aniu. "A jeśli i ta miłość jest tylko złudzeniem, co dalej?"   nie wiem !   dziękuję bardzo.   @Marek.zak1   i masz Marku rację - wszystko się powtarza !   dziękuję!   @KOBIETA   Dominiko. dziękuję za podobanie :) dziękuję, że jesteś :)   @viola arvensis Wiolu :)   już pisząc Twoje imię uśmiecham się.   z sympatii wielkiej :)   dziękuję pięknie!!!  
    • Guzik718
      Konik kulawy

      Przez Guzik718 · Opublikowano

      Konik kulawy   Pewna zabawka stała raz na półce, Jednak jej mechanizm jakby ktoś porzucił. Był to drewniany nakręcany konik w kurtce, Co na swoim wozie ludzi podobnych sobie woził. Gdy chciało mu się po obszarze brykać, On nie mógł,bo nie miał go kto nakręcić. Jedynie przekręcił swoim po pokoju okiem, by kogoś do czynu poszukać, Jednak nikogo nie mógł swoimi łzami zachęcić.   Stangret aż dostał z kurzu czapę, A kurtka stała w puchu srebrno-białym. Nagle coś wskoczyło na pobliską szafę, To mały koteczek o futrze szarawym. Zauważył on konika i na półkę wskoczył,  I swoją łapkę w jego stronę wystawił. Popchnął go i on się na dół potoczył, On upadł- a wóz do góry kołami się wywrócił. Ludzie zdezorientowani z wozu powypadali, A co z konikiem-zapytajmy? Podróżni co prawda w ogóle się nie zlękli, Jednak ich koń nie został przez los ocalony. Kotek z powrotem na grunt drewniany wskoczył, I połamanego konika ciekawsko powąchał.                                                22.10.2025r.  
    • Migrena
      Czwarty dzień wojny

      Przez Migrena · Opublikowano

      @huzarc   niezwykle mocny, surowy i głęboko zakorzeniony w polskiej współczesności dotkniętej konsekwencjami wojny na  Ukrainie.   napisany Twoim niezwykłym stylem.   robi wrażenie !!!!!!   bardzo mi się Twoje pisarstwo podoba !!!!  
    • Migrena
      Pierzyna

      Przez Migrena · Opublikowano

      @infelia   pięknie napisana  wzruszająca opowieść o przywróceniu blasku i znaczenia zwykłemu przedmiotowi.   pierzyna - to brzmi dumnie :)  
    • Robert Witold Gorzkowski
      My Istniejemy

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Tectosmith wiersz uderza swoim szczerym wyznaniem. Takie proste i takie mocne. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...