Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ale czy to ktoś bliski?

Ikona popkultury to za mało, żeby to przeżywać. Przynajmniej ja tak mam

Ja też tak mam,
ale widzę, że wielu ma inaczej.

Przy tej sytuacji wytłumaczenie amerrozzo i Rachel Grass wydaje się wystarczające. Nie ma Presleya, był Jackson, nie ma Jacksona, będzie inny Gustafson ;)
  • Odpowiedzi 77
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bzdura. Umarł Robert Johnson, Muddy Waters, B.B King, Jimi Hendrix, Jim Morrison, Janis Joplin, Kurt Cobain. Kto ich zastąpi ? Te postaci były jedyne w swoim rodzaju, wielkie indywidualności, bez których świat muzyki (współczesnej, rzecz jasna) byłby marny. To tak, jakby powiedzieć, że był sobie Jezus, ale co tam, przyjdzie kolejny i też będzie zbawiać. I Chrześcijanie będą się cieszyć. Zgadzam się z tym, co powiedzieli Żubr i Olesia. Nie byłem fanem Jacksona, ale mam ogromny szacunek za to, co zrobił dla muzyki.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bzdura. Umarł Robert Johnson, Muddy Waters, B.B King, Jimi Hendrix, Jim Morrison, Janis Joplin, Kurt Cobain. Kto ich zastąpi ? Te postaci były jedyne w swoim rodzaju, wielkie indywidualności, bez których świat muzyki (współczesnej, rzecz jasna) byłby marny. To tak, jakby powiedzieć, że był sobie Jezus, ale co tam, przyjdzie kolejny i też będzie zbawiać. I Chrześcijanie będą się cieszyć. Nie byłem fanem Jacksona, ale mam ogromny szacunek za to, co zrobił dla muzyki.


ja też.
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


na mój gust chodziło o to, że będzie kolejny człowiek, przez którego ludzie przeżyją szok. ostatnia 'głośna' śmierć to chyba Jan Paweł II, teraz Michael Jackson. nikt nie odmawia im szacunku za wkład w historię - czy to muzyczną, czy inną, niemniej pozwalamy sobie zauważyć, że każda duża osobistość umrze. i ja na przykład żyję z tą świadomością, dzięki czemu później absolutnie mnie to nie dziwi. li i jedynie nachodzi myśl, że szkoda, bo to koniec działalności, koniec człowieka.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bzdura. Umarł Robert Johnson, Muddy Waters, B.B King, Jimi Hendrix, Jim Morrison, Janis Joplin, Kurt Cobain. Kto ich zastąpi ? Te postaci były jedyne w swoim rodzaju, wielkie indywidualności, bez których świat muzyki (współczesnej, rzecz jasna) byłby marny. To tak, jakby powiedzieć, że był sobie Jezus, ale co tam, przyjdzie kolejny i też będzie zbawiać. I Chrześcijanie będą się cieszyć. Zgadzam się z tym, co powiedzieli Żubr i Olesia. Nie byłem fanem Jacksona, ale mam ogromny szacunek za to, co zrobił dla muzyki.

Nie za bardzo zrozumiałeś, o co mi chodzi. Będą INNI, nie - tacy sami inni. Wolę się martwić o śmierć swojej rodziny, a nie jakichś ikon
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


na mój gust chodziło o to, że będzie kolejny człowiek, przez którego ludzie przeżyją szok. ostatnia 'głośna' śmierć to chyba Jan Paweł II, teraz Michael Jackson. nikt nie odmawia im szacunku za wkład w historię - czy to muzyczną, czy inną, niemniej pozwalamy sobie zauważyć, że każda duża osobistość umrze. i ja na przykład żyję z tą świadomością, dzięki czemu później absolutnie mnie to nie dziwi. li i jedynie nachodzi myśl, że szkoda, bo to koniec działalności, koniec człowieka.

oj tak, dokładnie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


toster, zatrzymaj się. nie jest tak? żyjemy wiecznie? myślę, że dobrze życie można przeżyć tylko wtedy, kiedy się wie, że ma ono swój end.

to die will be an awfully big adventure!, że pozwolę sobie zacytować ukochanego Pana Petera :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Śmierć w rodzinie to poważna tragedia emocjonalna. Jego śmierć to po prostu żal, szkoda Go i trzeba go wspomnieć bo był wielki. Nie róbmy z siebie pozamykanych w swoich domach przerażonych czy obojętnych egocentrycznych maszynek do jedzenia i wydalania, heloł.
Opublikowano

Słuchając wypowiedzi jednego Japończyka na CNN bodajże, mam podobne odczucia, powiedział coś w stylu: "Michael Jackson był częścią mojego dzieciństwa (Jak klocki lego i cubasa - przypis autora ) dorastałem przy jego muzyce, i teraz czuje jakby odeszła żywa część moich wspomnień z dzieciństwa."

A to że nie jest nikim z rodziny, to nie znaczy że nie ma jakieś wartości sentymentalnej, w końcu wszyscy żyjemy i poruszamy się jednej kulturze, której on był w jakiś sposób ważną częścią, a biorąc pod uwagę globalizacje, to to że facet na drugiej półkuli myśli podobnie jak ja, nie dziwi mnie, chociaż może trochę zastanawia ;D

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ale na czym polega głupota tego stwierdzenia? Jest nieprawdziwe? ;)





To stwierdzenie jak naładowane odczuciem, że skoro wszyscy umrzemy, to życie jest nic nie warte.

Myślę, że właśnie dlatego, że umrzemy, jest cholernie dużo warte. Kwestia perspektywy patrzenia na tę samą sprawę.

Doceniam to, co Michael Jackson zrobił dla współczesnej muzyki pop i rozumiem, że różni ludzie różnie reagują na takie wiadomości. Przedstawiłem swoje zdanie, ale szanuję Żubra i Olesię za ich odczucia. To coś jak dyskusja o gustach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie_moc     jak paź królowej ulega metamorfozie                         w rudobrązach liści odpoczywa lato ja razem z nim i na przekór datom każdego roku nasadzam rośliny  by pielęgnować złotodiadem jesieni    gdy ognik szkarłatny szepce o słońcu  rokitnik wraz z trzmieliną pospolitą  oblepia gałązki tonacją pomarańczy  przy domu pnące róże i krzewy irgi zamieniają się w czerwienie zachodu  zbłąkana ćma szuka w nich światła   przewrotnik ligustr po bieli kwitnienia  chłodom zostawia czarne owoce   lubią je kosy - a ja rozskrzydlam się  przy fioletach pięknotki w której wiatr  gra Szopena na strunach pajęczyn milknie aparat by nie spłoszyć chwili      październik, 2025          
    • @Berenika97 Za 20 lat, co może nie nastąpić, co notabene wielce prawdopodobne, ale to inna historia, ja dopiero wtedy napiszę !! Prawdę napiszę. Albo bardzo celne kłamstwo :) Ale z drugiej strony jak już będę po 60 tce to dopiero zobaczę, że w ogóle walka słowem nie ma najmniejszego sensu :)) Maksymalizm to domena ludzi młodych tak od 25 do 38 :)) Ja i tak już dzisiaj jako osoba w miarę domyślna zaczynam dostrzegać że znów polazłem na nie ten front co trzeba :)) Tak jakoś, a u mnie to typowe, znów pomyliłem fronty :)) I znów z mega za słabym karabinem :) To tak w skrócie :)
    • @Waldemar_Talar_Talar lubię zaciszne miejsca bo czas tu inaczej płynie nie goni nie popędza pozwala po prostu być
    • @tetu... zanim dotknę.. śmierci.. to czytam... tafla - lustro - wody(?), albo.. 'lustro' oczu... tam tańczą (błyszczą) jeszcze drobinki życia. Motyl może być 'ujściem' duszy po śmierci, a ile to trwa, nie wiadomo, dopóki...  Ciekawie - tajemniczo jest... a ta granica jest tajemnicą, to wiem na dzisiaj, raczej na pewno... ;) Pozdrawiam jesiennie.    
    • @Leszczym Podoba mi się, jak świadomie bawisz się formą - tworzysz tekst o braku tekstu, który sam w sobie staje się wypowiedzią. To ciekawe, jak czasem właśnie ta gra z językiem, te powtórzenia i rytm ("cyk, cyk", "pstryk, pstryk") potrafią oddać więcej niż rozbudowana wypowiedź. Minimalizm czy maksymalizm - rzeczywiście zależy od perspektywy. Pozdrawiam!   ps. A już chciałam napisać: Cyk, cyk i już po komentarzu. Pstryk, pstryk i już po odpowiedzi. Minimalizm doceniony z maksymalną wdzięcznością. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...