(pro)forma/ w odpowiedzi na zarzuty co do formy

[Abel Anonim]

Świat to forma
Ma kształt
Ma barwe
Choć czasem niewidoczny

A po co forma?
Wszystko tylko foremne
A brak formy?
Czyż to zbrodnia?

Brak formy też forma
Wszędzie tylko formy
Reformy, uniformy, formularze...
Wepchnijcie wszystko w formy
Sformułujcie wszystko

A gdzie (do)wolność?
-Odeszła nieformalnie
Ze świata
w formacie kuli

[lunatyk]

"A gdzie (do)wolność? "


Panie Ablu - na wszystko przyjdzie czas. Trzeba wcześniej opanować formę, poznać tajniki. Także poetyckiej sztuki.
Przed panem długa droga.

Takie gierki słowne to jeszcze nawet nie wprawka. Trochę, jak z nudów.

l.

[Lourds Nowak]

Troszkę to nieco nieporadne, momentami ja bym najpierw przemyslała, potem napisała inaczej. Albo zlikwidowałabym formę w ogóle, albo wymysliłabym oryginalną. Polecam przekłady Jeżowskiej (poezji nadaje prozatorską precyzję) i Barańczaka (prozie nadaje poetyckosc bardzo wyszukaną). Brak formy też jest sztuką, żeby go osiągnąć trzeba ćwiczyć. Myslę, że gdyby komukolwiek udało się osiągnąć całkowity brak formy przy pozostawieniu czytelnej poetyki, mógłby otrzymać Nobla. Pozdrawiam i życzę tego ostatniego, jako, że mamy analogiczne przemyslenia.

[Bartosz_Cybula]

A nie zna Pan jakichś synonimów do słowa forma? Te powtórzenia nie podobają mi się. Całość brzmi jak referat a nie jak wiersz.
Pozdrawiam