Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

żeby nie być zaskoczonym
trzeba wcześniej zauważyć
czy czasami nie zaczyna
w naszą stronę zmierzać

jak to zrobić prosta sprawa
dom postawić na wzniesieniu
wówczas nawet te dalekie
drogi będą widoczniejsze

to pozwoli nam spokojnie
przygotować plan obrony
tak by ona a nie my była
bardziej zaskoczona tym

jak drogie dla człowieka
jest jego życie

Opublikowano

I ja poczytałam.
Szlachetny z Ciebie człowiek i bardzo wrażliwy obserwator (tak z wierszy wnioskuję) ze spontanicznymi odruchami leczenia zadrapań, ranek, ran na żywej materii - ale... no, nie bardzo mi w tej formie pasuje, nie potrafi poruszyć, nic nie zmiękcza i nie zapamiętam na dłużej.

pozdrawiam
kasia

Opublikowano

Monsieur Waldemar, jest w tym tekście spory potencjał. Czyżby chodziło o zaskoczenie samej śmierci w drodze po ofiarę? Podoba mi się strategia działania przez zaskoczenie. Czy można zaskoczyć swoją śmierć? Zaśmiać się jej w twarz i pokazać gdzie jest wyjście? Myślę, że tak.
To zależy od nas samych. Przyjdzie dzień, że żadna siła jej nie powstrzyma.
"śmierć jest pewna, ale godzina jej przyjścia niepewna."
Horacy miał doskonały sposób na śmierć pisząc: "nie wszystek umrę; będę żył w moich utworach"
Zatem piszmy, pamiętając, że to duch porusza materię.
Mimo, że forma wiersza nie należy do moich ulubionych, to bogata, refleksyjna treść zapada
na długo w pamięci. I o to chodzi. Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj Katarzyno - bardzo dziękuje za szczery kom.
A zwłaszcza za - Szlachetny z Ciebie człowiek i bardzo wrażliwy obserwator .
A co do zapamiętania - mówi się trudno - bo wiersz też nie należny do gatunku
łatwych ...
życzę spokojnej nocy
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Miło cię gościć Krystyno - dzięki za to że przekonał oraz za
serdeczne i ciepłe pozdrowienia .
A przy okazji chce przeprosić że to że zbyt rzadko zaglądam do Ciebie.
i nie tylko - Lecz zbyt mała ilością wolnego czasu dysponuje .
Może za parę dni będzie lepiej .
pozd. i życzę słonecznych dni
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Czyżby chodziło o zaskoczenie samej śmierci w drodze po ofiarę?

Dokładnie tak jak powyżej Emilu - Serdecznie dziękuje za poświęcenie
czasu na głębsze zanalizowanie wiersza - wiem że temat nie zbyt
poetycki - ale mimo to trzeba mówić o tym czymś co człowieka
najbardziej w życiu przeraża - przecież każdy prędzej czy później
ale na pewno o tym pomyśli .
życzę spokojnej nocy - Waldemar

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • To miał być krotki list Lecz kto teraz listy pisze ? Dziś już nawet sny  Nie trafiają do mych skrytek   Jestem znów tylko tłem  Wypełnieniem na obrazie W ramach obcych szczęść  Stoję skromnie na regale   Jak mam uwierzyć że  Ktoś wyciągnie ku mnie dłonie  By rozgonić mgłę  Ze skroplonych zimnych wspomnień    Ref.   Przecież nie może być tak Że tylko ten jest świat  Przypadek szczęść kilku Zbiór marzeń bez szans   Bo przecież musi gdzieś być  Takie miejsce gdzie nikt Nie nosi pazurów  Nie szczerzą się kły   
    • w cieniu życie wyśnione jak sen którego nie było sterta nieprzyzwoitych myśli w których i tak nie utonę tak jak nie spadnę ze szczytu mojego ja  w nicość choroba to nie wojna raczej poligon tak dla zabawy  życie jak Ether niby coś wypełnia  a samotność to i tak pustka  w tęsknocie  a co jeśli śnię ten sam koszmar jak wymiana pingpongowa w życiu nie wszystko jest możliwe  ale kto wie może po śmierci Paddington będzie żywy w Londynie  zamalować wewnętrzny głos tak czarną farbą bym zaświecił czarnym światłem pokory przed snem kolejna noc i znowu dzień oby w łóżku  szmer życia zachichotał ze mnie  dając przed oczy fachowców tfu autorytety nawet  którzy nie znają odpowiedzi na te pytania  które samego mnie trapią w punkt  czy cień błyśnie świadomością własnej przestrzeni  i wróci na kartkę a słowo będzie  znowu tylko punktem  na koniec i tak zostanie tylko  Bóg?
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ale, że tak do szpiku kości? i ślad nie pozostanie?
    • "Tak sobie wyobrażam Kielce, symbol, jako szczyt ohydy, Jak jakiś Paramount najgorszej małomiasteczkowej brzydy." Witkacy   w puste wagony wtłaczają się ludzie szron wyrasta na szybach puste ulice, bruk i przechodzień ciała zakuwane w dybach   wawrzyn umarłych gałązek oblega sczerniałe, upodlone herby słoneczne wzgórze pod śniegiem umiera i wszystko mi działa na nerwy   dziury po kulach w starych kamienicach gra gdzieś wiolonczela w dal może starego Chopina starego Chopina dziś żal...
    • niewinność schowała pomiędzy stronami, to było tak dawno... a teraz odrywa białe płatki, rozdziera białe płatki. w myśli. w mowie. w sercu. prószyło przez chwilę, zmarzły jej policzki i dłonie. nadzieję schowała pomiędzy stronami, pozostałe listki zagubiły się gdzieś po drodze.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...