Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w obecnym świecie gdzie uśmiech
traktowany jest jak pieniądz
który dawno wyszedł z obiegu
a wyciągnięcie dłoni do bliźniego
jako gest żebraczy
w świecie w którym nic za nic
i wszystko za wszystko
staje się chlebem powszednim
codzienną modlitwą
pozwól mi wierzyć w człowieka

i przed wejściem do twojego domu
czekać

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Babo Droga chciałam zacytowć najbardziej podobalskie,ale po czytaniu nie raz podobasie caluśki!
Świetnie i już!
Uściski!
Dzięki, miło mi, odściskuję serdecznie
- baba
Opublikowano

ważny temat

tak mi się odczytało :

dłoń do bliźniego
to gest żebraczy
w świecie nic za nic

wszystko za wszystko
uśmiech jak pieniądz
wyszedł z obiegu

pozwól mi jeszcze
wierzyć w człowieka



przepraszam za pchanie łap w nieswoje:)
pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jeśli łapy po to się pchają, żeby napisać coś tak ładnego - niech!
Zapraszam na przyszłość "jak swój do Swojego".
Ładnie. Dziękuję, pozdrawiam
- baba
Opublikowano

podoba się wiersz, gdyż zawiera prawdę obecnej rzeczywistości nad którą każdy powinien się zastanowić i wyciągnąć wnioski dlaczego tak jest.
Dla mnie jest to cenne liryczne przesłanie, gdyż może czegoś nauczyć

serdecznie

13

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jeśli ktoś płacze na ulicy, to ludzie zatrzymują się, ciekawi pytają - dlaczego?
Niewielu mówi; w czym mogę pomóc? Na szczęście, tacy też są.
Za często jednak lubimy przypisywać ludziom z góry złe intencje, może stąd
te plastikowe uśmiechy, sztuczne gesty.
Dziękuję, miło, że czytałeś,
pozdrawiam - baba
Opublikowano

Baba znieczulica ludzka jaka panuje w Polsce przez rozwarstwienie społeczeństwa sięga już zenitu i właśnie takie wiersze dla mnie są cenne, gdyż uczą i to nie jest pisanie o kwiatkach i rabatkach ale poezja zawierająca w sobie moralitet i połączenie tych gat. literackich dla mnie osobiście jest prawdziwą sztuką i nie piszę żeby Ci schlebiać, ale właśnie polonistycznie ciekawie te gat. skrzyżowałaś, co zapewne nie każdy potrafii i nie każdy to dostrzeże

serdecznie i ciepło

13

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Przyjemnie jest tam, gdzie mili ludzie przybywają,
dziękuję serdecznie i zapraszam w przyszłości,
dziękuję również za ciepłe słowa,
serdeczności
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...