Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
jeżeli nie wiesz dokąd iść
każda droga cię tam zaprowadzi


skłamałem cię
pod nieobecność nieba
lżejszą od bieli
w oddechu bez imienia
słowem wąskostopym obok
zwinną
tak suchością traw
karmi się bezsenność ognia
mantra zrasta się z ustami
w kamień na kamieniu
  • Odpowiedzi 40
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


bez nieba jak dla mnie, jeszcze te trawy znów u ciebie
choć z ogniem pasują, ale przykuło uwagę....
i jednak czegoś mi brakuje w samej ko ncówce
chyba, że taki zamiar
początek i dalsza część powoduje możliwość
kilku interpretacji, dla siebie znalazłem dwie
i to mnie kręci....nasze!
Opublikowano

'pod nieobecność nieba'?! Panie Lecterze... ratuje Pana to, że najpewniej chodzi o sklepienie niebieskie, a nie gremium aniołków ;)

Bardzo ładnie prowadzisz ten wiersz po urokliwiej kursywie i neologizmie (jak sądzę): 'skłamałem cię'. Bo i o czym nam ten wers mówi: o całkowitym zakłamaniu kogoś? A być może rzeczywistości: skłamałem cię przed samym sobą, bo ciebie tak naprawdę nie ma? Naprawdę super to współbrzmi z resztą i kurde: pierwszy raz zazdroszczę Ci wiersza.
++

Pancuś

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


bez nieba jak dla mnie, jeszcze te trawy znów u ciebie
choć z ogniem pasują, ale przykuło uwagę....
i jednak czegoś mi brakuje w samej ko ncówce
chyba, że taki zamiar
początek i dalsza część powoduje możliwość
kilku interpretacji, dla siebie znalazłem dwie
i to mnie kręci....nasze!

Byłbym niepocieszony, gdyby końcówka niosła spełnienie... ; )
Dzięki, Jacku.
Opublikowano

Co prawda nie "Ocean 2", ale ... ładnie Ci poszło. "Skłamałem cię" to bardzo pojemne sformułowanie. Wymyśliłem cię, wymarzyłem lecz się nie spełniasz. Czy - wyobrażałem sobie rusałkę wąskostopą, a to po prostu ty - i ta wersja podołaby mi się najbardziej.

tak suchością traw
karmi się bezsenność ognia
- trawi nas ognień próżnych marzeń ? Coś jak opium; niszczy i uszczęśliwa.
Dużo dobrego do czytania, pozdrawiam :)

Opublikowano

www.leoslyrics.com/listlyrics.php;jsessionid=CEC01579754631DCCCB12B121EDE30BC?hid=cKBVB3SZr88%3D

czytałem, czytałem :), teraz mogę jako alternatywę podrzucić inną wersję interpretacji motta, od the streets, warto zajrzeć.

Twój tekst, głównie poprzez "skłamałem cię pod nieobecność nieba" i "kamień na kamieniu"
odbieram jako obraz, kogoś kto zbudził się z marzeń i wyobrażeń,
zdrówko

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"skłamałem cię"
no tak król nie może być nagi

pozdrawiam

W przeciwieństwie do króliczka... ; )
Dzięki.

wiesz H.Lekterze że tego się nie spodziewałam (nie po Tobie)
ja tu Ciebie do rangi "króla" że odważnie i nowatorsko
a Ty mi z szarym króliczkiem
rozumiem
komentarze szaraków zbędne

dziękuję
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



W przeciwieństwie do króliczka... ; )
Dzięki.

wiesz H.Lekterze że tego się nie spodziewałam (nie po Tobie)
ja tu Ciebie do rangi "króla" że odważnie i nowatorsko
a Ty mi z szarym króliczkiem
rozumiem
komentarze szaraków zbędne

dziękuję

Król, wpisuję w rubryce - zawód wykonywany... ; )
Kto powiedział, że króliczki są szare - znam bardziej frywolne kolory... : )
Jeżeli chodzi o komentarze, jestem zdeklarowanym demokratą.
Za " odważnie i nowatorsko " - pięknie dziękuję.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...