Modlitwa

[zielony]

Myślo, któraś jest we mnie, odejdź w dal szeroką... Twarzo, która kradniesz światło życia, pozwól żyć normalnie. Chłodzie, któryś zmroził serca pozwól czerpać ciepło i miłości, dla której noc zapadła - niech ranek powróci. Człowieku o sercu gołębim uzbrój się w cierpliwość bowiem dobroć nagrodzona zostanie dobrocią zaś Ty, któryś oplątany zdradą, zdradzonym zostaniesz. Niechaj twarz rozjaśni najjaśniejszy uśmiech a promienie słońca roztopią lód twardy. A serca niechaj się jednoczą - w myśli, szczęściu... w wierze, miłości i prawdzie.

Ojcze nasz, któryś odebrał nadzieje - przywróć ją w swej łasce

[Ikimura Doniro Hakamari]

Mimo że sam wiersz się podoba treść do mnie nie trafia.
Nie każda musi.
,,Ojcze nasz, któryś odebrał nadzieje - przywróć ją w swej łasce" to mnie uderzyło bo Bóg nie odbiera nadziei ale wiersz jest spoko

[zielona dama]

Hmm... To trochę taki słowotok myślowy..?
Teoretycznie tytuł: "Modlitwa" pozwala na wszystko, ale coś mi tu ucieka.
Mocno chaotycznie tu w tym świecie bez światła, nadziei i interpunkcji.