Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
uśmiech, sen, nadzieja*


Pamiętam cię z wykładów.
Siedziałeś na kancie destruktywnie doświadczony pełnoletniością.
Ołówek w twojej dłoni służył tworzeniu.
Notatnik pusty nie był, jak kartka dżona loka.
Wczytywałeś się w kropki, które zostawiła mucha ,
całkiem bezinteresownie.

Łączyłeś ze sobą te kropki ciągiem prawdy
powszechnego upodobania do bazgrania.

Do woli używałeś sobie
muszej kaki jako środka
wewnętrznego uciszenia niepokoju .
Kantem wżynał się w sumienie.
Może sumienia używałeś jako celu
w manipulacji?

Poczułam subiektywne piękno tych myśli.
Dla przeciwwagi licząc barany na wykładzie
z błogim uśmiechem usnęłam pełna nadziei.

Boskie dzieło stworzenia nie ma końca.*
Śniłam


* Kant
Opublikowano

Dobrze, że zmieniłaś na "muszą kakę" i w ogóle

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Też to czuję w Twoim wierszu. Fajniasto napisane łącznie z
[quote]siedziałeś na kancie

i
[quote]Boskie dzieło stworzenia nie ma końca.
śniłam

fizycznie i metafizycznie,
gratuluję :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Pozwolę sobie też dostukać jeszcze jedno ewentualne znaczenie tego zwrotu ;)
Wydaje mi się, iż równie dobrze może to być też siedzenie na brzegu,rancie (np. krzesła) co grozi potencjalnym upadkiem...
Wiersz podobał mi się niezmiernie :)
Pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Pozwolę sobie też dostukać jeszcze jedno ewentualne znaczenie tego zwrotu ;)
Wydaje mi się, iż równie dobrze może to być też siedzenie na brzegu,rancie (np. krzesła) co grozi potencjalnym upadkiem...
Wiersz podobał mi się niezmiernie :)
Pozdr.
można siedzieć na kancie i dorobić się majątku, albo siedzieć za kanty :P straciwszy twarz;P
bardzo miło było cię gościć Toby.
pozdry
W>J>
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


eee, nie.... zdarzyło się raz, a teraz wszyscy myślą..
;P
dzięki Bea.2u

taaak
sama nie wiem dlaczego...
widzisz? a widzisz, wiele osób tak myśli, chacha
sie pytam: i dlaczego?
Uwielbiam filozofię - ale dopiero po studiach doszłam do jej zrozumienia, (częściowego)ale czy na pewno????
:)))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



taaak
sama nie wiem dlaczego...
widzisz? a widzisz, wiele osób tak myśli, chacha
sie pytam: i dlaczego?
Uwielbiam filozofię - ale dopiero po studiach doszłam do jej zrozumienia, (częściowego)ale czy na pewno????
:)))))

ech przypomniał mi się wierszyk o sowie zgłębiającej mądrości
z Kanta pamiętam tylko imperatywy, od czasów szkolnych się nimi zasłaniam jak mogę.
jak cała wiedzę wrzucisz w końcu do jednego worka, to łatwiej bedzie sie jej pozbyć ;)
ale to żart starego tertyka.
tymczasem
/b
Opublikowano

ciekawy, z wyjątkiem dwóch wersów,
które rewelką nie są:

Ołówek w twojej dłoni służył tworzeniu.-------> bo i służy tworzeniu
Notatnik pusty nie był, jak kartka dżona loka.----> bo notatnik nie powinien być pusty

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Zgodnie z koncepcją Kanta myślenie to – po pierwsze – zdolność tworzenia pojęć oraz – po drugie – zdolność wyciągania wniosków.
wg Wikipedia

fakt stwierdzony:)
pozdry Normanie
W
Opublikowano

Witaj ponownie, skoro tak bardzo Ci zależy na ocenie, to się pokuszę, choć coś czuję że zwodzisz mnie troszkę na te manowce. Niech tam, błądzenie rzecz ludzka.

Zmusiłas mnie do odświżenia sobe wiadomości na temat kanta.
(choć ten kant kojarzy się bardziej ze sposobem siedzenia prelegentki, ktorej przecież nie parodiujesz;)
Wyleciał mi z glowy zupelnie wątek łączący Jaskinię Platona, Kanta i Czasoprzestrzeń Einstaina. To intrygujący temat poznawczy opierający się na pewnym podważalnym jednak założeniu. Najbardziej nurtujący jest ciąg dalszy tych rozważań. - za tą myśl wiązaną bardzo Ci dziękuję.

natomiast dalej:

[quote]
Ołówek w twojej dłoni służył tworzeniu.
Notatnik pusty nie był, jak kartka dżona loka.
Wczytywałeś się w kropki, które zostawiła mucha ,
całkiem bezinteresownie.

Łączyłeś ze sobą te kropki ciągiem prawdy
powszechnego upodobania do bazgrania.


jako zaprzeczenie tabula rasa bardzo celne, o ile tym zaprzeczeniem być mialo.
jast poranek, jem sniadanie i slucham na temat zarodka slonia. skoro ta nie mająca doświadczeń istota ma sny, podczas których się porusza, to z pewnością az tak czystą kartą być nie możemy. te bezwiedne bazgrania będące ciągiem prawdy sa rewelacyjne.
(oczywiście caly czas abstrahujemy od mimowolnych zapisków szanownej prelegentki)

[quote]
uzywałeś muszej kaki jako środka
wewnętrznego uciszenia niepokoju ,
kantem wżynał się w sumienie,
a może sumienia używałeś jako celu
w manipulacji.

Kantowskie rozważania nad etyką..
(zastanawiam się w tym momencie, cóż takiego zarzucić można szanownej peelce, o której przecież nie mówimy, że musi ona uciszać sumienie. Czyżby wewnętrzna walka z weną miala stanowić aż takie poczucie winy). Ten wers przenikaniem przyczynowości i celu przypomina niestety dobitnie wiersz, o którym nie mówimy przecież)

[quote]
Poczułam subiektywne piękno tego obrazka.
Dla przeciwwagi z błogim uśmiechem licząc barany
na wykładzie usnęłam pełna nadziei.

Boskie dzieło stworzenia nie ma końca.
śniłam

:)
prześliczny wyraz uznania z zamiarem kontynuacji wątku

Jakoś tak wyszło, że pięknie ułożony tekst.
Pozdrawiam Wilczą Jagodę :)
/b
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jako zaprzeczenie tabula rasa bardzo celne, o ile tym zaprzeczeniem być mialo.
jast poranek, jem sniadanie i slucham na temat zarodka slonia. skoro ta nie mająca doświadczeń istota ma sny, podczas których się porusza, to z pewnością az tak czystą kartą być nie możemy. te bezwiedne bazgrania będące ciągiem prawdy sa rewelacyjne.
(oczywiście caly czas abstrahujemy od mimowolnych zapisków szanownej prelegentki)

[quote]
uzywałeś muszej kaki jako środka
wewnętrznego uciszenia niepokoju ,
kantem wżynał się w sumienie,
a może sumienia używałeś jako celu
w manipulacji.

Kantowskie rozważania nad etyką..
(zastanawiam się w tym momencie, cóż takiego zarzucić można szanownej peelce, o której przecież nie mówimy, że musi ona uciszać sumienie. Czyżby wewnętrzna walka z weną miala stanowić aż takie poczucie winy). Ten wers przenikaniem przyczynowości i celu przypomina niestety dobitnie wiersz, o którym nie mówimy przecież)

[quote]
Poczułam subiektywne piękno tego obrazka.
Dla przeciwwagi z błogim uśmiechem licząc barany
na wykładzie usnęłam pełna nadziei.

Boskie dzieło stworzenia nie ma końca.
śniłam

:)
prześliczny wyraz uznania z zamiarem kontynuacji wątku

Jakoś tak wyszło, że pięknie ułożony tekst.
Pozdrawiam Wilczą Jagodę :)
/b
woooow, Beo, jestem pod wrazeniem, słowo, zaintrygowałaś mnie i to bardzo, hmmm, wszystko się zgadza i za wszystko dziękuję, rozgryzłaś pelkę, nawet jeśli myslisz że jakoś tak ci wyszło
super
jak - zreszta sama zauważtyłaś, nie ma chętnych do dyskusji, nad filozoficznym podejsciem do życia, ludzie raczej wolą konkretne domysły niż bujanie w dziedzinie podejścia do życia jakichśtam gryzipórków manów od grafo:P
ściskam Cię zatem; szacuneczek pełny
W
Opublikowano

Jagódko liczę tylko na poczucie humoru i dystans do siebie obydwu uroczych Peelek, bo i tak wiadomo, że pisałaś o zabójczo ponętnym chłopaku, który skrycie szkicowal Twój portret ;)
/b

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • boli mnie serce gdy ulicą idzie smutek i żal na czarno ubrane   boli mnie mocno gdy ktoś w oczy patrząc kłamie głupio się uśmiecha   boli mnie słysząc że Putin nie chcę odpuścić że wojna cieszy go   boli mnie strasznie gdy ktoś mówi że jest głodny bo nie ma na chleb   ja nie wstydzę się tych boleści bo wiem że bez nich nie byłby sobą  
    • @Annna2Wzruszyłam się, robię to zawsze, gdy czytam twe słowa. Pani Urszula napisała: "nadczynność myśli gonitwa zapędy galop zerwany w pół taktu zawały przystańmy wkrótce nas tu nie zastaną [...] przemija życie jak noc: w oka mgnieniu, przemija ziemia w ułamku promieni"    Jak wiesz, to z "Raptularza" .

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Berenika97 Bereniko, słodka Bereniko. Kiedy Ty tak do mnie piszesz.... to ja nie chcę żebyś Ty wracała.....ja chcę żebyś została na stałe. Rano będę Cię częstował kruchymi rogalikami z masłem i garściami świeżo zebranych malin. A wieczorami przy kominku, albo ognisku, albo zwyczajnie /co staje się modne u poetów/ siedząc na rozgrzanej lipcowym słońcem trawie, będziesz nuciła swoje piękne wiersze a ja będę cichutko przygrywał Ci na bębenku z cicha przy tym zawodząc.   A noce.....mój Boże ! W czerwonych różach albo na jedwabnym prześcieradle.....   Nie odchodź. Zostań. Proszę. Bereniko......
    • Karolina zobaczyła łzy cieknące po twarzy. Nie mogła pojąć „zwykłego” okrucieństwa tłumu wobec tych niewinnych i zabiedzonych istot. Wkrótce wrócił pastor z żoną. Pani Irena przyniosła kilka pudełek mleka w proszku i torbę wypełnioną innymi dobrami ze Szwajcarii. - Wyjdzie pani normalnie, drzwiami frontowymi - stanowczo powiedział duchowny. - Zapowiedziałem, że jeżeli będą panią traktować bez szacunku, to zrezygnuję z przyjmowania jakiejkolwiek pomocy zza granicy - dodał. - Odprowadzę panią i dziewczynki - pocieszała pastorowa - proszę się nie bać. Kobiety wyszły a Edward Kocki ciężko usiadł na krześle i zamyślił się. Karolina cicho i delikatnie spakowała wszystko, co dziś otrzymała na plebanii: materiały źródłowe, luźne kartki maszynopisu pracy doktorskiej i swój prezent. - Zobaczyła pani, jak chrześcijanie traktują chrześcijaństwo - zwrócił się do niej pastor - serce mnie boli, jak to widzę. Ludzie, którzy tam stoją i żądają teraz dóbr materialnych, jeszcze niedawno wyzywali nas od Niemców lub heretyków. A ja walczyłem o wolną Polskę w dywizji pancernej pod dowództwem gen. Stanisława Maczka. Ech, życie ciągle nas zaskakuje. - To prawda, dziś się o tym przekonałam - potwierdziła dziewczyna. Pożegnała pastorostwo, podziękowała za niezwykłą pomoc i udała się na dworzec. Tam już w pociągu zastanawiała się nad lekcją, jaką dziś otrzymała. Rozważała, czy wyniesione tego dnia doświadczenie nie było przypadkiem najważniejszym w jej dotychczasowym życiu?  
    • nie uświadamiasz sobie ze  cieszysz się skupiasz się na działaniu poznaniu  chcesz zmieniać ulepszać poprawiać  estetyczny dom porcelana meble najlepiej drogie   czasem tracisz lub zyskujesz nowe horyzonty znajomych  masz nową prace potem bierzesz kredyt zmieniasz oszczędzasz na dom wydajesz na urlopie na wino ale nie doczuwasz radość wakacyjny stres    musisz zobaczyć te atrakcje jeszcze te  potem skaczesz na linie lub poznajesz pannę w barze  przezywasz masz adrenalinę czasem to uzależnia mówisz kochasz góry wspinasz się      a mnie brakuje kota z lewej strony  a z prawej psa gdy zima  na wsi  tak się układali gdy spałem  i za ta Polską tęsknię a egoistycznie za samym tym faktem bo to była radość    egoistyczne ale moje życie  największy sukces życia  gdy kot i pies zapiały ze mną  i nie wiem czy jest tyle dolarów  za które bym kupił cos lepszego  od wspomnienia tamtego faktu   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...