Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

smucić się jest rzeczą ludzką

kiedy w brzuchu nie ma nic
jest taki głodny nie tyle
pokarmu wysysanego z kwiata nektar
tyle bardziej chciałby żeby rósł
bez odrywania suchych już listków

w bujanym fotelu świerszcz na balkonie
przesłuchuje symfonie i czujkami
krzyż na niebie

Opublikowano

Co bym zrobił - skoncentrował drugą strofę na wzór trzeciej (zakładając, że wers pierwszy tworzy osobną całość).
Nie lubię zmieniać wersów, bo wiadomo, że to narusza oryginalną koncepcje, ale mam taki pomysł
:

smucić się
jest rzeczą ludzką (smutek jako rzecz?)

ad1 - wers 1 wycinam, bo to jest takie strasznie dziecinne - pusty brzuch ;)
taki głodny nie tyle (w tej formie to "jest" już jest)
pokarmu wysysanego ("kwiata" nie jest poprawną formą)
tyle bardziej chciałby żeby rósł
bez odrywania suchych już listków

I zostaje nam:


smucić się
jest ludzkie

taki głodny nie tyle
pokarmu wysysanego
tyle bardziej chciałby żeby rósł
bez odrywania suchych już listków

w bujanym fotelu świerszcz na balkonie
przesłuchuje symfonie i czujkami
krzyż na niebie

Pozdrawiam.

Opublikowano

smucić się jest rzeczą ludzką

kiedy w brzuchu nie ma nic
jest taki głodny nie (tyle)
pokarmu wysysanego z kwiata nektar
(tyle) bardziej chciałby żeby rósł
bez odrywania suchych (już) listków

w bujanym fotelu świerszcz na balkonie
przesłuchuje symfonie i czujkami
krzyż na niebie

Infantylny ten wierszyk, co wcale nie musi być jego wadą. To wzięte w nawiasy uważam za zbędne i zastanawiam się nad kwiata-kwiatu nektar-nektaru i czujkami-czułkami
Pozdrawiam :-).

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



hmm..Witam serdecznie Michał, co prawda dopiero teraz odpowiadam
po przemyśleniu i tak sobie, że pewnie dużo w formie itd. byłoby do
zrobienia, ale chyba wiadomo o co chodziło w treści- a czy ona nie jest
najważniejsza? Codo dziecinne- każdy z nas jest dzieckiem, czy tego
chce czy nie, a to " rzeczą ludzką jest się smucić" to taka metafora czy cuś takiego(...)
W każdym razie, dziękuję z serca za odwiedziny i dobre słowo, Twoja wersja mi się podoba
również bardzo, J. dziękuję za poświęcenie czasu(:
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Sylwestrze Ciebie również serdecznie witam i dziękuję za odwiedziny,
w końcu Ty i Michał znacie się bardziej na poezji i wszyscy wyżej i niiżej
przybyli(:, mm..formy- też mnie to zastanawia, a ja mieć jedynie stary
rozklekotany słownik, dziękuję J. i dobrego dnia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Ateno ja się bardzo cieszę z Twojej wizyty zawsze,
bo próbujesz pojąć przeważnie- a to już wiele, wiele(...),
dziękuję, że jesteś i radosne słowo :)lubię, J. serdecznie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Waldemarze witam Cię serdecznie i dziękuję Tobie również
za przybycie, no tak..zgadzam się z Tobą o jak najmniejszej
bytności takiego stanu(:J.
Opublikowano

Czytam go sobie i w końcu taki obraz mi się wyłonił: siedzi babcia w bujanym fotelu, na balkonie, słucha muzyki i robi na drutach szalik z niebieskiej wełny. Obok, w suchym wazonie, stoją zwiedniete kwiaty. Chyba idzie zima. Babci jest smutno. Co jej doskwiera? Głód czasu.
Może trochę spłyciłem, ale to tak jak napisałem powyżej :-).
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



:) Sylwestrze,może być i babcia, chociaż wg mnie może to być każdy w tym fotelu głodny
czegoś więcej, jednakże bardzo piękna Twa interpretacja za którą bardzo dziękuję. Obok niestety kwiatów nie było, ale były sztalugi z namalowanymi konwaliami, to chyba podobnie(: Dziś jest bardzo pogodnie, zatem dobrego dnia, J. serdecznie ( w każdym razie, dobrze było poddać to i owo pod ogląd wszystkich Was) i dzięki za ponowne odwiedziny

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN W sumie to dobra filozofia - czasem trzeba po prostu płynąć i nie walczyć z każdą falą. Takie podejście czasem naprawdę ratuje zdrowie psychiczne. Jest tylko jedno ale - ale co, jeśli ta fala prowadzi prosto na skały? Czasem warto wiedzieć, dokąd płyniemy. :)))
    • @tie-break Nie w każdym moim wierszu muszę podawać konkretne przykłady. Bo każdy z osobna tworzy historię, która jest spójna. W każdym takim wierszu podmiotem jest tzw. "Legatus mortis", istota demoniczna która jeszcze jako człowiek była powołana jedynie do cierpienia a nie życia. Jest to byt uwięziony między światami ludzi a demonów. Posłaniec śmierci i jej wierny piewca. I u mnie nie jest tak że wszystko jest bez sensu. Sensem jest umysł i jego potęga. Poznanie prawd i dociekanie do nich nawet jeśli miałoby to skończyć się obłędem lub zagładą. Uczucia są zbędne, liche i kłamliwe. To potęga rozumu ma spełniać rolę wręcz omnipotencką. Celem jest pojęcie bezsensu istnienia w ludzkim wymiarze czasu.  A zarazem zachowanie trwania myśli po wieczność. To trochę jak w modernistycznym pojmowaniu "nadczłowieka", lecz nie w wyższości klasy inteligenckiej(choć to też jest ważne). U mnie "nadczłowiekiem" jest ten który wie, że wszystko jest prochem, próżnią zawładniętą przez fatum od którego nie ma ucieczki. Ten który umie urządzić się jednak w tej pustce i trwać w niej aż do smutnego końca. Mając nadzieję na życie wieczne w postaci nie cielesnej czy duchowej a tryumfie myśli.
    • @Mitylene Bardzo dziękuję! Przepiękny komentarz, jestem nim zachwycona. Pozdrawiam. 
    • @Migrena   Bardzo dziękuję! Czuję jak ciągle jesteś na tym portalu. Wspominają Twoje niezwykłe metafory i obrazy Ci, którzy tak bardzo nie  mogą znieść Twojej  wyobraźni, kreatywności i talentu. Ale ludzka zawiść była, jest i będzie. Pozdrawiam.  @Lenore Grey poems@Rafael Marius@Leszczym@antonia@Andrzej P. Zajączkowski@Simon Tracy Serdecznie dziękuję i pozdrawiam. :))) 
    • @Berenika97 ten wiersz pięknie wprowadza odbiorcę w intymny świat podmiotu lirycznego, gdzie punktem wyjścia do rozważań natury egzystencjalnej jest motyw parzenia kawy, której smak jest dowidem istnienia...Ten wiersz ma w sobie ciepło, które otula wersami...Bardzo mi się podoba.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...