Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kryształy


Rekomendowane odpowiedzi

opadły zmęczone powieki
jak liście na wrzosowisko
w mózgu rodzi się poezja
kreując rzeczywistość

myśli kłębią się w koło
ciemność okryła światłość
szary pył z nich pozostał
i strzępy porwanych słów

amnezja wszystko zatopi
w zakamarkach umysłu
na pocieszenie zostaną
liryczne kryształowe łzy

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Krysiu czasami mam tak , że rym wpada przez przypadek, albo jak go nie ma to kiepsko się czyta, czyli załamuje się rytm i nie mogę znależć równoważni, ale jeżeli chcesz zmienić to nie ma sprawy, gdyż ja już nie podołam temu wyzwaniu.

dziękuję za odwiedziny i sugestie

13

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



co zauważyłem czytając Twoje wiersze, że poezja jest częścią nie tylko twojego życia ale Ciebie samego a potwierdzają to Twoje komentarze - z nich też wiem że masz urwanie głowy z klawiaturą stąd podejrzewam wkradła się literówka "która kreuje rzeczywistość
chyba że pogubiłem sens
1 czy poezja kreuje rzeczywistość? - wtedy może 3w: w mózgu rodzi się poezja
2 czy poezję kreuje rzeczywistość?

sorki za zamieszanie

szacuneczek
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

zmęczone powieki
opadają jak liście
mózg rodzi poezję
kreując rzeczywistość

kłebek myśli i ciemność
okrywa światło
tylko szary pył po nich
oraz strzepy słów

zatopi amnezja
w zakamarkach umysłu
pociechą kryształowe
liryczne łzy


sorry 13!
nie bierz tego pod uwagę...wiersz mi się podoba,
więc za Twoim przyzwoleniem troszkę z nim...
hehe..."pohasałam" :)))

pozdrówki na dobry dzień :)
Krysia
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pablo miło Cię gościć

Myślałem nad 3 wersem i nawet już chciałem zmienić na taką formę jak Ty przedstawiłeś, ale jednak nie zmieniłem. Chyba formalnie to masz rację, ale nie ma tego złego. Z tym ,, kreuje" , to szukałem czasownika niedokonanego i wyuzdanego, a może zamiast roić myśleć itp można w myślach kreować świat sam nie wiem, ale tak mi podpowiada intuicja, gdyż pisząc nie sięgam po słowniki i leksykony.

serdecznie dziękuję za odwiedziny i cenne sugestie, gdyż zawsze je poważnie rozważam, a co kilka głów to nie jedna i można się wiele nauczyć i dużo zyskać z konkretnych komentarzy

serdecznie

13

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Poskromicielu witam Cię miło

teraz ogólnie myślę , że jest ok, ale rację miała Krysia i Pablo, gdyż czytasz już po zmianie ostatniego wersu 1 strofy, ale bardzo dziękuję za tak miły koment i za wpis pod wierszem.

Człowiek istota omylna , a dobre rady zawsze są w cenie

serdecznie

13
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz @Hiala @sisy89 @andreas @Rafael Marius @Nata_Kruk @ja_wochen @poezja.tanczy Dziękuję wam@aff wszystkim za dyskusję i opinię na temat utworu.Słowo winkiel pasowało mi tutaj do koncepcji. Mam rodzinę na Śląsku, aczkolwiek nie są to rodowici Ślązacy osiedli tam lata temu i gdzieś tam miałam do czynienia z tym słownictwem pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • …i co z tego że stwardnienie rozsiane       nie kilka nie kilkanaście lecz prawie pięćdziesiąt lat z primary progressive   a mimo to zadziwiałaś spokój w zawiłościach przygaszony uśmiech  pogoda w jasnożółtej aurze   obok na stoliku wazon z kwiatami ssak medyczny i kompresy z włókniny    dzięki tobie uwierzyłem w moc rozwianych słów i wymownych spojrzeń w dni pochmurne co rodzą przeczucie że zrządzeń boskich nie da się zrozumieć                                      * mija siódmy rok gdy skrawek milczącej połaci uzyskał status ziemi świętej     niewiele się zmieniło a najważniejsze wciąż trwa     16.09.2024      
    • Za bardzo cicho czasem jest, stara dobra sztuka odeszła. Wróci jeszcze? Kto to wie. Zimno wszędzie, głucho wszędzie, zmrok się zbliża, bojaźń mi nie przystoi.   Dalej idę, a potem  pustka w głowie, jak na ulicach. Kocie łby tylko miauczą, bo im tęskno do klasyki  tak samo i mi.   Mistrzowie zniknęli, a jak żyją to są niewidzialni, dla ludzkich oczu.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Słodko :-)
    • @beta_b A ja myślę że ... Jest tu "coś" na zasadzie ... Lustra - każdy z nas ma taki "termin zmęczenia" czytając każdy przygląda się w sumie sam sobie . Nie odbieram tego jako "jęczenie"  Refleksja ...tak mi to w duszę wpadło

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Pięknie....
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...