Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dziwne...
to już przecież było
myślałem
to się już skonczyło

Patrzę na siebie
patrzę szczerze
czemu jestem taki
zawsze...

Robię takie dziwne rzeczy
czym, że one są dla Ciebie

Macham sobie
piszę wiersze
zmagam się wewnętrznie
idąc jazdą na rowerze
czasem walcze
pisząc program jednocześnie

Chciałbym kiedyś walić w bębny
zwiedzić Paryż, wspiąć się w Alpy
skączyć to, co zawsze mi zostało
w mych marzeniach, w mych pragnieniach...

To, że jestem taki teraz
chciałbym zmienić lub poprawić
Jednak, gdy tak widzę siebie
coś mi braknie
coś wewnętrznie...

Choć wiem, co to
marzę wielce aby dostać to w prezecie
od Świetego Mikołaja
lub od gwiazdki spadającej
co nie raz nad Nilem gości...

Szybciej będzie pomóc innym
tym potrzebującym, tym niewinnym
może dla mnie to niewiele
choć ogromnie jest wewnętrzenie
może kiedyś coś się zmieni
marzę o tym tyle nocy.
[sub]Tekst był edytowany przez eXecutor dnia 28-07-2004 16:43.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez eXecutor dnia 28-07-2004 16:52.[/sub]

Opublikowano

Dziwne...
to już przecież było
myślałem
to się już skączyło (niech Pan to wreszcie poprawi, bo zejdę)

Patrzę na siebie
patrzę szczerze
czemu jestem taki
zawsze...

Robię takie dziwne rzeczy
czym, że one są dla Ciebie

Macham sobie (gratuluję _-_)
piszę wiersze
zmagam się wewnętrznie
idąc jazdą na rowerze (oooo! A może mnie Pan nauczy?)
czasem walcze
pisząc program jednocześnie

Chciałbym kiedyś walić w bębny (nic prostszego)
zwiedzić Paryż, wspiąć się w Alpy
skączyć to, co zawsze mi zostało (też bym chciała, zeby to się już skączyło)
w mych marzeniach, w mych pragnieniach... (ale niestety, mogę pomarzyć)

To, że jestem taki teraz
chciałbym zmienić lub poprawić
Jednak, gdy tak widzę siebie
coś mi braknie
coś wewnętrznie... ( ??? )

Choć wiem, co to
marzę wielce aby dostać to w prezecie
od Świetego Mikołaja
lub od gwiazdki spadającej (no ja jednak stawiam na zembowom wrurzkę)
co nie raz nad Nilem gości...

Szybciej będzie pomóc innym
tym potrzebującym, tym niewinnym
może dla mnie to niewiele
choć ogromnie jest wewnętrzenie
może kiedyś coś się zmieni
marzę o tym tyle nocy. (i widać, że się Pan nie wysypia)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



już poprawiłem 100%



macham łańcuchami, które zapala się i na nich jest prawdziwy ogień
http://firedancers.pl - np. tak



uśmiech :)



... może wie Pani czego ? mi tak braknie ?



mozna marzyć w czasie snów i w czasie nocy przy gwiazdach... czasem jakaś spadnie...

dzięki bardzo za wpis ;) był bardzo miły ;) pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_Kruk Każdy ma swój świat, a w nim... Wydawałoby się, że znamy...   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Jesteśmy wirtualnymi znajomymi nigdy się nie widzieliśmy nigdy niczego sobie nie obiecywaliśmy nigdy niczego od niego nie chciałam i mówiłam mu to nie słuchał   chroniąc swoją prywatność kłamałam podobnie jak on który ma sto twarzy   wymyślał mnie sobie latami w kolejnych wierszach i listach od lat codziennie na nowo   wściekły że jestem inna niż ta którą sobie wymyślił uderzał mnie w twarz   czy zwracam na to uwagę? już nie bo wiem że ma na moim punkcie obsesję   jednego dnia nie jest w stanie wytrzymać bez pisania o mnie i obrażania mnie obsesja   na szczęście dzieli nas bezpieczna odległość   Żegnaj...    PS  Wszystkiego dobrego Ci życzę. 
    • Nareszcie zgoda na ekshumacje... Choć czasu upłynęło tak wiele... Bolały wspomnienia w cichy szloch przyobleczone, Padało nocami tysiące łez…   Zgoda niepełna... częściowa... Wciąż więzną w gardle niewykrzyczane słowa... O bólu który w kresowych rodzinach, Tlił się przez kolejne pokolenia...   A przecież każdy człowiek, Zasługuje na godny pochówek, By migocący znicza płomień, Cichym dla niego był hołdem,   By kamienny nagrobek, Wiernie pamięci o nim strzegł, Imię i nazwisko na nim wyryte, Milczącym pozostało świadectwem…   Nareszcie godny pogrzeb… Polaków zgładzonych przed laty okrutnie, Przez w ludzkich skórach kryjące się bestie, Pogardą i nienawiścią nocami upojone…   Tamtej strasznej nocy w Puźnikach, Ciągnąca się noc całą mordów orgia, Dziesiątki bezbronnych ofiar przyniosła, Zebrała śmierć okrutne swe żniwa.   Bohaterska polskiej samoobrony postawa, Chaotyczna desperacka wymiana ognia, Niewiele pomogła i na niewiele się zdała, Gdy z kilku stron zmasowany nastąpił atak.   Spod bezlitosnych siekier ciosów Banderowskich zwyrodnialców i okrutników, Do uciekających z karabinów strzałów, Pozostał tylko wypełniony zwłokami rów…   Po tak długim czasie, Nikczemnego tłumienia prawdy bolesnej, Przyodziewania jej w kłamstwa łachmany podłe, Tuszowania przez propagandę,   Dziesiątki lat zwodzenia, Kluczenia w międzynarodowych relacjach, Podłych prób o ludobójstwie prawdy ukrywania Oddalały żądanych ekshumacji czas…   By w cieniu kolejnej wojny, Niechętnie padły wymuszone zgody, By pozwolono pomordowanych uczcić, Na polskich kresach w obrządku katolickim,   By z ust polskich księży, W cieniu tamtych zbrodni straszliwych, Padły słowa o Życiu Wiecznym, By złożono trumny do poświęconej ziemi…   Choć niewysłowionych cierpień ogrom, Milionów Polaków na kresach dotknął, Czapkując radosnym z dzieciństwa chwilom, Otulili czule swe wspomnienia pamięcią.   I gdy snem znużone przymkną się powieki, Wspomnieniami w blasku księżyca otuleni, Pielgrzymują nocami do sanktuariów kresowych, Starzy zza Buga przesiedleńcy.   A gdy niejednej księżycowej nocy, Starzy siwowłosy kresowiacy, Modlą się za swych przodków i bliskich, My także za nich się pomódlmy…   Za pomordowanych w Puźnikach, Za zgładzonych we wszystkich częściach Wołynia, Niech popłynie i nasza cicha modlitwa, Przyobleczona w piękne polskiego języka słowa…   - Wiersz poświęcony pamięci Polaków pomordowanych w Puźnikach w nocy z 12 na 13 lutego 1945 roku przez sotnie z kurenia Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) Petra Chamczuka „Bystrego”.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • Jar na głaz; a tu ile może jeżom Eliuta - załga raj.  
    • Mat Ina - żet, ale że ty zbiorom, i moro bzy - też Ela, też Ani tam.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...