Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Myślisz, że wiesz już wszystko
Zaskoczone pytaniem oblicze
Czy aby na pewno

Myślisz, więc jesteś
Pewności jednak nie widać
Jak to jest z tym byciem?

Myślisz, ze jesteś
Istnienie w czasie, bycie w teraźniejszości
Lecz jaka jest rzeczywistości prawda?

Myślisz, świat należy do mnie
Zmienne są koła fortuny
Może to ty należysz do świata!

Myślisz, życie jest takie piękne
Aż żyć się chce
Czy warto myśleć o śmierci?

Myślisz, fortuna kołem się toczy
A w zdrowym ciele zdrowy duch
Czy wszystko jest marnością, gdy ciało wątłe jest?

Myślisz, wciąż myślisz i w myśleniu chcesz zgubić smutek
I nawet sen bywa niespokojny...
Szukaj więc i pukaj! Znajdziesz drzwi serca szeroko otwarte proszeniem!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Hejka kokopustelnik, ale masz dziwaczny nowy nick, a niech to :)))
pozdrawiam
Jedyny który mnie pamięta ten nick to moje przeciwieństwo taki kolejny zabieg literacki:P
będę tu częściej zaglądał:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ukryte kapcie bose stopy na mrozie
    • @viola arvensis To piękny, emocjonalny wiersz — bardzo obrazowy i pełen wewnętrznego napięcia. Tworzysz niezwykle sugestywną metaforę czegoś, co jednocześnie ciąży i porusza, męczy, a jednak jest częścią ciebie. Wiersz płynie naturalnie, język jest lekki, a emocje w nim zawarte głębokie. Czuć, że to nie tylko literacka zabawa obrazem, lecz zapis pewnego stanu - napięcia wewnętrznego, które szuka ujścia. Pięknie uchwyciłaś dynamikę między tym, co chcemy od siebie odsunąć, a co i tak w nas zostaje. Ostatnia strofa, zamiast klasycznego „uwolnienia”, przynosi zaskakujący zwrot — decyzję o zatrzymaniu tego „gościa”, ale już na własnych warunkach. Wyrażasz emocje w sposób poruszający. Świetny!  
    • @viola arvensis hehe, najwidoczniej kształtne kolana, tworzą kształtne wiersze. Pozdrawiam:)
    • @Rafael Marius latem to pasje, założę wdzięczną sukienkę. Pije herbatę w takiej zrobionej opasce i się wygłupiam nawet w domu dla siebie samej:) mnie rozmarzają takie kwiatki na głowie:) Jutro będzie u mnie Zoja, mam dla niej prezenty, ale myszkę zostawię w domu i jedną książkę. Mnie też zabawki cieszą:) Książeczka ma fajne ilustracje, ruchome strony i ładny tekst. Taka grudniowa książeczka:)
    • @Maciek.J Poruszasz temat przemijania w sposób lekki, codzienny i niepozbawiony humoru. W obrazie zmieniających się pór roku odbija się życie człowieka, a choć pojawia się tęsknota za młodością, w końcowych wersach pobrzmiewa pogoda ducha i pogodzenie się z własną codziennością. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...