Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

odrodzić się na nowo


Rekomendowane odpowiedzi

mówiłeś jej
życie jest mozaiką jasnych odcieni
czerń rodzi się nieproszona


lepiłeś obraz jak figurkę z plasteliny

zanim wspólna kawa zapachniała szlafrokiem
oczy usta nos
idealne rodziły się pod powieką

nie było miejsca na fantazję
każda wyprofilowana cząstka oddychała
perfekcją

kiedy ostatnie zdjęcie
założyło na pamiątkę wyjściowy uśmiech
z ulgą przybrudziła biel
prawdziwym ja

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zostanę u Ciebie Bernadetto na dłużej bo bardzo mi "wspólna kawa zapachniała szlafrokiem"
a coś byś powiedziała gdyby "zanim" dać wyżej?
Twój wiersz jest tak "wyprofilowany" że "każda jego cząstka oddycha perfekcją"
wybacz że posłużyłem się Twoimi słowami ale lepszych nie znalazłem

Duży szacuneczek
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zostanę u Ciebie Bernadetto na dłużej bo bardzo mi "wspólna kawa zapachniała szlafrokiem"
a coś byś powiedziała gdyby "zanim" dać wyżej?
Twój wiersz jest tak "wyprofilowany" że "każda jego cząstka oddycha perfekcją"
wybacz że posłużyłem się Twoimi słowami ale lepszych nie znalazłem

Duży szacuneczek
witam mojego wiernego czytelnika;)ciesze sie, ze sie podoba...nad tym ,,zanim''pomysle:)pozdrawiam:)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...