Ludzie dotykają się...
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 227
nasze myśli są
jak wiatr bywają
tu bywają tam
to nasz świat
nasze życie
nasz kram
nasze myśli to
nadzieja która
prawdą jest
są jak skarb
w nim tli się
czysty sens
myśli umieją się
uśmiechać wiedzą
co to płacz
bez nich człowiek
byłby ubogi jak
bez płatków kwiat
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 63 odpowiedzi
- 1 626 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 772 wyświetleń
-
- 32 odpowiedzi
- 718 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 491 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 546 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez homanronet · Opublikowano
Odwróć się, padnij na twarz i nie patrz, twój bóg nie jest Bogiem. Gdy w 94 ścięgna cięła maczeta, on nic nie zrobił. Odwróć się, padnij na twarz i pomyśl; krew, rzygi, szczyny, odcięte kończyny- czarny dom boży. Ludzie nie ze stali jak ostrza, nie produkcja z Huty, to Hutu! Widocznie tak można, to redukcja, to człowiek opluty. Czarne jezioro krwi Rwandy, wypruj organy tego dziecka- widocznie tak można. I to pod jego domu dachem, który runie jak na Bloodhail- widocznie tak można. A on spojrzy, ziewnie i machnie ręką; i będzie wyłączony, będzie upośledzony, będzie o miłości głosił androny z ambony przez usta namaszczonych. I nic więcej nie zrobi, tylko się położy, ziewnie drugi raz i zakwili żałośnie pod nosem, o tym że: tak trudno być BogiemZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Annna2 · Opublikowano
@Migrena atam- nie zasługuję- ale dziękuję. Czasem nie rozumiem- że są ludzie że tego nie doceniają. Niebo złote ci otworzę, w którym ciszy biała nić jak ogromny dźwięków orzech, który pęknie, aby żyć zielonymi listeczkami, śpiewem jezior, zmierzchu graniem, aż ukaże jądro mleczne Ziemię twardą ci przemienię w mleczów miękkich płynny lot, wyprowadzę z rzeczy cienie, które prężą się jak kot, futrem iskrząc zwiną wszystko w barwy burz, w serduszka listków, w deszczów siwy splot. I powietrza drżące strugi jak z anielskiej strzechy dym zmienię ci w aleje długie, w brzóz przejrzystych śpiewny płyn, aż zagrają jak wiolonczel żal - różowe światła pnącze, pszczelich skrzydeł hymn. Jeno wyjmij mi z tych oczu szkło bolesne - obraz dni, które czaszki białe toczy przez płonące łąki krwi. Jeno odmień czas kaleki, zakryj groby płaszczem rzeki, zetrzyj z włosów pył bitewny, tych lat gniewnych czarny pył. (Krzysztof Kamil Baczyński) -
Przez Annna2 · Opublikowano
@Robert Witold Gorzkowski dziękuję. Chwała Bohaterom- i pomyśleć- tyle ludzi- utalentowanych młodych -
Przez Migrena · Opublikowano
@Annna2 Robert miał rację. Tu też jest nasz pomnik Bohaterów. Ania pięknie pisze. Patriotka - poetka. Wielki szacunek Aniu. -
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
@Annna2 i choć wychodziliśmy do pracy jeszcze przez chwilę spędziliśmy razem w milczeniu.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się