Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
niezły pomysł,
tyle że nie mój


na podmuch białych
plam z niebieskimi
rozkwitające pnącza
tam gdzie nie widzimy

takie są spotkania
w ciszy rozmyślania
przenikające o (przenikając)

zostawia szkaplerze
więcej wyrazić nie potrafi
pochyla głowę


h**p://www.youtube.com/watch?v=gp9l1BmRYZ8&feature=related
a tak (...)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


przejmująco dziękuję Michał
wiem, że braki są
paraneza- nie mam pojęcia o co chodzi(?)
a niekonsekwencja być może wynika z mojej osobowości,
czy jakoś tak lecz dzięki b. za przychylność Twoją,
serdecznie J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



rozumiem, tym bardziej dziękuję za wizytę,
bo mnie czasem też zrozumieć trudno słowo odrachelowe itd.;
każda jest zachwycająca, J.płoniaście
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Normanie
wiem, nigdy zdaje się jakoś tak z rymami nie wychodziło
dziękuję za depnięcie pod i próbę interpretacji(...), a może się uda- a co(:J.płoniaście
Opublikowano

"w ciszy z sercem przy sercu - rozmowa milczenia" (moje skojarzenie);
pamiętam wiersz z warsztatu; rozumiem, co peelka chciała wyrazić,
choć formą wyrazu nie porafię się zachwycić, jednak chyba
najważniejsze zrozumienie...sercem...

Serdeczności Judyt i duchowych owoców :)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Nie musisz mówić nic" - nic więc nie powiem...posłucham :)
pozdrawiam
(: fajnie, dzięki Wiesław, nie ma to jak towarzysz, który słucha
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Nie musisz mówić nic" - nic więc nie powiem...posłucham :)
pozdrawiam
(: fajnie, dzięki Wiesław, nie ma to jak towarzysz, który słucha

"Pojedziemy na łów, towarzyszu mój"
merlin.pl/MP3/5/10/PNCD643-U12.mp3

dzięki Judyt :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


(: fajnie, dzięki Wiesław, nie ma to jak towarzysz, który słucha

"Pojedziemy na łów, towarzyszu mój"
merlin.pl/MP3/5/10/PNCD643-U12.mp3

dzięki Judyt :)

dziękuję za ten dar!
serdecznie Wiesław- lubię operę( chyba tenor- ma siłę), teatr, artystyczne takie różne(...)
i skrzypce są mmmm(....), towarzysz jak promykiem odbarowywany- radosna pieśń;
a muzyka wszechoobecna zawsze;(: J.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...