Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
niech czuwają aniołowie Pana

błyska nie tylko zjawiskami
atmosfera

przedświąteczna ale też
nastroje emocje które
wymykają się jak strużka
po szybie przez żaluzję

migocące światło

w dzień ujrzane słońce zza
chmury
przecięte przez elektryczne
druty napięcia wysokiego

teraz już tylko odpocząć
w domu z muszli ślimaka
i dziką różą

życie
fotografowaliśmy razem
tyle
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Judytko ...pięknie!
Ale te druty to bym ....
na...
napięcia z wysokiego...!
Serdeczności!

Ano to jest po prostu z obserwacji
na zdjęciu wyszło no i czasem też
tak zdarza się w codzienności,
serdecznie dziękuję za depnięcie J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jacku:) w końcu ze mnie niezły grafoman
podobnie jak większość piszących,
to zdaje się życie plecie literami,
mm..te właśnie' gadżety' jak ująłeś
są dla mnie bardzo ważnym motywem
do urzeczywistniania się( a zdjęcia wyszły jak wyszły), może znajdzie się
taka muszla właśnie- trzeba mieć nadzieję,
serdecznie Ci dziękuję za depnięcie i przeczytanie tego owego; J.
Opublikowano

Ładnie uchwycone chwile, faktycznie,
jak oglądane zdjęcia.
Lubię też fotografować odblaski; promienie słońca przez liście,
odbicia w wodzie, błyskawice itp.
Czasami i druty lezą w kadr!
Pozdrowionka - baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie szkodzi, uśmiechnij się pomimo;
to tylko zapis literowy, a pojmowanie
nie zawsze też może udać się w całości
dzięki za depnięcie, serdecznie J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no tak Kasieńko, nie zawsze jest gładko i prosto do celu,
tak mi się skojarzyło: druty jak ciernie, serdecznie Ci dziękuję również, J.

fajnie jest Was wszystkich gościć choć na chwilę
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no..tylko trzeba nieźle się nastręcać
ówcześnie żeby takiego ślimaka" wygnać"
i w swoje małe cztery kąta powędrować(...)
dziękuję za depnięcie Krystyno za pamięć szczególnie
i miano wiersza; jest akutalny, J. serdecznie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dzięki Ateno za wpadnięcie, serdelecznie J.( dogrego wieczoru
w końcu to już drugi dzień tu leży)
i tak to jest jak tęskni się wierszoklecuje(...)

sygnatura bardzo dobra, aa..poczytałam sobie
trochę Twe pisankowe

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Ewelina może to lepiej że nic nie przecina , taki kosynierski romantyzm to nie super
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... fakt... tak właśnie bywa... :)    
    • ... a gdyby gdyby się rozglądnąć  spojrzeć poza … zrobić dla siebie  to co zatopione w niemożności    kochać świat mimo...   może życie smakowałoby jak kasza manna  z sokiem malinowym zrobiona przez mamę    może może warto  … nie zapominajmy o sobie    11.2025 andrew  Sobota, już weekend   
    • @KOBIETA Mądrość mędrca jest cieżkością ksiąg, mądrość ideologa jest mądrością tez, mądrość księdza jest mądrością sumienia, mądrość związkowa to mądrość bycia w razem i wspierania się w przede wszystkim trudach, a mądrość poety / poetki to mądrość lekkości, rokoka, baroku, stylu, słów i wyrażeń i tym podobne. Tak bym to generalnie widział :))  @KOBIETA Mądrością może być to, aby cechom swojego charakteru i swojej mądrości odpowiednio wybrać właściwą rolę. To tak jak Maria Antonina Aystryjaczka powinna zostać aktorką, a nie Królową, a Jerzy Waldorff wielkim politykiem światowej sławy, choć on akurat dobrze wybrał swoją rolę. 
    • Czy potrafisz tak się zapomnieć, by dzień zostawić za plecami, by godziny nie uwierały, w ciszę zaplątać się czasami?   Wsiąść do pociągu bez bagażu i w szybie odbić swoje myśli, które rozpłyną się w pejzażu miasteczek, pól i sadów wiśni.   Potem wysiąść w miejscu nieznanym, gdzie nie pamięta się imienia, a drogowskazy pchają prosto w stronę miękkiego nieistnienia.   Tasiemką drogi związać kroki, by nie kusiły do powrotu, w miejsca za ciasne przez nasze myśli i dni z bezsensem tkwiące w roku.   Dogonić siebie za zakrętem, swoim widokiem się ucieszyć, ruszyć pod rękę w dalszą drogę i w zapomnieniu lekko zgrzeszyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...