Rzeczywistość Istnienia

[Wiesław J.K.]

Pozamykały się drzwi moich myśli
Zatrzasnęła się furtka moich marzeń
I coś krzyczy, jakby wola
Rozbolała mnie od tego głowa
- Nie boisz się ciemnosci co przysłoniła nadzieję!
- Nie boisz się samotności co w przestworza wiedzie!

Obojętność obojętna obojętnie tańczy wokół mnie
Serce smutkiem otulone w moich piersiach chowa się
Żółwim tempem życie naprzód prze
- Nie ukryjesz się w skorupie zapomnienia!
Wszystko wkoło ciągle się zmienia
Buntem roziskrzone oczy
- Jeszcze nie jedno Cię zaskoczy

Szukasz sensu w bezsensie istnienia
Liczysz wszystkie swoje niepowodzenia
Szukasz pomocy i ratunku we śnie upojnym
W trudzie codzienności znoju mozolnym
Zniechęcenie - zwątpienie!
Przemęczenie - oddalenie!
Dorastanie - dojrzewanie!
Szczytu sięganie!
Na dno spadanie!
Lecz wbrew swemu przeznaczeniu
Wciąż dążysz ku lepszemu!

2001

[Judyt]

fajnie nawet, dla tych ogarniętych poszukiwaniami,
serdecznie J.

[Baba_Izba]

2001 - to rok, czy numer kolejny wiersza?
Wiersz, z takich "spontanicznie porywających - dojrzewających",
niesie radość i wątpliwości wieku wczesno - młodzieńczego,
na pewno - autentyczny.
Pozdrawiam
- baba

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Samo życie!
Pozdrawiam serdecznie :)

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Halo Baba Izba!
2001 - to rok.
Jak najbardziej autentyczny i niekoniecznie wczesno-młodzieńczy. Radość i wątpliwości zawsze nam towarzyszą, czyż nie ?

Pozdrawiam :)

[Baba_Izba]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Halo Baba Izba!
2001 - to rok.
Jak najbardziej autentyczny i niekoniecznie wczesno-młodzieńczy. Radość i wątpliwości zawsze nam towarzyszą, czyż nie ?

Pozdrawiam :)
Ależ tak, towarzyszą, towarzyszą nieustannie. Myślałam to pisząc o niektórych rymach:
"zapomnienia" - "zmienia", "oczy" - "zaskoczy", "wokół mnie" - "chowa się" itp.
Wyrażanie tych wątpliwości, i końcówka wiersza jeszcze takie niezupełnie dorosłe - też.
Za autentycznością, przemawia spontaniczność zapisu, ale niezbyt dobrze wpływa na formę.
Tym niemniej, wiersz mnie ujął.
Serdeczności
- baba

[Marlene Dietrich]

latwo sie wiersz czyta, tylko troche za duzo rzeczownikow (jak na moj gust).
wiersz ten piosenka nie jest, ale takie sprawia wrazenie (moze wlasnie stad ta gladkosc czytania)
wydaje mi sie ciut pretensjonalny, ale to wszystko jest moja jak najbardziej subiektywna krytyka, ktora przejmowac sie nie musisz.
pzdr ^^

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

witam Marlene i dzieki za wizyte oraz pare slow komentarza
nie przejmuje sie i pozdrawiam :)

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Halo Baba Izba!
2001 - to rok.
Jak najbardziej autentyczny i niekoniecznie wczesno-młodzieńczy. Radość i wątpliwości zawsze nam towarzyszą, czyż nie ?

Pozdrawiam :)
Ależ tak, towarzyszą, towarzyszą nieustannie. Myślałam to pisząc o niektórych rymach:
"zapomnienia" - "zmienia", "oczy" - "zaskoczy", "wokół mnie" - "chowa się" itp.
Wyrażanie tych wątpliwości, i końcówka wiersza jeszcze takie niezupełnie dorosłe - też.
Za autentycznością, przemawia spontaniczność zapisu, ale niezbyt dobrze wpływa na formę.
Tym niemniej, wiersz mnie ujął.
Serdeczności
- baba

No tak! Po prostu: Dorastanie - dojrzewanie...wierszowanie!
pozdrawiam :)

[M._Krzywak]

W jednym wierszu taka ilość zaimków osobowych. Zdecydowanie za dużo.

Pozdrawiam.

[Danka Kot]

[ komentarz został usunięty przez administrację portalu ]

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pozdrawiam!

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pozdrawiam serdecznie :)