jakiś mój wiersz jaki mi się znalazł ;DDDDDD

[adolf]

[bez tytułu]

W noc ulicą chodzę, wśród gasnących lamp -
Dwa Czarne Kwadraty z dwóch stron zawieszone
Raz mi wypluwają, raz wchłaniają drogę
gdy po miasta karku pnę się w nicość - sam

Okiem zrywam kwiaty mijających aut
Światła w ciągłym ruchu i ich przemijanie
Które smugą wiążą czas mój, swoje trwanie
By nagle znów zniknąć odnajdując dal.

Jestem jedną z wielu na tym płótnie plam
Ach rzekniecie zbędną lub wbrew kompozycji
Drżą włókna na wietrze kroków, które znikły
Za ramą obrazu, lub gdy brakło ram.

Nikt z nas nie z na drogi, dzień to nocy fałsz
Która się przystraja w wachlarz trzech kolorów
Nic nam nie dający nad tę siłę bogów
Żeby kompozycję zdeptać w jednej z sal.

Niechaj obraz zgaśnie ekspozycją swą
I przełamie ramy i z nich dzień rozkuje
i z każdego włókna myśl-serce wypruje
która się w dnie kryja, farby znosząc swąd

Bo trzeba mieć siłę, żeby nie mieć sił
Gwiazdy cofać w biegu, ich cele przegonić
Płakać tylko prawdą, jak słowem prorocy
żeby świat się zjawił, albo w końcu znikł...