na zakończenie jakiegoś epizodu :P (grafo, ale się fajnei czyta)

[adolf]

I nastał w końcu czas rozstania
Rozejścia się splątanych dróg
Rytuał stary przemijania
I dmący blask w księżyca róg

Tysiące krain przemierzonych
bez żadnej miary nad-użycia
W pandemii słów niewysłowionych
Nieprzemijalny Bóg przemija

Już ziemia zrzuca w swym obrocie
Na łuku nieba, pętli Słońca
Niepasującym dniem obrosłe
Od-kamieniałe chwile z wczoraj.

Lecz słowo „żegnam” brzmi wyniośle,
Gdy tysiąc w sobie może zmieścić
Serce, będące życia wiosłem
Sekund i godzin nie-pamięci

[łysy taytanczyk]

co do mnie, to sam ten wiersz i jego sens jest nad-użyciem;]

[bazyl_prost]

słowo bóg się pamięta, kto był tym twoim bogiem?

[adolf]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to aluzja do tego :P ????

|Lecz Jego wciąż nie ma i znów nie przychodzi -
Zapomniałem słowa, jak powiedzieć : Bóg?
Czy może się spóźnił, a może od-tworzył
Sam siebie, bo po co, gdy wszytko wie... lud?|


a i nie rozumiem pytania :(

kto był tym twoim bogiem?

[Almare]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bóg nie jest żadną miarą osobą(!), jest samoistnym bytem lub tylko wiarą - to zależy od światopoglądu. Pytanie - kto był twoim Bogiem? - świadczy o niezrozumieniu Jego Istoty.

adolf, piszesz coraz lepsze wiersze, szkoda, że tak mało!

pozdrawiam.

[adolf]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bóg nie jest żadną miarą osobą(!), jest samoistnym bytem lub tylko wiarą - to zależy od światopoglądu. Pytanie - kto był twoim Bogiem? - świadczy o niezrozumieniu Jego Istoty.

adolf, piszesz coraz lepsze wiersze, szkoda, że tak mało!

pozdrawiam.


miło cię znowu widzieć Almare, :D fajnie, że wpadłeś, prawda, że mało ale i czasu mało i wyśrubowane normy unijne trzeba spełnić, a jakość jest chyba dla osbiorcy najwazniejsza :)))

pozdr.