Do lepszego jutra

[Wiesław J.K.]

Znowu rozczarowaniem zapachniało
Powietrze
Świeżym odorem lepsze
No i co z tego
Powiedziało moje serce
Zahartowane kułakami życia
Czym więcej
Rozczarowań i kułaków
Zdziwienie w proch się obraca
Znużenia pospolitego
Cóż w tym dziwnego

Ha, ha, ha...
Ironicznym bólem - śmiechem
Zaskwierczało w ustach nagle
Bulgoczącym zrozumieniem
Może obojętnością gorącą
Zimną, ale piekącą
Obojętnością...
Czemu więc doskwiera
Prawda ta dziwaczna
Oplątuje dookoła
Ruchy krępuje
Szarpie i rwie
Za każdy odruch zła
Za kłamstwa szydzenie
Rozczarowanie
Odróżnienie
Prawdy od kłamstwa
Dobra od zła

Ha, ha, ha...
Chciałem się zaśmiać
Z samego siebie
A może z tego wszystkiego
Co było, jest i będzie
Nie, nie był to śmiech
To w oczy mi zajrzała prawda
Prawda i błysku jawa
Tak, myślałem, ze to śmierć - kostucha
Szydziła od ucha do ucha
Przegrała
Prawda i Światłość zwyciężyły
Śmierć jest tylko cieniem
Przemijania tchnieniem
Zwyczajnym odchodzeniem
Przechodzeniem do lepszego życia


1999

[Judyt]

ciekawy, zwłaszcza pierwsza zwrotka, taka
gdzie spotyka nas ludzi to co krok praktycznie,
pomyślałabym jednak nad formą, bo się
przyczepią czepiaje(:(czepiaje to nowy gatunek
ptaków tej wosny), tyle o ile, serdecznie J.

[aluna]

Przełożyłeś Wiesławie w wierszu myśli tęskniące na ...prawdziwe doczesne i po...

"Prawda i Światłość zwyciężyły
Śmierć jest tylko cieniem
Przemijania tchnieniem
Zwyczajnym odchodzeniem
Przechodzeniem do lepszego życia "

ŚWIĄTECZNIE!

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ten gatunek 'czepiaji' nie jest chyba nowy, ale nawet jak się konstruktywnie przyczepią to będzie do zniesienia
pozdrowki serdeczne ;-)
wiechu

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam cię Aluna

tak, Wielkanocne przebudzenie, 'prawidziwe doczesne i po...' na zawsze, i oby się nam wydarzyło niechybnie

pozdrawiam

Wiechu