Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

zanim wyruszę

teresa943
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

teresa943

teresa943

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

uwielbiam niebieski odkąd
niezapominajki w ogrodzie
trawnik zielenieje pod gruszą
rozkołysany hamak
jak przystanek

pod wiatr po trudach wędrówki
z ciężarem wyrzeczeń nasz czas
zatrzymaniem przed ostatnim
etapem drogi

pokołysz mnie
jeszcze

Judyt

Judyt

Opublikowano
Opublikowano

uwielbiam niebieski odkąd niezapominajki
w ogrodzie i trawnik zielenieje pod gruszą
rozkołysany hamak jak
przystanek

po trudach wędrówki pod wiatr z ciężarem
wyrzeczeń nasz czas
odpoczynku przed ostatnim etapem

pokołysz mnie
jeszcze

taki eksperyment z formą- proponuję Teres
zauważyłam, że piszesz zawsze prawie w
tej samej kondensacji tekstowej
a gdyby tak np. zlać wszystko w ciągu
słownym, to nawet mogłaby być powieść
jakaś; wiersze masz bogate w treść z pewnością,
tyle o ile 'rozkołysałam', przystanek jeszcze-
jako ukojenie zdaje się; serdecznie J.

teresa943

teresa943

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Judytko, jestem wdzięczna, że pchyliłaś się nad tym jeszcze "mokrym" tworkiem;
Twoje rozciągnięcie jest OK, ale wiesz, takie moje równe pisanie samo wychodzi.
Może ja tak mam? Może to po mojemu? Nieraz zauważam dopiero po napisaniu,
że to tak ułożone. Zobaczymy, co z tego będzie...jednak bardzo dziękuję :)
Zgadłaś, moje wiersze wypływają z życia, nie umiem tak na zamówienie...
ponadto lubię "medytować" o tym i owym, co dotyczy człowieka i to jest kanwa;
Jeszcze raz dzięki za sugestię.
Cieplutko pozdrawiam :)
Judyt

Judyt

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Judytko, jestem wdzięczna, że pchyliłaś się nad tym jeszcze "mokrym" tworkiem;
Twoje rozciągnięcie jest OK, ale wiesz, takie moje równe pisanie samo wychodzi.
Może ja tak mam? Może to po mojemu? Nieraz zauważam dopiero po napisaniu,
że to tak ułożone. Zobaczymy, co z tego będzie...jednak bardzo dziękuję :)
Zgadłaś, moje wiersze wypływają z życia, nie umiem tak na zamówienie...
ponadto lubię "medytować" o tym i owym, co dotyczy człowieka i to jest kanwa;
Jeszcze raz dzięki za sugestię.
Cieplutko pozdrawiam :)

i bez tego co wyjaśniasz- widać gołym okiem- jeśli ono w ogóle jest gołe,
pewnie i po Twojemu- ja tylko szepnęłam co zauważyłam, nie mówię,że bee
oczekiwanie na kojące ukołysanie w miłości albo już- tak mnie się, poza tym
jest dobrze( a po to pewno to W istnieje); J. wzajemnie
[ pewnie każdy odrobinę albo więcej życia wkłada pomiędzy litery]

a tak mi jeszcze na myśl: chyba nikt nie zgadnie co ma człowiek w sercu na dnie
teresa943

teresa943

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jak to mówił Janko Muzykant "matulu, coś mi tam w boru grlało"
U Ciebie Teresko też pięknie gra, między tymi kolorami, słychać muzykę.
Pozdrawiam
Cieszę się, że słyszysz "grlanie".
Dziękuję.
Serdecznie pozdrawiam :))
teresa943

teresa943

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


piękny etap, co ja mogę; zerknąć pewnie , że tak(...),
czuje się ducha,pomedytowałam też(:serdecznie Teres, J.
To fajowo Judyt!
Wielkie dzięki, że chciało Ci się zerknąć!
Pozdrowionka :))
bestia be

bestia be

Opublikowano
Opublikowano

uwielbiam niebieski odkąd
niezapominajki w ogrodzie
trawnik zielenieje pod gruszą
rozkołysany hamak--------------------może kolejny przystanek, gdyż ,,jak przystanek" jakoś mi
jak przystanek------------------------nie pasuje

pod wiatr po trudach wędrówki
z ciężarem wyrzeczeń nasz czas
zatrzymaniem przed ostatnim--- tutaj ,,zatrzymaniem" nie wiem ale coś nie tak
etapem drogi

pokołysz mnie
jeszcze

Tak to widzę swoimi oczami, jednak mogę się mylić,. Wiersz ogólnie uzyskał aprobatę moich myśli,
ciekawe przesłanie z klimatem

serdecznie pozdrawiam

bestia

teresa943

teresa943

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bestio!
Za wnikliwe pochylenie, sugestie i ogólną aprobatę serdeczne dzięki.
Jesteś stałym czytelnikiem, to bardzo miłe.
Spróbuję wyjaśnić Twoje wątpliwości:
1."czas zatrzymaniem..." podobnie jak np. "wydarzenie inspiracją...kolejnego wiersza", "myśl natchnieniem przed ostateczną decyzją" itp.
2. "rozkolysany hamak jak przystanek...z dalszej części wynika dlaczego.

Cieplutko pozdrawiam :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      AI kontra rodzice

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Naram-sin
      Limajno

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Naram-sin
      lirycznie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Naram-sin
      Gołębie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Naram-sin
      Zapomnienie grobem przeszłości

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...