Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

niby pamiętam
rejs w koszu z wikliny
żółtym kanionem Kępy Potockiej

na szarych kartkach z brulionu
rodziły się runy małych mistrzów
chińskich świecówek
na asfalcie rytualne kręgi oznaczone
kredą buchniętą ze szkoły

dalej, rozciągał się trakt kasztanowy
maski piwnicznych kotów, papierowe statki żeglugi kałużowej
kły cerbera sąsiadów chroniącego świętą czereśnię

było tylko jedno zaklęcie
inwokacja naiwnego zachwytu światem

teraz, to tylko odłamek czasu zadłużony
w banku złudzeń i pozorów
efekt przewlekłej alergii na uroki chwil
wydzielina z gruczołów cynizmu

dalsze losy wędrującego oka
niezdolnego do przywołania ujęcia
z brzegu betonowej piaskownicy

kolejnej zimy zamarzają resztki
oranżadowych bajek

Opublikowano

a czemu służą te trzy przecinki? nie lepiej zabrać?
nastrój bardzo na tak, lubię podróże tego rodzaju.
trzecia dla mnie najulubieńsza.
wątpliwości mam względem piątej strofy. bo te banki i gruczoły. bo te uroki chwil. jakaś inna poetyka wkradła się, jak na moje.

Opublikowano

Tytuł nieco zniechęcający. Zastrzeżenia do piątej zwrotki, jakby Piotrusiem Panem podszytej. To nie jest tak, że przejście do " tu i teraz ", to wyłącznie efekt " wydzieliny z gruczołów cynizmu ". Opuszczamy " gniazdo ", bo tak działa czas - po prostu...Zachwyt światem nadal może być obecny, tyle że już nie naiwny a dorosły.Utrata niewinności nie jest tożsama z utratą złudzeń...
Niezłe.

Opublikowano

przejście, które wyznacza granicę między dzieciństwem a dorosłością, nieco wyprowadziło konstrukcję wiersza z równowagi. po teraz zaczęłam spodziewać się najgorszego. muszę dać sobie czas na przyswojenie diametralnej zmiany sytuacji lirycznej ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pogodziłem się z samotnością przez pewien czas się gniewała gdy uprawiałem miłość z miłością ona na mnie z tęsknota czekała przepraszam wybacz już wracam wzięła mnie czule w ramiona staliśmy tak we dwoje od końca w milczeniu godząc się bez słowa ona najwierniejsza z wiernych zawsze każdą miłość wybacza moja przyjaciółka wróg zakochanych gdy uczucie umiera do niej powracam i znowu jest nam dobrze razem chociaż czegoś ciągle brakuje kiedy z nią jestem o innej marzę gdy innej nie ma ją akceptuję lecz kiedyś znowu samotność zdradzę
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Interesujące porównanie.   Pozdrawiam :)
    • Piękny wiersz. To prawda, jesień zawsze oddaje, w końcu to czas zbiorów.    Pozdrawiam :)
    • Dziś są Twoje urodziny Więc wznieśmy toast Za Twoje zdrowie, świetny aktorze, Napijmy się dziś, bo jest okazja. Dziękuję Ci za chwile wzruszeń Za mnogość całą świetnych ról Od Janka aż po Mordowicza Dawałeś czadu – do diabłów stu! Oparłeś się też pokusie założenia Własnego teatru – szacun, chłopie, za to! Po co kolejny teatr na scenie? Kiedy to życie samo jest teatrum? Życzę Ci – „Janku” – kolejnych ról, Tak samo barwnych, tak samo świetnych, Jak właśnie ta w „Czterech pancernych”, Lub jak ta w „Klerze” sławetnych! Warszawa, 23 IX 2025   Dziś przypadają 86. urodziny Janusza Gajosa. Mam nadzieję że P. T. Jubilat nie będzie miał mi za złe, że uczczę Jego urodziny tym skromnym wierszem.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Możesz "wstawiać" co chcesz... w miejsce kropek.     Nie rozumiem tylko - dlaczego próbujesz mnie wciągać w dyskusję porównawczą?    Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam :) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...