Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kraj


Rekomendowane odpowiedzi

kraj wąsatych cwaniaczków i geniuszy
ludzi, co za długo dłoń w dłoni trzymają
i tych, co dotrzymują obietnic
kilkunastu kartek papieru
i uśmiechów

pięknych dziewcząt, potem kobiet

kraj nadziei, czasem beznadziei
pchlich targów, Kościołów, pierwszych pocałunków
stert książek
pejzaży z wczoraj i z dzisiaj
walki o lepsze jutro

kraj, gdzie podobno gramatyka jest trudna
gdzie krzykliwe neony maskują historię
gdzie często rozmawiamy o nas samych
czasem nienawiść, czasem miłość
wśród drzew – i przebój „Kasztany”

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to co zaznaczyłam..kaszana, zwłaszcza pierwszy wers
problem w tym, że wiem, że Ty to wiesz, ale nie wiem co to tu robi:)

kraj, gdzie podobno gramatyka jest trudna
gdzie krzykliwe neony maskują historię
gdzie często rozmawiamy o nas samych

to jedyne co mi się podoba
reszta nie tym razem
pozdrawiam ciepło
m.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to co zaznaczyłam..kaszana, zwłaszcza pierwszy wers
problem w tym, że wiem, że Ty to wiesz, ale nie wiem co to tu robi:)

kraj, gdzie podobno gramatyka jest trudna
gdzie krzykliwe neony maskują historię
gdzie często rozmawiamy o nas samych

to jedyne co mi się podoba
reszta nie tym razem
pozdrawiam ciepło
m.

Ocenę przyjmuję i dziękuję :)

Pozdrawiam

PS - jaka jest szansa na Twój występ w Krk?
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dobry, panie Krzywak.

mnie się tak na 100% i bez narzekania spodobał jeden wers: kraj, gdzie podobno gramatyka jest trudna. fajnie tutaj gra, czymś na kształt uroczej nieświadomości, pobłażania dla wszystkich biednych cudzoziemców, którzy są w szoku, słysząc, że każda reguła w tym kraju ma swoje liczne wyjątki, a im więcej wyjątków, tym bardziej potwierdzają regułę ;)
np. zasłyszane na dworcu od Holendra wciaż będącego na etapie nauki - -ta radca mnie denerwuje. - ten radca, Billy (swoją drogą ciekawe, czemu Billy, już by bardziej jakiś Hadrian pasował, albo Jens) -ale przecież rzeczy z -a na końcu miały być kobietami! - hmmm ;))

nasmęciłam, idę dalej.

e-t: właśnie zaczęłam się zastanawiać, jak można znać radcę jako mężczyznę, a mimo to mówić o nim w rodzaju żeńskim ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Może środek to i "kaszana", ale tę "kaszanę" jedliśmy
wszyscy jak trzeba było. To był kraj:
"kraj nadziei, czasem beznadziei
pchlich targów, Kościołów, pierwszych pocałunków
stert książek
pejzaży z wczoraj i z dzisiaj
walki o lepsze jutro"

- to była również młodość wielu z nas.
Na pisaniu wierszy, nie znam się za bardzo, ale na pewno wiem,
co mnie porusza, co się podoba.
Ja, akceptuję wiersz w całości, dla mnie jest żywy i prawdziwy,
a puenta -"Kasztany" - urocza. To tylko moje odczucia
po przeczytaniu. Zamyśliłam się.
Serdeczności
- baba

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ty się Michał nie znasz. Jak można się nabijać z tradycji, z tego, co takie narodowe, takie nasze i w ogóle, że po prostu powinny lecieć samy ochy. No masakrejszyn. Po prostu zniszczyłeś mnie tym tekstem. Teraz to już koniec. Teraz to już nic i foch, że och.

Na serio - nie chce mi się analizować, mam nadzieję, że wybaczysz :) W każdym razie niesamowicie cenią sobie tę kontaminacyjną dozę dystansu i trzeźwości. Szkoda tylko, że niektórym, już nawet nie Poetom, brakuje jakiegokolwiek ułamka rezerwy i spokoju w ocenie.

Pomijam kwestię warsztatu, bo tak, jak w muzyce, na pewnym poziomie nie rozmawia się o technice. Powiem tylko, że tekst jak zwykle broni się, co więcej atakuje debilizm :)))) Dziękuję Ci, człowieku dobry, że myślisz. Że myślisz i mówisz o tym, co myślisz :)))))))) Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

a ja zupełnie nie lubię wierszy, które jakoś tam poruszają problem ojczyzny, kraju. w jakimkolwiek ujęciu, może po prostu po romantyzmie, po drugiej wojnie światowej i wszelkich innych - jakoś tak dość.
i to nie tak, że nie ma wierszy dobrych czy takich, które by mnie wzruszały, a krążących wokół patriotyzmu - na przykład Baczyński, uważam że świetny.


tu - widzę bardziej krytykę ( ale nie do końca) , niby okej, jak ktoś już napisał, że myślisz i takie tam.
jak najbardziej pozytywne, na przykład z przyjemnością ostatnio zaczynałam "Transatlantyk" Gombrowicza czy "Piękni dwudziestoletni" Hłaski. i samą krytykę uważam za dobrą, sam fakt myślenia również.
oprócz krytyki kryje się tu jakaś nostalgia, tak mi się zdaje. jakieś pocałunki, rozmowy, miłości. i to jest okej ;) taki sentyment.

nie wiem, skąd do końca we mnie ta niechęć, może się mylę, ale - żyjąc w konretnym czasie w historii trudno mi wyobrazić sobie inną rzeczywistość - może się mylę, ale ja cieszę się, że żyjemy w czasach, gdzie sztuka może być wolna od tematów ... no, takich właśnie, gdzieś tam polityczno-społecznych.
i to dziwne, bo lubię różne wspomnienia, tęsknoty, również za miejscem dzieciństwa, ale za krajem - jakoś nie.


nie wiem, jak to inaczej ująć, prócz tego co naskrobałam.
pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wykład ciekawy, ale ja takich opcji zapominania o kraju po prostu nie przyjmuję (nie mylić z krytyką, bo tą zawsze :)

Nie rozumiem zdania, że "sztuka może być wolna" - mam rozumieć, że ten wiersz powstał przez represje i terror. Nie proszę pani - sztuka jest wolna i to jest tego dowód. A pani tworzy paradoks - nakazuje być sztuce niewolnikiem pani przekonania o wolności sztuki. Na co oczywiście w imię wolności sztuki zgodzić się nie mogę.
Tyle, bo pani gdzieś się zagubiła pośrodku i do końca nie wiem, o co pani chodzi - czy poezja ma być albo tylko patetyczna, albo tylko krytyczna jeżeli chodzi o kraj?
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Oni spławili wał, psino.      
    • @UtratabezStraty Dzięki wielkie za te opinie, rozumiem twój punkt widzenia. Aczkolwiek nie zgadzam się z tym co mówisz, tym wierszem chciałem niejako zmusić czytelnika do zastanowienia się nad sytuacją która panuje na świecie, i początek mojego wiersza "Polaku! Żołnierzu!" jest skierowana właściwie do każdego kto byłby w stanie oddać swoje życie za nasz kraj. Wszelkie przejaskrawienia itd. użyłem po to aby przyciągnęło to czytelnika. Mimo wszystko dziękuje za odzew i przeczytanie :)
    • Jak kryształki lodu odbijasz to co utracone, Twoja uroda jest osobliwa wśród ludzkości wzbudzasz odrazę i spokój, strach  Fascynujesz mnie, twoja postać mnie ciekawi  Wzbudzasz we mnie skrajne emocje  O starości wzbudzasz we mnie strach, spokój, tęsknotę  Prowadzisz nas za rękę do objęć śmierci  Ale dlaczego? Dlaczego prowadzisz nas przez ten ciemny tunel uśmiechając się do nas, Wszyscy wiedzą gdzie ich prowadzisz, Ale ty utrzymujesz nas w niepewności  Nie mówisz nam dokąd nas prowadzisz, Przez drogę nie wspominasz słowem o śmierci  Dlaczego nie możesz żyć z nami w zgodzie? Czy dostajesz coś od niej za kolejne duszę, które  Osobiście do niej zaprowadzasz? Czy wściekasz się gdy Anioł śmierci zabiera do Edenu młode osoby niedotknięte twoja ręką? Czy wściekasz się gdy młodość przejmuje twoja rolę i to ona zaprowadza swoje duszę przed oblicze Ozyrysa? O starości odpowiedz mi, Odpowiedz na te pytania  Kochana starości...
    • @Radosław zniknie razem z jajecznicą:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie wiem, czy większość, aczkolwiek bardzo popularnym poglądem wśród naukowców jest, wspomniana przeze mnie, gwiazda Plancka.    Oczywiście, że tak. Nie można wydostać się z ośrodka, z którego prędkość ucieczki jest większa od prękości światła, a jak wiadomo, jeśli coś posiada masę, takowej prędkości fizycznie nie jest w stanie osiągnąć. Ludzkość raczej nigdy nie dowie się w praktyce, co znajduje się pod horyzontem zdarzeń. Tutaj niezbędna jest fizyka teoretyczna, aczkowiek fizyka relatywistyczna nie daje pełnej odpowiedzi.   Tak, ale oparte na sprawdzonych w świecie fizyki rozwiązaniach, których poprawności wielokrotnie dowiedziono, ot, chciażby teoria względności. Do tego, by zbadać, co tak naprawdę znajduje się pod horyzontem zdarzeń (konkretnie chodzi o to, czym jest osobliwość), potrzebna jest kwantowa teoria grawitacji, czyli teoria spinająca fizykę relatywistyczną z mechaniką kwantową. Takowej jeszcze nie odkryto, choć istnieją kandydaci, jak chociażby teoria strun. Wszystko, co w praktyce wiadomo na temat czarnych dziur obecnie, pokrywa się z równaniami, które wyprowadzono, nawet jeszcze na poczatku XX wieku. Matematyka jest fundamentem, którego podważyć zwyczajnie nie sposób.    Kwantowej teorii grawitacji pewnie się nie doczekam, a szkoda.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...