Selinunte

[Jabłecznik Wódz]

Bieli się gruzem powalonych kolumn
przetrącony kark kolonii zamorskiej
mitrężą się cienie szepcząc zmiłowania
przyduszone słońcem
w jego ciepłym miąższu południowych minut
przewleka się ciężko ściegiem udarowym
płachta kwadratowa z ostrzem czasu chwili

nikt z doglądających
oliwki i wino
nie przeczuwał wcale że bliska Segesta
przywoła groteskę na koniec świetności
i
pewnego ranka - jak to zwykle bywa -
kartagińskie hufce przycupnęły cichcem
w zatoczce czekając na sygnał
gdy bóg milczał zakuty w poezji

w Campobello tylko
swoim rytmem nudnym niewolnicy
skały łupali potulnie na arkady świątyń

[Tova_Brink]

za ciężko, zwaliście
odlep trochę patosu

:-]

[Jabłecznik Wódz]

dzięki, myślałem kategoriami historiozofii, ale pewnie masz rację, że ten skwar śródziemnomorski ciążyć może współczesnemu. Patosu przestałem się lękać kiedy dowiedziałem się , ze Grecy w jego polu semantycznym znajdowali cierpienie...

[Dominika Iks]

Mnie w tym przypadku patos odpowiada. Widzę,że autor jest zainspirowany klimatami śródziemnomorskimi.